DRUK MET MEZELF
Soms heb je zo'n periode, dat het lijkt alsof je alleen maar bezig bent met onderhoud van jezelf. Zo moest ik als eerste van een hele serie onderhoudsverplichtingen naar de bus voor het bevolkingsonderzoek borstkanker. Een tijdje terug had ik al een uitnodiging ontvangen, maar deze had ik even terzijde gelegd. Misschien zou ik wel een keer gaan, misschien ook niet...., maar toen ik hoorde dat er bij mijn schone zus wel terdege sprake is van een vorm van borstkanker, opgespoord door een dergelijk onderzoek werd ik toch wel een beetje nerveus en heb ik bijna direct een afspraak gemaakt. Ik was echt heel zenuwachtig en hield er terdege rekening mee, dat ik door de huisarts gebeld zou kunnen worden, maar gelukkig is dat niet gebeurd en ik heb nu ook de brief binnen dat er geen afwijkingen te zien zijn. Schone zus is inmiddels geopereerd, moet nog wel bestraald worden maar het gaat inmiddels goed met haar.
Eens in de zoveel weken ga ik naar de pedicure en dat moest dus ook in deze periode en ook stond er een bezoek aan de tandarts gepland. Als toetje moest ik ook nog naar de kapper. Dus er is in de afgelopen tijd weer genoeg aan mij geknutseld en ik ben blij dat er voor de komende weken even niets aan mijn lijf hoeft te gebeuren.
Ondertussen gaat de opvoeding van Pablo ook gewoon door.
Het kleine puppy is inmiddels verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een opgroeiende jonge hond. Sommige dingen worden wat makkelijker, hij begrijpt nu veel meer dingen waardoor de communicatie wat soepeler verloopt, maar andere dingen worden weer wat moeilijker. Omdat hij minder slaapt, ontstaan er wel eens momenten dat de verveling toeslaat. Pablo lost dit op door allerlei dingen te gaan doen die niet mogen. Eerst stort hij zich op de spijlen van de eetkamerstoelen, als dat verboden wordt, moet het kleedje voor de boekenkast er aan geloven, als dat ook niet mag moet de boekenkast zelf er aan geloven, ook kunnen de tandjes in een plint gezet worden en als dat ook niet mag gaat hij proberen om het vloerkleed iets kleiner te maken door op een hoek te gaan kauwen. Als dit dan achtereenvolgens gebeurt moet ik stiekem toch wel een beetje lachen.
Een kauwbot wil nog wel eens een oplossing zijn en natuurlijk, een wandeling naar het bos is helemaal goed. Vanmorgen ben ik maar eens alleen met hem op pad gegaan richting bos. Het is dan toch anders dan als we dat met ons vieren doen. Pablo is dan veel meer op mij gericht en let heel goed om mij niet uit het oog te verliezen. En àls hij dan toch een eindje van mij weg is en ik opzettelijk een zijpad inloop, komt hij met een noodvaart achter mij aan. Ik was één keer op tijd om dat op de foto te zetten.
We zijn een beetje aan beter weer toe, zodat we iets meer naar buiten kunnen. Ik weet het, het is nog maar begin februari, maar toch, de eerste krokus staat in de tuin te bloeien.
mijn hond heet Hessel
zes reacties
Ja álles heeft onderhoud nodig, ook de mens. Gelukkig is niet álle onderhoud onaangenaam, de kapper en de pedicure zijn voor de meeste mensen niet onprettig. Je kunt er weer even tegen met al die stempels in je APK.
Inderdaad, een jonge hond lekker moe laten lopen is de beste manier tegen katten, eh…. hondenkwaad. 
Wow een crocus, die heb ik nog niet gezien, wel speenkruid maar dan moet ik de tuin van iemand in en dat durf ik niet zo goed. Pablo is een leukerd!
Het zijn bandieten als je even niet oplet. En ach, het hoort erbij.