OP DE GRENS
Ook dit jaar weer op de grens van Oud en Nieuw een blogje. Ik begin met een korte terugblik. Het is niet een echt makkelijk jaar geweest. De tand des tijds begint behoorlijk te knagen, bij P. iets meer dan bij mij, maar het heeft wel gevolgen voor ons beiden. Ik heb moeten leren om daar mee om te gaan, wetend dat aan dit leerproces geen einde zal komen. Een vakantie met de caravan naar mijn geliefde Frankrijk zit er niet meer in en een caravanvakantie in Nederland is vooralsnog twijfelachtig.
Maar ik heb geleerd om te genieten van alles wat nog wel kan. Zo heb ik veel meer oog gekregen voor de kleinere dingen. Een wandeltocht van 15km in plaats van 25km of meer kan ook fijn zijn. Van een fietstocht vanaf de camping, vroeg in de avond, maar dan alleen, heb ik toch erg kunnen genieten of van een lange wandeltocht met Pablo langs het kanaal van Apeldoorn naar Zwolle met de karakteristieke bruggen.
En ja, ik heb ook afscheid moeten nemen van mijn hond Hessel. En zo is er definitief een eind gekomen aan het tijdperk met het duo Hessel en Iemand. Het is een prachtige tijd geweest met de jongens, maar het is voorbij en het komt niet meer terug.
Ik kijk even vooruit naar het nieuwe jaar. Gelukkig is er een Pablo en daar ben ik heel erg blij mee. De dagelijkse wandelingen met hem, 's morgens en in de middag (later in het jaar, als het weer langer licht is ook 's avonds) geven mij vreugde en houvast. Naast deze dagelijkse rituelen, is er nu ook weer wat meer ruimte om iets met ons drieën te ondernemen, want er hoeft niet meer iemand thuis te blijven omdat het voor hond Hessel te zwaar zou zijn. P. kan dan misschien niet alles meer zoals vroeger, maar er is nog best het één en ander mogelijk.
Komend jaar ben ik nog 1 keer betrokken bij het dorpsfeest. Ik zal mij dan voornamelijk bezig gaan houden met de organisatie rond de optocht. Ook het bestuurslid zijn van Dorpsbelang geeft mij genoeg om handen. De wekelijkse tennismorgens en bridgeavonden bezoek ik met plezier, evenals de maandelijkse bijeenkomst van de breiclub en ons boekencluppie. Natuurlijk gaan Pablo en ik weer naar de jachthondentraining en zo is er al voor een deel duidelijk hoe het nieuwe jaar zich zal ontvouwen: gewoon verder gaan waar ik gebleven ben en in verwondering kijken naar- en met vertrouwen de nieuwe dingen, die op mijn pad zullen komen, omarmen.
Ik wens een ieder een goede oversteek naar het Nieuwe Jaar, gepaard gaand met de beste wensen voor 2024.
mijn hond heet Hessel
acht reacties
Ja ouder worden is steeds weer aanpassen maar dat is je dus prima gelukt.
Ook de beste wensen voor het nieuwe jaar voor jou en je man.
We moeten het maar nemen zoals het komt, zoveel mogelijk genieten van wat nog kan en een beetje creatief blijven. Mooi nieuwjaar voor jullie!
Ouder worden gaat niet zonder de erbij horende kwalen, dat geldt uiteraard ook voor dieren. Ook ik merk dat alles niet zo makkelijk meer gaat, maar we hebben weinig andere keus dan accepteren en gewoon doen wat er wel nog kan. Ik wens jullie een heel mooi jaar toe waar je straks met tevredenheid op terugblikt.
Altijd sneu als een huisdier er niet meer is. Er komt zo een hoop tijd vrij dat ook wel weer gevuld raakt.
Wat prachtig, eerlijk en herkenbaar geschreven. Mooi! Doet me denken aan ‘………en de dingen die voorbijgaan’
Zelf ben ik in een compleet ingerichte tent ????️ op vakantie geweeest. Eigenlijk geen tent te noemen, meer een huis, maar ziet eruit als tent. Gewoon op een tentplek, maar met alle luxe als elektra enz. Is dat ook niet iets voor jullie?
Je hebt een mooi actief jaar voor de boeg.iIk wens je veel mooie momenten toe in 2024!
Maak er een mooi jaar van met wat wel kan.
Zelf ben ik in het afgelopen jaar maar een keer of 6 buiten de regio gekomen en daarvan 4x buiten de provincie. Wandel dagelijks in de omgeving en ontmoet regelmatig leuke mensen die van verderweg komen.