TELEURSTELLING
Het boek nachttrein naar Lissabon zal zeker niet in aanmerking komen als het mooiste boek wat ik ooit gelezen heb, maar het had toch wel wat. Het is een moeilijk boek met veel filosofische beschouwingen. Het leest erg traag en vooral in het begin is het even doorzetten om de smaak te pakken te krijgen. We, een paar leden van ons leesclubje hebben zelfs even overwogen om het boek maar van de lijst te schrappen, maar heel democratisch is in overleg besloten om dit boek bij de volgende bijeenkomst te gaan bespreken, waardoor we wel genoodzaakt waren om het uit te lezen.
Toch is het helemaal niet verkeerd om moeite te moeten doen om een boek uit te lezen. Het leert mij op een andere manier te lezen. Niet alleen maar in sneltreinvaart door het verhaal heen spurten, maar ook oog krijgen voor het taalgebruik, de opbouw van zinnen en de woorden achter de woorden.
Wat te denken van een volgende zin: de werkelijke regisseur van ons leven is het toeval, een regisseur vol wreedheid, barmhartigheid en verwarmende charme.
Zo heb ik ook met veel interesse een verhandeling over teleurstelling gelezen. We zouden een teleurstelling moeten omarmen, want juist teleurstellingen helpen je met jezelf te ontdekken en duidelijk te krijgen wat de verwachtingen waren.
Hier heb ik het boek even weggelegd en ben ik er eens verder over gaan nadenken, want ja, ik ben teleurgesteld, dat het coronavirus niet uitgedoofd is maar zelfs in hevigheid lijkt toe te nemen. Ik ben meegegaan in de algehele verwachting, dat als er maar genoeg mensen, meer dan 80%, gevaccineerd zouden zijn, het virus onder controle zou zijn en we ons gewone leven weer konden oppakken.
Ik zal vast niet de enige zijn die teleurgesteld is. Ik vraag mij dan ook af of het niet goed zou zijn om het massale gevoel van teleurstelling eens te benoemen. Niet alleen gericht zijn op het opnieuw zoeken naar oplossingen zoals de juiste bestrijding en indamming van het virus door middel van maatregelen en boosters, maar ook kijken naar wat de afgelopen tijd ons geleerd heeft. En dat is misschien wel heel veel.
Wat ik zelf geleerd heb, is dat ik uitstekend in staat ben om mijzelf te vermaken, maar ook, dat ik de vrijheid lief heb om te kunnen gaan en staan waar en wanneer ik dat wil; dat ik soms zonder er vooraf goed over na te denken best wel belangrijke keuzes maak omdat het zo logisch lijkt, iedereen lijkt het toch te doen. Ik denk dan aan het vaccineren. Ja, ik ga heus die boosterprik wel halen, maar ik heb niet meer de verwachting, dat ik niet meer ziek zal worden, hoogstens de hoop dat, als ik ziek word, het niet zo erg zal zijn.
Ik had vorig jaar om deze tijd zeker niet verwacht, dat we dit jaar zo rond de feestdagen weer bijna in dezelfde omstandigheden zouden verkeren. Ik vind het dit jaar dan ook veel moeilijker om aan een volgend jaar te denken, terwijl we vorig jaar toch dachten, maar volgend jaar is vast alles weer gewoon. Het is zoals het nu is en we moeten het daar mee doen. Misschien is het een goed idee, niet meer te veel verwachtingen willen hebben, of stel ik mij de toekomst dan toch te somber voor?
Het boek is inmiddels uit en het was fijn om met ons clubje bij elkaar te komen om het er samen over te hebben. Zolang er nog vier mensen bij elkaar op bezoek mogen komen, kan deze activiteit gelukkig door blijven gaan. Want lezen is leuk en blijf ik een verrijking vinden ook als het een moeilijk boek is.
mijn hond heet Hessel
drie reacties
Dat is waarschijnlijk ook waar die teleurstelling vandaan komt, we zijn afgegaan op het vertrouwen in een regering die gefaald heeft en het nu ook nog niet weet. Wij proberen ook zo strikt mogelijk te leven met een kleindochter die ieder weekend bij ons is en hopen dat het aan ons voorbij gaat.
Een boek dat me niet snel genoeg boeit gaat absoluut dicht .Teleurstellingen heb ik niet vaak, dat is het voordeel van een beetje pessimistische kijk op het leven hebben. Die had ik gelukkig óók op alles dat met corona te maken heeft en ben daarin altijd een beetje op mijn eigen zienswijze afgegaan.
Gewoon maar genieten van wat de dag van vandaag te bieden heeft, dat bevalt mij het best. Je boekrecensie heb ik overgeslagen, ik ben totaal geen lezer.