EERTIJDS 43
ZONDAGSSLOKJE
Met de rubriek EERTIJDS wil ik een jaar lang, wekelijks een blogje maken over een voorwerp wat meer dan 50 jaar oud is. Dit kan van alles zijn. Iets uit mijn jeugd, iets van mijn vader of moeder, iets wat op een of andere manier bij mij terecht is gekomen, maar het MOET 50 jaar of ouder zijn. De herinneringen aan het voorwerp zal ik beschrijven en van het voorwerp plaats ik een foto.
Natuurlijk maak ik de rubriek "EERTIJDS" wel af, alleen is door diverse omstandigheden de regelmaat er een beetje uit, maar het komt goed! Dit keer heb ik gekozen voor een paar glazen die nog afkomstig zijn uit het glasservies van mijn moeder. Ik kan niet meer helder krijgen waar de glazen uitgestald stonden, op de zogenaamde theetafel? nee ik denk in het dressoir, achter een glazen deurtje. Al schrijvend weet ik het bijna zeker. Van tijd tot tijd vond mijn moeder dat de glazen met een droge theedoek afgestoft moesten worden, omdat ze er anders stoffig uit gingen zien en dat was een mooi taakje voor mij toen ik als tien- twaalfjarige dochter geacht ging worden een steentje bij te dragen in het huishoudelijke werk.
Op verjaardagen met soms wel 25 mensen op bezoek, werden deze glazen niet veel gebruikt, daar waren ze veel te kwetsbaar voor. Ik kan mij wel herinneren dat als er een oom en tante een hele zondag op visite kwamen, de glazen op een poot gebruikt werden voor een glaasje advocaat. De mannen dronken dan een biertje uit het grote glas of een borreltje uit de kleine borrelglaasjes, maar daar is er niet één meer van.
Ik heb ook wel iets met glazen, vandaar dat ik ze meegenomen heb bij de verhuizing van mijn vader, na het overlijden van mijn moeder. Een tijdje hebben we de gewoonte gehad om op zondag deze glazen te gebruiken voor een glaasje sherry, maar gezien de kwetsbaarheid ben ik daar weer mee opgehouden. Bovendien zijn wij overgestapt van een glaasje op de zondagmorgen naar één Hertog Jan Prestige biertje laat op de zondagmiddag, met een paar borrelhapjes. Het glaasje op de zondagmorgen maakte ons voor de verdere dag te slaperig.
Dat kwam gisteren even ter sprake toen we met Lia en Wim, u weet misschien nog wel, het vriendinnetje vanuit mijn jeugd, met wie ik al meer dan 65 jaar het lief en leed uit mijn leven deel, even een drankje zouden drinken. Zij staan een paar dagen op een camping bij ons in de buurt, en ja dan kan een bezoekje natuurlijk niet uitblijven. Een omgekeerde situatie van vorig jaar, toen wij dicht bij daar waar zij wonen, op een camping verbleven.
Toen ik na de afwas het glaswerk van de frisdrankjes, ook dat kan in mooie glazen geserveerd worden, weer terugzette in de glazenkast, viel mijn oog op die paar glazen van het glasservies van mijn moeder. Ah, dat zou het onderwerp van een nieuwe "EERTIJDS" zijn. Niet meer twijfelen over andere onderwerpen. Dit moest het worden, zo kon ik toch een kleine verbinding maken met het verleden en het nu. Altijd leuk als ik daar in slaag.
Het huidige glaswerk moet allemaal vaatwasmachinebestendig zijn, dat is dus nooit zo heerlijk dun. Vreselijk die zware en lompe glazen. Ik zou ook zuinig zijn op deze glazen.