HULPTROEP
Het is al weer te lang geleden, dat er een blogje uit mijn laptop kwam. Ik ben heus een vredelievend mens, maar ik schijn steeds in conflict te zijn met de tijd. En het conflict wordt maar niet opgelost, want ik blijf maar achter de feiten aanhollen, zelfs nu er hulptroepen zijn ingezet.
Het is nu ruim 15 weken geleden, dat ik gevallen ben en mijn schouder ernstig geblesseerd raakte. De casemanager die ons ondersteuning geeft bij het ziekteproces van P. raadde mij aan om via de WMO huishoudelijk hulp aan te vragen, omdat het anders wel heel zwaar voor mij zou gaan worden.
Ik heb haar advies opgevolgd. De aanvraag was vrij snel geregeld, de toewijzing nam enige weken in beslag en daarna duurde het nog een paar weken voordat er daadwerkelijk iemand was gevonden, Maar sinds 3 weken heb ik nu een huishoudelijke hulp die bij ons elke week 2 uur en 12 minuten huishoudelijk werk mag verrichten.
Het is een (in mijn ogen) jonge man van begin 40 jaar geworden. Dochterlief zei tegen mij, toen ik haar dit vertelde, dat het in de ogen van (klein) dochter een oude man zou zijn; ha ha, het is maar vanuit welke hoek je zoiets bekijkt.
Mijnheer E. poetst dat het een lieve lust is. En ik moet zeggen, dat het mij aardig naar de zin is. Eén ding vraag ik mij echter wel af. Hij komt hier met eigen attributen, datwil zeggen, schoonmaakdoekjes, schoonmaakmiddelen dweilstok etc. Ik ben de derde of vierde in de rij en ik vraag mij af of hij voor elk huis met schone doekjes begint èn of hij de doekjes verschillend inzet. Ik zou het namelijk niet zo fris vinden als toiletten en meubels met eenzelfde doekje behandeld worden. Daar ga ik de volgende week even uitleg over vragen, maar verder niets op aan te merken hoor. Hij werkt heel planmatig, wil in de eerste weken alles grondig aanpakken, de eerste week was de bovenverdieping aan de beurt, de tweede week werd de huiskamer met bezemen gekeerd en afgelopen keer werd de keuken onder handen genomen. Nee, laat deze mijnheer maar schuiven, dat komt wel goed.
En ik zou er van kunnen genieten, de tijd die ik nu meer zou hebben, maar gek genoeg gebeuren er dan weer andere dingen waar de tijd en energie aan opgaan. Omdat P. toch wel erg veel buikpijnklachten had, en de oncoloog door de telefoon de situatie niet kon beoordelen, zat er niets anders op dan maar naar Groningen af te reizen. P. is een nachtje ter observatie gebleven, maar gelukkig mocht ik hem de volgende dag weer ophalen. Oorzaak klachten onduidelijk, voorlopig de pijn maar bestrijden met paracetemol.
En ja, dan merk ik dat aan mijn kunnen wel eens een eind komt en dat ik veel langer tijd nodig heb om weer in mijn gewone doen te raken.
Gelukkig lijkt alles weer wat in de rust te komen, maar wat ben ik blij met mijn hulptroep. Even hoef ik geen tijd te besteden aan de schoonmaakklussen in huis. Dat wordt even voor mij gedaan. En wat vind ik dat fijn.
Met de revalidatie van mijn schouder gaat het redelijk goed, ondanks dat ik een dag of tien geleden gestruikeld ben over een snoer en languit voorover viel. Gelukkig is de schade meegevallen, maar het gaf de mooie bijeenkomst met oud collega's wel een klein beetje een wrange nasmaak. Twee nachten slecht slapen vanwege de angst dat er toch weer iets stuk zou zijn doet een mens natuurlijk geen goed, maar het lijkt goed te zijn gegaan en ik kan weer voluit de oefeningen, nodig voor een goede revalidatie, volgens schema afwerken.
En zo wordt mijn tijd met van alles en nog wat gevuld waardoor ik het gevoel blijf houden dat ik in gevecht ben met de tijd en dat ik telkenmale de strijd verlies. Maar, als ik heel eerlijk ben, ik verklungel ook wel eens tijd met niets doen hoor. Lekker zitten en even op de Ipad bezig zijn vind ik toch wel heel aangenaam.
zes reacties
Naar ik aanneem neemt hij zijn eigen spullen mee omdat hij gewend is met bepaalde dingen te werken en daar kán ik me iets bij voorstellen, als je overal weer met andere spullen moet werken is dat niet prettig. Maar je zou hem voor kunnen stellen dat hij op jouw kosten een setje dat hij gebruikt aanschaft en dat bij jullie achterlaat om alleen bij jullie te gebruiken.
Maar vervelend dat dat je een beetje van het één in het ander rolt. Wel fijn dat je nu hulp hebt.
Tjonge je hebt wel veel pech hoor de laatste tijd, hopelijk herstelt het zich allemaal voorspoedig, ook bij P.
Hulp heb ik gelukkig nog niet nodig, ik moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken dat ik op de bank zit te kijken hoe hij mijn dingen zou doen.
Wat fijn dat je een hulp naar je zin hebt. Je kunt overwegen om eigen spullen aan te schaffen zoals je hulp ze gebruikt. Dan weet je zeker dat het schoon is. Ik wens je verder het beste voor je herstel en ook voor P. Ik volg je nog niet zo lang dus ik ken je nog niet zo goed.
Wij hebben ook een man als hulp. Dat bevalt prima… Het is een pijnlijk proces, met vallen en opstaan ouder worden. Al ik zo het proces mag beschrijven. Van never nooit ziek, naar allerlei kwalen en pijntjes… ik hoop toch dat dat minder wordt.