DE APPEL VALT
Vandaag is het moederdag. Zittend in de tuin, lekker genieten van de zon ging er het volgende door mij heen:
"Lieve moeder, wat is het lang geleden, dat ik zo over je gedacht heb, maar lieve moeder, pas nu besef ik, wat een verdriet je gehad zult hebben toen ik in mijn onnozelheid besloot om niet meer aan moederdag te doen. Ik was in het begin van mijn twintiger jaren, had zelf een paar kleine kindjes en ik vond dat moederdag alleen bestaansrecht had voor moeders met kleine kindjes die zelf iets gefröbeld hadden en dat trots op moederdag aan hun moeder gaven. Geen commercieel gedoe. Wat zullen dat zware dagen voor je geweest zijn toen ik niet op die bepaalde dag kwam en wat heb ik achteraf spijt van die beslissing. Gelukkig heb ik na een paar jaar mijn mening herzien en heb ik je, zo lang je er was, op moederdag wel weer met een bezoekje vereerd, al dan niet met een blommetje. Maar de wrange nasmaak is altijd een beetje blijven hangen en dat begrijp ik nu. Jij en ik waren heel erg verschillend. Ik was aan het experimenteren met nieuwe inzichten en jij wilde zo graag vast houden aan het oude vertrouwde"
Gisteren heb ik een mooi boeket van dochterlief thuis bezorgd gekeregen en ik was er heel erg blij mee. Andere jaren heb ik heel vaak gezegd, "doe maar niet, en wat ik dan nog nooit gezegd heb maar wel altijd dacht: je zou mij het allergrootste plezier doen om zelf langs te komen".
Ook bij ons zijn de verschillen in denken groter dan dat in eerste instantie dit zich laat aanzien. Het is elkaar los laten en toch het proberen om elkaar te vinden. Achteraf ben ik ben zo blij dat ik in de latere jaren op moederdag toch weer bij mijn moeder op bezoek ben gegaan.
Dit jaar was het voor mij een grote vraag of dochterlief met moederdag wel iets zou ondernemen naar mij toe en gelukkig is het ja! Ik ben er heel erg blij mee. Mij zul je niet meer horen praten over commercieel gedoe. Uiteindelijk is, om maar iets te noemen, sinterklaas en de cadeautjes bij kerst net zoiets. Bepaalde tradities zijn gewoon mooi om in ere te houden. Moeders en dochters, hoe ingewikkeld kan het soms zijn en dan kan zo'n dag als vandaag toch van grote betekenis zijn.
Onze appelboom staat dit jaar voor het eerst in bloei. Dat deed mij denken aan het gezegde: de appel valt niet ver van de boom. Ik vond het wel toepasselijk voor dit verhaal.
En zoonlief? die heeft vanmorgen gewoon gebeld. maar dat doet hij de laatste jaren elke zondag en dat is iets wat ik heel erg fijn vind.
klikmijn hond heet Hessel
vijf reacties

Ach ja, het ene jaar wel het andere niet, net waar ze zin in , of geld voor, hebben. We weten toch wel dat het het allemaal wel goed zit. Dat is ook weleens anders geweest. Verstand komt nu eenmaal met de jaren

En toch is moederdag wél zoals je hier in eerste instantie zegt, een dag dat kinderen iets voor moeder knutselen bedoelt. Maar ook als kinderen volwassen zijn gaat het niet om grote cadeaus maar om een beetje bijzondere aandacht en dat kán voor iedereen anders zijn. Zo kwam mijn dochter een keer hier zelf een ontbijtje klaarmaken. En nee dat zóu niet hoeven want ze het het hele jaar een fijne zorgzame dochter maar ik geniet er wél van.

Als je speciaal een dag nodig hebt om je moeder te eren is er iets niet goed, moeders ben je elke dag blij mee, ook al hoef je haar niet elke dag te zien.

Mooi log! Oh, heel herkenbaar. Ik had dat ook met mijn moeder. Ik vond dat moederdag niet van deze tijd. En mijn broer en zus hielden het wel in ere. Ik was er mooi van af. Tot de situatie wat veranderde en mijn moeder belde en met de nodige humor zei: Lies, het geeft niet hoor. Je komt vaak met moederdag niet. Is de PPR daar tegen? Het geeft niks hoor, maar er lopen hier allemaal bossen bloemen ???? ???? langs, maar niet voor mij.’ Ik zei dat ik een speciale dag een beetje maf vond. Maar vanaf dat moment zorgde ik gewoon dat ik er was met moederdag. Nu ontmoet ik mijn broer en zus op moederdag. Dit jaar met moederdag kreeg ik een heel lieve kaart. Dat doet me goed. Nou dank voor je log. Het geeft mij een vrolijke herinnering
Wij hebben ons er nooit aan gewaagd. We zijn het hele jaar vader en moeder, en tegenwoordig oppas opa en oma.