MIDWEEK
Een midweekje naar Tholen. Zomaar? Ja en nee. Broerlief in Rotterdam is binnenkort jarig en daar wilden we wel graag heen, maar met twee honden zou dat best wel eens problemen kunnen opleveren omdat daar ook een hond aanwezig is. Een samenzijn in Zeeland, waar zij regelmatig in hun chalet verblijven zou een oplossing zijn, maar dan niet met de caravan, zoals gepland was voor in de zomer, maar zelf voor een paar dagen een chaletje huren. En dat hebben we gedaan.
En wat was het gezelig. 'Gezelligheid kent geen tijd' aldus een gezegde, dat gold zeker voor deze dagen, maar dan in een andere betekenis. De tijd vloog en de dagen waren veel te snel voorbij.
Met twee woonaccommodaties was het met 3 honden goed te doen. Soms namen we onze twee honden mee, als we met elkaar koffie dronken of gezamenlijk aten, de derde hond was dan buiten en soms, meestal 's avonds waren onze honden in ons eigen chaletje.
Naast wat wandelingen in de buurt hebben we één middagje aan sightseeing besteed. Sluizencomplex Benedensas was zeker een bezoekje waard. Ik ben altijd gek op vreemde verbindingen wat met water te maken heeft. Afgelopen zomer heb ik immers ook zo genoten van de scheepslift in de Elzas, in Arzviller en Saverne. Dit sluizencomplex in de buurt van Steenbergen was natuurlijk veel kleiner, maar zeker de moeite waard.
Met veel plezier kan ik kijken naar de werking van het één en ander. Toen we aan kwamen lopen vertelde het rode licht ons al, dat we moesten wachten. En dan sta je daar en je vraagt je af: wat gaat er nu gebeuren? En opeens zie je dat er iets gaat schuiven, dat er een soort loopplank naar de overkant wordt uitgeschoven. En dan is er opeens een verbinding met de overkant, rode licht wordt groen, hekje gaat open en de scooter en fietsers kunnen naar de overkant, net zoals wij ook naar de andere kant kunnen.
We hadden aan de overkant een kleine rondwandeling willen doen, in de voetsporen van Merijntje Gijzen, het jongetje uit de gelijknamige streekroman, maar omdat het gebied voor honden niet toegankelijk is, konden we dit niet doen. Maar het was een genot om daar even rond te kijken evenals in het plaatsje Steenbergen.
En dan was er ook nog een dag met zoonlief, neef en nicht. Nichtjelief heeft van de weeromstuit, omdat ze het daar zo mooi en rustig vond als ze in het chalet van haar ouders vertoefde, daar een prachtig huis laten bouwen, dus zij was al aanwezig en de beide neven konden het met het werk zo plannen, dat zij ook een dag kwamen aanwaaien. Het was dus reuze gezellig, het weer was niet zo mooi als eerst voorspeld was, toch te fris en te waaierig om buiten te zitten, maar het was droog.
En het is voorjaar, met mooie tulpenvelden en bloeiende fruitbomen. Ook dat.
mijn hond heet Hessel
zes reacties
Wat leuk dat jullie zo genoten hebben met de familie. Ik kan overigens ook wel genieten van al die industriële waterbouwwerken.
Bekende streek, mijn ouders woonden jaren in St.Phiipsland.
Fijn dat het zo gezellig was en dat jullie een goede oplossing vonden voor de honden, dat scheelt een hoop stress.
Als de rest allemaal klopt en prettig is maakt het weer niet meer zo heel veel uit.
Heerlijk toch zo’n leuke familie vakantie.
Dit klinkt als een paar heel fijne en welbestede dagen. Fijn!