LOGEREN
Vandaag komt er een nichtje logeren. De dertienjarige dochter van een zus van P. Het schijnt voor kinderen tegenwoordig een must te zijn om uit logeren te gaan. Een paar jaar geleden is ze ook geweest en ik moet zeggen dat het toen allerplezierigst is verlopen. Heel anders dan toen ik zelf klein was, want daar gaan mijn gedachten altijd naar uit.
Zeven, acht jaar zal ik geweest zijn en ik mocht bij een twee jaar ouder nichtje in Eerbeek, 15 kilometer van Apeldoorn, blijven logeren. Zondag's avonds in bed, ik was die dag door mijn vader en moeder op de fiets gebracht, vond ik het kletsen wel heel erg gezellig, maar toch, ik voelde bij alles wat zij deed, dat het voor haar een vertrouwde omgeving was, maar voor mij niet. De volgende dag in het zwembad vond ik het maar gedeeltelijk leuk. Als nichtlief grapjes met haar vriendinnen maakte waar ik niets van begreep, voelde ik mij verloren en alleen. En dan het eten. Ik weet niet meer wat er gegeten werd, maar ik weet wel dat ik het niet lustte.
Op de dinsdagmorgen kwamen de waterlanders. Tante, nichtjelief en een paar buurvrouwen waren aan het boontjes afhalen. Ze hadden al een teil vol, want het was voor de weck. En toen ik dan uiteindelijk ook met een mesje op een stoel geplaatst werd, zodat ik kon meehelpen, brak er iets bij mij. Ik barstte in snikken uit. Natuurlijk merkte ik dat ik niet zo snel was als mijn nichtje, zij had dat al veel vaker gedaan en natuurlijk kon ik niet meepraten in het dialect, waardoor het net leek of ik niets durfde te zeggen.
Oom en tante waren hele lieve mensen en toen ze zagen dat dit geen succes was, vroegen ze mij of ik liever naar huis wilde. Ik weet dat ik "ja" geknikt heb. Oom heeft mij achter op de brommerd gezet en weer naar huis gebracht. De bedoeling was dat ik een hele week zou blijven, ik had niet eens een halve week kunnen volbrengen. Echt aan mijn moeder uitleggen wat er nu in mij omgegaan was kon ik niet. Daar had ik toen de woorden nog niet voor. Ik merkte wel dat moeder het niet echt leuk vond. Ik ben dan ook altijd geplaagd met het feit dat ik last van heimwee heb.
En nu komt er dus zomaar, op eigen verzoek, een nichtje bij mij, haar tante. Ik vind het, net zoals een paar jaar geleden, opnieuw erg moedig van haar, want wat kent ze mij nu eigenlijk. Maar het avontuur lokt haar kennelijk. En ik, in de rol van tante? Ik heb al boodschappen gedaan, wat koek, snoep en frisdrank in huis gehaald en morgen gaan we gezellig naar Groningen. De DE punten inleveren en mijn plan is om met haar naar het stripmuseum te gaan. Het zal vast gezellig worden, althans dat is wel het streven.
elf reacties
Logeren kan best, maar dan moet het wel klikken tussen de mensen.
En vroeger bij jou was dat dus niet zo, en dan is het niks.
Nu zal het leuker worden!
Ik heb een nichtje dat elke vakantie bij me wil logeren en nu begint haar kleine broertje ook al dat ie ‘n nachtje bij zijn ‘tantutje’ wil slapen….
Er is een groot verschil tussen kinderen toen en kinderen nu. Die van nu zijn veel meer gewend (ook door o.a. de televisie en vakanties). Dus ik denk dat jouw nichtje en jij het samen heel leuk gaan hebben. Maar ik vond het wel een ontroerend verhaal.
Nu is het anders, er is telefoon, msn en noem maar op. Vroeger waren wij écht weg van huis en dat is nu stukken minder. Veel plezier met je nichtje!
Ben bang dat dit nichtje bij de gedacht aan boontjes afhalen alleen al richting huis zal gaan 
En berg je laptop maar op, meisjes van 13 staan op en gaan naar bed met MSN …
ik was een bang kippetje en durfde niet van me moeder af…mijn zus ging altijd en overal heen…en jij en je nicht, gaat helemaal goed komen, misschien kun je beter geen boontjes afhalen gnegne
nou ja, jij vond logeren niet leuk; ga vooral uitstralen aan dat nichie van jou dat logeren niet leuk is. ben je niet wat grooter gegroeid inmiddels ? niet ieder kindje heeft heimwee, zoals jij kennelijk had
Logeren… boeken vol kan ik erover schrijven.
Van mijn ouders mocht ik altijd uitzoeken bij wie ik wilde slapen.
Toen ik iedereen van de familie gehad had, koos ik voor….
de glazenwasser! De enige reden daarvan was het bord aan de gevel, wit met rood, dat ik zo verschrikkelijk mooi en aantrekkelijk vond.
Ik ging ook altijd logeren. Volgens mij willen kinderen niet zozeer, maar de ouders…