PUPPYTIJD
Het was nog maar tien uur, maar ik had het gevoel er al een halve dag op te hebben zitten. En dat na zo'n inspannende dag als gisteren. Ook toen waren we al vroeg op, ruim voor zevenen. Het was de dag dat we pup Pablo op gingen halen en Tienray ligt nu niet direct naast de deur.
We waren er ruim voor de afgesproken tijd zodat we eerst nog even met Hessel ergens konden rondlopen. Na een kopje koffie gedronken te hebben en de noodzakelijke administratieve handelingen waren gedaan, kon ik Pablo in mijn armen sluiten. Hessel vond het maar vreemd en was zeker niet enthousiast te noemen.
De thuisreis van drie uur was best wel lang, zeker het eerste uur toen Pablo nog een en al levendigheid was en ik letterlijk mijn handen er aan vol had om de spartelende pup in bedwang te houden.
Een maal thuis gekomen, na eerst een plasje in de tuin gepleegd te hebben, begon het feest van ontdekken. Tja, waar moest hij beginnen? En die grote hond, wat moest hij daarmee?
We hebben het als volgt wat opgelost, P. ging Hessel uitlaten en ik ben met Pablo achter mij aan een rondje door de kamer gaan lopen. Daarna was hij wel heel erg blij dat hij eten kreeg, want hij had zo'n honger! Na nog even in de "verkleinde" tuin rond gedard te hebben was het welletjes geweest en zakte mijnheer weg in een diepe slaap met zo af en toe even een kleine opleving.
Dat was ook het geval toen we naar bed gingen. Ik had gedacht dat hij wel mooi in zijn mand zou blijven liggen, maar niets was minder waar. Het was een feest van er in en er weer uit hopsen, zodat wij al heel snel besloten hebben om toch de bench maar naar boven te halen.
We hebben heerlijk door kunnen slapen, maar om 6 uur werd er behoorlijk gepiept. We hebben Pablo even buiten in het gras gezet en ja hij moest een aardige plas doen. Ook heb ik hem de eerste maaltijd maar gegeven, want de dag daarvoor had hij door de grote reis toch net iets minder eten gehad dan hij gewend was. Om kwart over zes lagen we weer in bed. Toch maar proberen om nog een poosje te kunnen slapen. Dat lukte, tot 7 uur. Toen was puppy overduidelijk klaar wakker. Voor hem was de dag begonnen.
Voor ons dus ook, want we zijn maar opgestaan. Met een luidpiepende Pablo naast je slaapt het toch niet meer zo fijn.
En ja, dan moet er even nagedacht worden over de juiste logistiek. Wie kan wanneer gaan douchen en ook Hessel moet zijn ochtendwandeling hebben en Pablo kan nog niet alleen gelaten worden, maar het is tenslotte allemaal gelukt. Even was ik er niet op bedacht, en ja hoor Pablo had al kans gezien om met beide voorpootjes in de waterbak van Hessel te gaan staan en deze vervolgens om te kieperen, dus bijkeuken dweilen, wat Pablo dan weer machtig interessant vond.
Tijdens het ontbijt was er even rust, want Hessel moet altijd in zijn mand als wij eten, dus Pablo gaat dan in de bench. Opruimen, stofzuigen, dit alles duurt allemaal wat langer, want je moet wel steeds uitkijken waar de jonge onderzoeker is, zodat je hem niet onder de voet loopt. Maar zo werd het gewoon koffietijd en had ik dus het gevoel al een hele lange morgen gehad te hebben.
Hessel is nog niet echt heel blij met de komst van Pablo. Voorlopig vindt hij het maar lastig dat dat kleine ding steeds in zijn buurt komt en soms ook nog in zijn mand gaat liggen. We zijn er maar druk mee, maar het is zo vermakelijk om te zien hoe dit zich verder gaat ontwikkelen. Dat bezorgt ons een heleboel plezier. En die korte nachten? Dat is maar tijdelijk.
Mijn hond heet Hessel
Wat een leuk dier is Pablo, en och, je wist waar je aan begon, dus gewoon even wennen aan elkaar.