EERTIJDS 11
DE SCHOORSTEENMANTEL
Met de rubriek EERTIJDS wil ik een jaar lang, wekelijks een blogje maken over een voorwerp wat meer dan 50 jaar oud is. Dit kan van alles zijn. Iets uit mijn jeugd, iets van mijn vader of moeder, iets wat op een of andere manier bij mij terecht is gekomen, maar het MOET 50 jaar of ouder zijn. De herinneringen aan het voorwerp zal ik beschrijven en van het voorwerp plaats ik een foto.
Deze spin brengt mij terug naar mijn herinneringen uit mijn vroege kinderjaren. We woonden in een deel van een veel groter huis. Het was niet echt een dubbelhuis, de linkerkant van het huis was veel kleiner dan de rechterkant en of het altijd zo geweest is of dat het na de oorlog geschikt gemaakt is om er een gezin in te huisvesten weet ik niet. Het deel waarin wij woonden was niet groot, het bestond uit een keuken en een kamer en boven drie kleine slaapkamers. Van de kamer kan ik mij nog iets een beeld scheppen. Het zijn mijn vroegste herinneringen, ik ben in dat huis geboren en heb daar tot mijn 8ste jaar gewoond.
De kamer, was niet groot en had een schoorsteenmantel met schoorsteendoek waar deze grote koperen spin op prijkte. Ik was heel benieuwd of ik op google iets zou vinden over een schoosteenmanteldoek. Groot was mijn verbazing toen ik onderstaande foto aantrof. Dat was precies het beeld van wat ik in mijn hoofd had hoe het er bij ons uitzag.
Naast de kachel stond de houten libertystoel met bruine kussens, een rookstoel waar de rugleuning van versteld kon worden. Ik heb die stoel vaak als poppenledikantje gebruikt, totdat ik op sinterklaas een door mijn vader zelf gemaakt poppenledikantje kreeg. Die heb ik niet meer. Een aantal jaren geleden heb ik die naar de kringloop gebracht en eigenlijk heb ik daar nog best een beetje spijt van. Naast de liberty stoel was de trapkast. Daar stond van alles in en ook gooide ik daar altijd een "stoute" pop in. Het was een lappenpop en die kon bij mij geen goed doen. Mijn vader pakte 's avonds de pop dan weer uit de kast en dan kreeg de pop het mooiste plekje van de stoel en later in het poppenledikantje. En boos dat ik dan de volgende morgen was!
Ook heb ik ruim vier weken nog in het kinderledikantje ziek in de kamer gelegen toen ik roodvonk had. Ook daar kan ik mij nog iets van herinneren. Eerst mocht er niemand op bezoek komen en ik heb toen heel veel houten puzzels gemaakt. Eentje kan ik me nog herinneren, dat was een trein. Eerst vond ik die heel moeilijk maar na een tijdje werd het natuurlijk een fluitje van een cent.
Tante Lies, de zus van mijn moeder had een ongeveer gelijke schoorsteenmantel, zij hadden geen spin, maar wel de krokodil en die hadden wij dan weer niet.
Als ik 's nachts niet kan slapen keer ik in gedachten nog wel eens terug naar dit huis. En hoe beter ik mij concentreer, hoe meer beelden ik naar boven weet te krijgen. De spin is mij dierbaar. Mijn ouders hebben hem heel lang, ook in andere huizen, ergens hebben hangen. Bij de ontmanteling van mijn vaders appartement had ik zoiets, die moest ik maar meenemen, al weet ik niet meer of de spin daar ook nog ergens hing. Nu hangt ie bij mij, in mijn hobbykamertje en ik kijk er altijd met veel genoegen naar.
mijn hond heet Hessel
zes reacties
Een leuk verhaal. Een doek over de schoorsteenmantel hadden we niet. Dat vond mijn vader veel te gevaarlijk…
Wat een heerlijk verhaal.
Ik herinner me wel iets van een schoorsteendoek. Niet bij mij thuis, maar bij familie of kennissen.
In de zeventiger jaren werden ze wel als een soort poncho gedragen. Er zat een meisje bij mij in de klas die zo’n doek droeg. Ze had in het midden een gat gemaakt.
Het moesten blijkbaar een beetje ‘enge’ dieren zijn. Spinnen, krokodillen…
Leuk weer!
Heel veel herkenning natuurlijk, in de jaren 40/50 had bijna iedereen zo’n doek boven de schoorsteen en inderdaad vaak met koperen versierselen. Bij ons stonden er ook 2 +/- 30 cm hoge, kunstig bewerkte “kogelhulzen“op de schoorsteenmantel, de doek was toen al door een spiegel vervangen. Met natuurlijk ook de libertystoel ernaast.
Ja zo’n doek aan de schoorsteen en een sanseveria wij hadden alleen een andere kachel, een ronde heteluchtkachel. Een spin hadden wij niet, bij ons stond daar een klok geloof ik.