NASLEEP
Dat ik het weekend na de Vierdaagse niet kon lopen vanwege de pijnlijke voeten vond ik niet zo vreemd, maar toen op maandagmiddag vooral de rechtervoet behoorlijk dik ging worden, vond ik het toch tijd worden om de huisarts er even naar te laten kijken. Het bleek niet het gevolg te zijn van de stuk gelopen blaar aan de buitenkant van de grote teen, waar ik bang voor was. Het was namelijk nogal een grote wond, ruim 5 cm in de lengte en 3 cm in de breedte. Volgens de huisarts was alles aan de voeten overbelast geweest en het beste wat ik kon doen was rust nemen en zo weinig mogelijk lopen. Paracetemol zou de pijn enigszins bestrijden en ook een Ibuprofen was wel toegestaan.
Dat advies heb ik opgevolgd, maar in de loop van de week namen de klachten alleen maar toe. Ook de linkervoet begon behoorlijk pijn te doen, het leek wel of ik op kussentjes liep. Volgens mij zat de voet stampvol met blaren, maar zelf kon ik ze niet vinden en P. kon bij nadere inspectie ook echt niets vinden.
Na een slapeloze nacht door de pijn aan beide voeten, nam ik vrijdagmorgen het besluit om opnieuw naar de huisarts te gaan. Hij had immers gezegd, als het niet beter werd moest ik maar terugkomen. Dit keer was hij wat zekerder van zijn zaak. Het zou om steriele ontstekingen in de bal van mijn voeten gaan, ontstaan door overbelasting in combinatie met de artrose. Hij beaamde dat, ondanks dat je weinig of niets aan de voeten ziet, dit heel erg pijnlijk kan zijn en dat hiervoor vrijwel geen andere medicijnen dan de paracetemol en de ibuprofen die ik al gebruikte. Eventueel zou diclofenac misschien iets beter helpen, dus dat dan maar proberen.
Ruim twee uur nadat ik een diclofenacpilletje genomen had, we zaten buiten te eten, begon ik opeens een verschrikkelijke jeuk te krijgen. Het begon in de schaamstreek, maar binnen 2 minuten had ik het gevoel of mijn hele lichaam in brand stond. Een allergische reactie! P. las op het internet: meteen de huisarts bellen, dus heb ik de huisartsenpost van de weekenddienst gebeld, ondertussen mijn huid zoveel mogelijk met ijsklontjes blussend.
De mevrouw aan de telefoon was heel aardig. Ze vroeg of ik iets tegen hooikoorts in huis had, had ik. Hier moest ik onmiddellijk een tabletje van innemen, en dan in de stabiele zijligging op bed gaan liggen. Ondertussen belde zij de ambulance. P. Moest bij mij blijven en met mij blijven praten. Het prikken en zwellen van mijn lippen en mijn tong leek gelukkig te stoppen. De mannen van de ambulance waren vrij snel bij ons en na een paar vragen kreeg ik eerst een injectie in mijn been. "Ik sta in brand" was het enige wat ik steeds uit kon brengen. Na wat andere controles zoals bloeddruk opmeten etcetera heb ik nog een 2e injectie tegen de jeuk gekregen. Na een half uur leek alles weer een beetje onder controle te zijn en vertrokken zij weer. Ik hoefde gelukkig niet mee.
Dit was wel een heel vreemde ervaring. Dan maar liever pijn dan die vreselijke jeuk en dat branderige gevoel. Na een paar uurtjes was ik wat bekomen van de schrik. Zaterdag en zondag heb ik dus maar weer zittend op een stoel met de benen omhoog doorgebracht. Vooraf had ik al gezegd, dat dit misschien wel de laatste keer zou zijn dat ik Nijmegen zou lopen, omdat mijn voeten het laten afweten. Ik weet nu dat het niet misschien is maar dat ik wel bijna zeker weet, dat ik dit niet meer ga doen. De prijs die ik er voor moet betalen is te hoog.
Ik hoop dat alles met een sisser afloopt en dat mijn voeten weer zodanig zullen herstellen zodat ik wel weer gewoon kan lopen en mijn dagelijkse rondje met de honden kan doen en dat ik over een aantal weken zo af en toe weer een iets grotere afstand kan lopen, maar drie of vier dagen achter elkaar een flink stuk lopen zal er niet meer inzitten. Die tijd is voorbij.
mijn hond heet Hessel
vier reacties
Gelukkig dat er snel ingegrepen werd bij die allergische reactie maar wát een vervelende nasleep van een zo leuk evenement. Inderdaad, het lijkt geen aanrader om de vierdaagse nogmaals te lopen. En laat uitzoeken welke stof uit diclofinac verantwoordelijk is voor de reactie want die kan ook in andere medicijnen zitten. Dat kun je maar beter weten en bij je dragen want een tweede keer kan nog heftiger zijn, dat wil je niet natuurlijk.
Om er op deze manier achter te komen is geen pretje. Ik hoop dat het met een sisser afloopt en je uiteindelijk toch geniet van Nijmegen.