LAVELOOS
Een fan van het programma van Johan Derksen ben ik nooit geweest, sterker nog, ik keek er nooit naar en ook ik vind dat hij over de schreef is gegaan, maar ik heb toch zo mijn kanttekeningen bij de commotie die er is ontstaan.
Ik zie het meer als hele oubollige prietpraat in het café of in de voetbalkantine, waarbij schromelijk overdreven wordt. Wat niet wegneemt dat het zeker als vrouwonvriendelijk betiteld kan worden, maar er zitten wel twee kanten aan de zaak.
Zonder echt ontboezemingen over mijn eigen verre verleden te willen doen, wil ik toch stellen, ik ben ongeveer van de leeftijd van Johan, dat er in "onze jeugd" inderdaad wel eens dingen gebeurden waar je later niet echt trots meer op bent. Als leerling verpleegkundige psychiatrie, in opleiding voor het zogeheten "Zwarte Kruis" in tegenstelling tot het "Witte Kruis" van de gewone algemene ziekenhuizen, wisten wij zeker van wanten om de bloemetjes buiten te zetten. Het is wel eens voorgekomen dat één van ons behoorlijk laveloos was en oirbaar gedrag te wensen overliet. Wij liepen na een lange nacht doorhalen 's morgensvroeg, op weg naar de zusterflat, zeker niet stilletjes door de straten van Amersfoort.
En dat mis ik in dit verhaal. Alle beschuldigingen gaan naar Johan Derksen die vijftig jaar geleden zich wel of niet schuldig gemaakt zou hebben met grensoverschrijdend gedrag, maar over de dame(s) in kwestie zou ook het één en ander gezegd kunnen worden. Openbare dronkenschap staat volgens artikel 453 van het Wetboek van Strafrecht nog steeds te boek als overtreding betreffende de zeden. Een van de drank kotsende dame is nu ook niet echt een toonbeeld van eervol gedrag.
Wanneer deze dame in kwestie zich in dit verhaal herkent, zal ze zichzelf ook nog wel eens achter de oren moeten krabben en zich af moeten vragen, waar waren we eigenlijk mee bezig. Zo fraai was haar eigen gedrag nu ook weer niet.
Nee, dit verhaal had gewoon niet verteld moeten worden. Daarmee is Johan Derksen met zijn bravoure net iets te ver over de schreef gegaan. Niet alles is leuk en zeker niet in deze tijd waarin dit soort dingen o zo gevoelig liggen. Ik hoop niet dat ik nu weer commentaren krijg dat dit victim blaming is. Ik geef echt het slachtoffer niet de schuld, maar ik zou zo graag willen dat er meer oog komt voor de twee kanten van een verhaal over grensoverschrijdend gedrag.
Ik ben het dit keer helemaal met Claudia de Breij eens, het is sterk overdreven dat de voorstellingen over de blues van Johan Derksen door de Nederlandse theaters gecanceld zijn en met haar hoop ik ook dat hij na de zomer gewoon weer terugkeert op tv, ondanks dat ik nooit naar dat programma keek.
mijn hond heet Hessel
zes reacties
Zelf heb ik het ook alleen via andere media meegekregen. Het was doordoor vrijwel niet te vermijden. Mijn indruk is dat de ‘ellende/commotie vooral ontstaan is door v/d Gijp. Die ginnikt om alles en dus ook bij dit onderwerp. Als ie dat niet had gedaan, dan was er waarschijnlijk niets gebeurd.
De ‘nagrap?’ tijdens een begrafenis van afgelopen zaterdag was misschien nog wel erger. Mijn ongetrouwde nicht is door een zeer aggresieve versie van dementie overleden. Bijzonder treurig. Haar enige broer die nog leeft stak een kaars aan. Kijkt de menigte aan en zegt: ‘Mijn zuster hield enorm van kaarsen.’
Ik ken zijn humor en die van z’n overleden zuster, maar toch…
Het gaat misschien niet eens zozeer om wat er gebeurd is, maar deels ook om de reacties van de aanwezigen: beetje mee gaan zitten lachten. Volgens mij moeten we juist van dat gedrag af. Niets mis met af en toe een corrigerende opmerking toch?
Al moet ik zeggen dat ik het ook niet gezien heb (nog ooit gekeken zelfs).
Het programma ken ik niet, de ophef is inderdaad nauwelijks aan te ontkomen, de deugcultuur op z’n smalst. Ik heb geen zin meer om overal een mening over te moeten hebben maar kan me in grote lijnen prima vinden in hoe je deze ophef belicht.
Ze hadden beter gewoon over voetbal moeten blijven praten, van de rest hebben ze geen verstand. En de deugcultuur de schuld geven, alsof verkrachten goed te praten is.
Ik dacht dat ik al gereageerd had, maar bedenk nu dat ik daar geen zin in had. Alles wordt zo verschrikkelijk overdreven tegenwoordig, al die zogenaamde aanrandingen (ik mag dat natuurlijk niet zeggen) waar meestal veel drank, drugs of wat dan ook de oorzaak van is, zeker in het televisiewereldje. De kleding van de dames (daar schreef je ook al eens over geloof ik) het gedrag van de dames, dat moet allemaal maar kunnen en Johan Derksen kennen we toch allemaal en van der Gijp….schei toch uit.
Ik stond in die tijd achter de bar van een jongeren café, dan weet je het wel. In die tijd van provo’s en kabouters is er wel meer gebeurd. Als ik dat allemaal naar buiten moet gooien… En dat zijn nu allemaal brave huisvaders en moeders.