NAJAAR
Herfst, ik heb er wel wat mee. Ik verheug me altijd op de prachtige kleuren die gaan komen, de vele kleuren geel, rood en oranje. De dagen die eerst rond de twaalf uren daglicht geven, waardoor ik de zons- opgang en ondergang kan zien en beleven, maar ook de stand van de zon waardoor er soms een heel speciale lichtval kan ontstaan. En dan niet te vergeten de heerlijke herfststormen en regenbuien en daarnaast de soms prachtige bijna nog zomerse dagen tussendoor die ik dan als een cadeautje ervaar. Kortom de herfst is nooit saai behalve als het dagen achtereen mistig is.
Na Prinsjesdag, wat voor mij verbonden is met de intrede van het najaar, is het gewone leven weer helemaal op gang gekomen Alles is weer opgestart, de scholen zijn al weer even bezig, de clubs draaien weer op volle toeren en ook op het politieke vlak is er weer heel veel te beleven. De herfst, hoe onstuimig ook, brengt mij altijd wat rust. Tijd om weer allerlei activiteiten binnenshuis te gaan doen, of gewoon even helemaal niets doen en een aardig programma op tv aanzetten.
En, als je even naar buiten gaat, de herfstgeuren opsnuiven, het nat worden voor lief nemen en dan weer blij zijn met het thuiskomen en een lekker stoofpotje maken wat dan binnenshuis ook weer overheerlijke geuren verspreidt. En opeens is er dan die éne stille morgen waarop blijkt dat het even gevroren heeft. Een voorbode van de winter. Maar die is hoop ik nog ver weg.
Ik houd van het voorjaar, het lijkt dan net of het buiten feest gaat worden als de bloesem aan de bomen komt, maar ik houd ook heel erg van de herfst, vooral omdat het weer iedere dag weer anders kan zijn en daardoor een hele aparte kleur aan de dag geeft.
Ooit is het woord cocoonen uitgevonden en ik verheug me er op. Heerlijk in mijn hoekje zitten lezen, kaarsje aan, beetje breien als mijn schouder dat weer toelaat, anders maar wat haken, misschien weer eens wat kleuren, en puzzelen. Dat ook. Ik kan niet wachten op de eerste echte regendag. Dan mag ik.
vier reacties
Ik ben een winterkind met vorst en sneeuw. Al die nattigheid is niets voor mij. De winter geeft ook uitzicht op het voorjaar, als alles weer nieuw wordt.
Ik heb altijd een hekel aan de herfst, al dat dood en verderf. En al het gedoe is inderdaad weer begonnen, en voor de buitenschilder wordt het steeds minder aangenaam. Brr, op naar het voorjaar dan maar weer. Maar eerst de winter, dat hoort er nu eenmaal ook bij.
Ik vind de herfst ook fijn, ons eiland wordt weer rustiger, maar er gebeurt nog wel van alles op het land. Elk jaargetijde heeft wel zijn charmes.