DE GRIP
"Pak de grip terug", zeggen de mensen aldus VVD-leider Dilan Yesilgöz tijdens de verkieizingscampagne. Maar als ik dan een artikel lees over het rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, dan blijkt het woord 'grip' een buzzwoord geworden te zijn. Bijna iedere politieke partij wil volgens de verkiezingsscampagne wel ergens grip op hebben, NSC wil grip op de CO2 uitstoot en de collectieve ujitgaven, BBB en D66 willen bijvoorbeeld grip op de beschikbaarheid van medicijnen, Groenlinks/PvdA wil graag grip op belastingontwijking , internationalisering, kunstmatige intelligentie, gessestelijke gezondheid en de publike zaak om maar eens wat te noemen.
Het spreekt voor zich, dat dit voor de gewone burger allemaal verweg doelen zijn, waardoor het gevoel is ontstaan geen grip meer te hebben. Het maatschappelijk onbehagen groeit hierdoor en men gaat denken in termen van vijanden en zondebokken en is op zoek naar sterke of autoritaire leiders.
Tot zover de politiek, maar wel terug naar het onderwerp grip. Ik was door het weer van de afgelopen tijd totaal de grip kwijt op de werkzaamheden die normaliter in deze tijd in de tuin dienen te gebeuren. In september en oktober was het nog te warm en te mooi weer om al die prachtige bloeiende potten al op te ruimen en in november regende het bijna altijd met als gevolg dat de terraspotten nog steeds niet waren opgeruimd.
Die ene dag dat het misschien gekund had hebben we voorbij laten gaan en toen ging het opeens vriezen. We waren te laat. Na twee nachten met behoorlijk wat nachtvorst hadden we tijd om alsnog met de terraspotten aan de gang te gaan. De "overblijvers" hebben we in de garage gezet, in de hoop dat zij deze 2 nachtvorsten wel zullen overleven. De één jarigen wilden we opruimen, maar dat bleek even niet zo makkelijk te gaan. De grond in de potten was al zover bevroren, waardoor we het niet uit de potten konden krijgen. Dit moesten eerst ontdooid worden.
We hebben het hele zooitje maar in de bijkeuken gezet. Het was wel een zielig gezicht.
Dit jaar dus geen poging om de fuchsia's op stam in leven te houden om volgend voorjaar te proberen ze weer aan de gang te krijgen. Nee, alles is na het ontdooien richting compostbak gegaan en de potten staan nu, zoals het behoort, keurig in het tuinhuis. Het terras is weer kaal, zoals het in de winter hoort te zijn. Even had ik het gevoel de grip op het tuinwerk kwijt te zijn, maar alles is nu, zij het wat te laat, toch nog geregeld en de tuin is klaar voor de winter, op het planten van 65 tulpenbollen na. Dat is er ook bij ingeschoten, maar zodra de vorst is vertrokken, ga ik die nalatigheid ook nog goed maken. Als dat gebeurd is heb ik het gevoel de grip terug gepakt te hebben.
mijn hond heet Hessel
zes reacties
Dat is jammer van die mooie planten, de grip kwijt zijn op iets vind ik erg vervelend,maar soms heb je dat gewoon te aanvaarden, hoe moeilijk het ook kan zijn.
Een duidelijk geval van “jammer”. Volgend jaar in de herkansing dan maar, nog wél even zorgen dat de bolletje het voorjaar op kunnen vrolijken.
Grip op de weg vind ik erg belangrijk, voor de rest valt er toch weinig te grippen, alles gaat zoals het gaat. De boel in de hand houden, tja, ze hebben het over problemen die ze zelf veroorzaakt hebben zodat ze het niet over het klimaatprobleem hoeven te hebben, wat ook veroorzaakt is en wordt.
Ja met die fuchsia’s komt het wel goed hoor en sommige geraniums ook, niet alles is zomaar weg. We moeten het maar rustig afwachten.
Dat is jammer, maar de fuchsia kan normaliter wel wat vorst hebben. Maar och, als je de kansen volgend jaar met nieuwe planten kan beginnen benut, is het leed snel geleden. Het heeft wel wat, opnieuw beginnen.