HET WEEKJE
Het was me het weekje wel. Het vele nieuws buitelde over elkaar heen. De Australian Open ging beginnen maar dan zonder Djocovic. Niet dat ik dat erg vond, want ik ben absoluut geen fan van hem.
Daarnaast was er het debat over de regeringsverklaring van kabinet Rutte 4. Nee, ik heb niet alles op de voet gevolgd, maar dat het er soms nogal heet aan toe ging is mij niet ontgaan. Ook kreeg Kamervoorzitter Vera Bergkamp het hard te verduren over het niet tijdig en krachtig genoeg ingrijpen. Van wat ik er van gezien heb, ben ik van mening dat zij misschien niet echt de juiste persoon op de juiste plek is. Hopenlijk leert ze nog bij, maar ik vind dat mevrouw Arib toch aanmerkelijk beter opgewassen was om een dergelijke klus te klaren.
Ach ja, en toen kwam het sluitstuk van de week, de onthullingen over de misstanden bij The Voice, na eerst al een aantal voorproefjes gehad te hebben in de diverse talkshows. Het is treurig dat dit allemaal gebeurt en gebeurd is. Maar net als een paar jaar geleden bij de "Me Too" hetze ben ik ook hier weer zeer kritisch.
Natuurlijk, één ding is duidelijk: ongewenst aan iemand zitten mag nimmer. Maar ik denk dat we als samenleving ook wel eens onder de loupe mogen nemen wat wel en niet kan. Hele diepe decolletés bijvoorbeeld, vind ik not done. Opeens herinner ik mij die vreemde jurk van Trijntje Oosterhuis. Dergelijke kleding vind ik aanstootgevend en wat draagt het er toe bij als het gaat om een lied ten gehore te brengen. Nogmaals, de heren waar het nu om gaat dienen de handjes thuis te houden, maar ik vind dat vrouwen ook wel eens mogen nadenken over wat uitdagende kleding en gedrag doen. Dit laatste blijft altijd buiten schot.
Ik hoop dat de rechters ook echt recht zullen gaan spreken en in ieder geval hoor en wederhoor gaan toepassen. Niet alles hoeft altijd zo te zijn als het lijkt. Een verhaal heeft altijd twee kanten.
Wij, P. en ik, mochten wel graag naar The Voice kijken. Het hoorde zo bij de vrijdagavond. Gezellig wat kaarsjes aan, iets lekkers bij de koffie, een glaasje wijn en een paar borrelhapjes, zo begonnen wij ons weekend. Ik ben in één keer genezen. Ik hoef ook niet meer te kijken naar een soortgelijk programma, het is voor ons klaar.
Even wennen dat dit tijdperk verleden tijd is. maar alles went. Ooit vond ik het zo jammer dat de serie FAME stopte, maar ook toen is gebleken dat er gewoon weer iets anders voor in de plaats komt.
Mijn hond heet Hessel
vier reacties
Handen thuis houden is duidelijk, daarover geen discussie. Als een vrouw aangeeft gedrag ongewenst te vinden, moet je je daar ook aan houden. Maar geef dan wel die grenzen aan en dien niet meteen een aanklacht in. Want ook als er niet veel gebeurd is, is degene wel meteen beschadigd door en voor de samenleving.
Ik vond die jurk ook erg ordinair, maar later ging in een hobbezak, dat leek ook niks. The Voice is ook de grootst mogelijke bagger, en dat bleek dus zelfs achter de schermen het geval, die hele commerciële televisie deugt niet.
Uiteraard hoort iedereen zijn handen thuis te houden. Maar tegelijkertijd vind ik dat iedereen mag dragen wat hij/zij wil. Zelfs als dat aanstootgevend is (wie bepaalt dat eigenlijk?).
Ik was het tot voor kort denk ik met je eens geweest waar het de kleding betreft, maar na een heel uitgebreide en zeer interessante discussie thuis met mijn 16-jarige kon ik niet anders dan haar gelijk geven: als een meisje een kort rokje aan wil doen, dan moet ze dat kunnen doen zonder dat ze bang moet zijn om betast te worden of wat dan ook.