EERBETOON
Ook dit jaar heb ik ze weer gekocht, de grote bruine chrysanten met aan de uiteinden een geel randje. Ze horen voor mijn gevoel zo bij de herfst. Vele jaren achtereen kreeg ik, toen mijn moeder nog leefde, van mijn vader zo'n boeket. Hij ging dan op de fiets naar een kweker, ergens in de buurt van de vliegbasis en kocht dan twee grote boeketten, één voor mijn moeder en één voor mij.
Welke gedachte er achter zat weet ik eigenlijk niet. Kennelijk vond hij ze zelf erg mooi. Ook later, toen mijn moeder er niet meer was kwam hij elk jaar in de herfst wel een keer met zo'n boeket bij me.
Het kwam de eerste jaren, nadat hij er niet meer was, niet bij mij op om dan nu voor mij zelf maar zo'n boeket te kopen. Op de één of andere manier was de drempel te hoog om tot die actie over te gaan. Totdat ik een paar jaar geleden met vriendin M. langs een bloemenstal liep en haar de bloemen aanwees en vervolgens het bijbehorende verhaal vertelde. Zij gaf mij toen de raad om dan nu elk jaar zelf zo'n bos bloemen aan te schaffen, meer als eerbetoon aan mijn vader.
En dat doe ik nu al een aantal jaren. Dit is het tweede en tevens laatste boeket dit jaar. Het geeft mij een goed gevoel en ik geniet er van. Als deze bloemen uitgebloeid zijn gaat het al weer richting advent en komen de kaarsen op tafel. Èn een cyclaam als die er al zijn. Die vond mijn moeder altijd zo mooi.
Ach die kleine herinneringen aan vroeger, het past zo bij deze tijd van het jaar. We zijn dan veel meer in huis en ik ben dan wat meer naar binnen gericht. Ik houd er wel van, het begin van de donkere dagen.
klikmijn hond heet Hessel
vijf reacties

Zo heeft iedereen zijn beweegredenen om dingen te doen, of juist te laten om de herinnering. Ik heb een paar mooie herinneringen in huis aan mijn ouders, dat vind ik voldoende.

Het is inderdaad een tijd van overdenkingen en herinneringen, en bloemen brengen ook een beetje leven in huis.

Dat gevoel heb ik bij het ruiken van Fresia’s, een heerlijke geur die me altijd in gedachten bij mijn oom Bé brengt, helaas is hij al heel jong overleden.
Chrysanten zijn niet mijn meest favoriete bloemen behálve juist deze soort, die zijn prachtig. Als er dan ook nog zo’n mooie herinnering aan hangt geeft dat ze iets extra natuurlijk.