VERHERFSTIGEN
Langzaam gaan we, of we nu willen of niet, richting herfst. De zomer heeft niet helemaal gebracht wat ik graag gehad zou willen hebben. Het weer had, zonder dat het nu elke dag boven de dertig graden moet zijn, wel iets beter gekund, maar ook ons "zijn" had de nodige ups en downs. De leeftijd begint toch haar tol op te eisen en dan met name bij P. Niet alles is meer mogelijk.
Dat doet mij stilstaan bij het feit dat ons leven langzaam in de fase van de herfst komt. De eerste herfststormen zijn geweest, ik zag ze niet aankomen, maar ze waren er wel. Gelukkig stormt het in de herfst niet altijd en zijn er ook vele mooie dagen. En daar ga ik voor.
Het afscheid nemen van het zomerleven, toen alles nog mogelijk was, heeft mij best enige moeite gekost, bijvoorbeeld toen ik er achter kwam, dat een vakantie met de caravan naar Frankrijk er niet meer inzit. Ook onze gezamenlijke lange wandeltochten gaan tot de verleden tijd behoren, afgezien dat het nu met (oude) hond Hessel überhaupt niet mogelijk is.
We hebben nog een leuk weekje vakantie in Heerde gehad. Een beetje onverwacht hebben we besloten om toch, na het vroegtijdig beëindigen van de vorige vakantie, opnieuw nog een weekje weg te gaan. Weer naar Heerde, maar naar een andere camping, zodat de dagelijkse rondjes weer net wat anders zijn. Dit keer zaten we dicht bij de hei en dat was natuurlijk prachtig. Daar mochten de honden los en dan is het feest.
Ook hebben we een paar keer een mooie boswandeling gedaan met Pablo aan een lange lijn. De tochen zijn dan wel niet zo lang meer, bij 8 of 9 km moet het wel ophouden, in plaats van de grens van 20 km op te zoeken, maar ik heb er als van ouds wel van genoten.
En dat is wat ik in de herfst van mijn leven wil doen. Genieten van wat er wel kan, en ook zo af en toe een keer voor mij zelf kiezen, wat ik in deze week ook gedaan heb door een paar keer alleen een stuk te gaan fietsen. En wat is het dan mooi als je oog dan valt op een paddestoel die in één dag verandert van een bol naar een platte pannenkoek.
We zijn weer thuis, de zomer is voorbij, de herfst staat aan de deur te rammelen en ik heb er wel zin in. Er staat weer zoveel te gebeuren, de clubs beginnen weer en de vergaderingen natuurlijk ook en ook op het politieke vlak is er genoeg te beleven. Ik zal in de toekomst anders naar de zomer toeleven, ik heb de afgelopen tijd veel geleerd. Weer wat wijzer geworden over wat ouder worden betekent. En ook dat hoort bij het leven en ik ben blij dat ik dit mag meemaken.
mijn hond heet Hessel
zes reacties
Helaas is dat een nadeel van het ouder worden, hier gaat ook niet alles van een leien dakje. Het besef dat je niet meer de jongste bent en je dat ook wil accepteren maakt veel goed.
Niet teveel plannen maken en leven per dag, genieten van dat wat wel kan, maar ja ik heb makkelijk praten natuurlijk, ben gewoon het liefste thuis en Joop heeft zijn portie reizen gehad, dat gaat niet meer en dat heeft hij allang geaccepteerd.
De r is weer in de maand en dan komt de herfst weer in zicht, zoals elk jaar. Ook deze. Maar nu is het eerst nog drie weken zomer, en dan komt nog de nazomer en de herfst wacht nog wel even. Rustig aan, het houdt vanzelf een keer op allemaal.
Inderdaad een mooi beschouwend logje.
Ik had dat soort gevoelens toen ik net met pensioen was. Ik kwam opeens allerlei mensen tegen, die ik nooit zag toen ik werkte.( ook met pensioen). Dat vond ik confronterend. Inmiddels geniet ik van de positieve kanten en accepteer de minder leuke kanten. De dingen die ik niet meer doe een mooie herinnering.
Ik wens je een fijne herfst en nog veel andere seizoenen
Net als bij de seizoenen heeft iedere fase van het leven z’n mooie en minder mooie kantjes. Er is al veel gewonnen als je die kanten ook kunt zien en er het beste van wilt maken.