OUD EN OUD 9
ZOOLLEED
In de rubriek OUD EN OUD wil ik proberen om de verschillende kanten van het ouder (zijn ge)worden te beschrijven. Het heeft mooie kanten, maar helaas ook een minder leuke keerzijde. Om maar wat te noemen, de kwaaltjes, de beperkingen, het afscheid moeten nemen, allemaal zaken waar een ouder wordend mens zich mee heeft te verstaan. Toch zijn er heel veel dingen die het leven van een oudere nog zeker de moeite waard maken. Beide kanten wil ik in deze rubriek op een zo'n eerlijk mogelijke manier belichten: de hobbels die genomen moeten worden bij het ouder worden, maar ook de levensvreugd die er zeker nog is.
Helaas, deze keer wordt het een blogje over een pijn die mij erg plaagt. Ruim drie weken geleden is het begonnen, een pijntje in de voorvoet. Tijd om de goede zolen, behorend bij de schoenen van het merk Finn Comfort te vervangen voor de steunzolen. Helaas het mocht niet baten, de pijn nam per dag toe. Toch weer een steriele ontsteking zoals ik dat gehad heb na het lopen van de Vierdaagse?
Wat rond gekeken op het internet en een voetkussentje zou mogelijk wat verlichting geven. Helaas, het effect bleef uit en de pijn nam alleen maar toe. Waarschijnlijk ging het een heel verkeerde houding aannemen, want ik kreeg steeds meer last van de linker heup, waarschijnlijk omdat ik de rechtervoet wat anders ging neerzetten.
Het dagelijkse rondje van bijna vier km. met Pablo was bijna niet meer te doen. Opeens herinnerde ik mij de podoloog wiens advies ik had gevraagd in het jaar dat ik die Vierdaagse liep. Geen lange wachttijd, ik kon de volgende dag al komen. Inderdaad, toch een steriele ontsteking, kon door overbelasting ontstaan, maar ook de nodige stress zou dit kunnen veroorzaken. Eerst maar eens flink aan de ontstekingsremmers (ibuprofen) om de ontsteking in te dammen, daarnaast elke dag een wisselbad voor de voeten en wat teenoefeningen, zo luidde het advies.
ik ben nu een week verder; de pijn is grotendeels verdwenen, maar de pijnlijke plek bij het landen op de voorvoet is er nog wel, maar dit verdwijnt wel na een paar honderd meter lopen. En zo sta ik dan toch voor een dilemma, eerst de huisarts maar raadplegen? Het zou ook zo maar artritis kunnen zijn als, ik de klachten die ik heb, vergelijk met de op het internet beschreven pijnklachten, of opnieuw naar de podoloog?
Ik denk nog even na. Voorlopig is de pijn weer te verdragen en kan ik mijn rondje met Pablo weer lopen. Ik hoop van ganser harte dat dit met een sisser afloopt en dat, als ik na 10 dagen met de medicijnen stop, de pijn niet in alle hevigheid terugkomt. Ik wil zo ontzettend graag wel kunnen blijven wandelen. mijn dagelijkse rondje van 4 km., maar oook de wat langere tochten van 15 of 20 km.
zes reacties
Langzaam aan begin ik toch te wennen aan dingen die ik niet meer kan, maar toch wil doen. Helaas voor mij. Rust en niet overbelasten is het beste…
Oh dat is zeker heel lastig als je dan ook je rondje niet meer kunt doen, gaat het dubbel de verkeerde kant op heb ik altijd het gevoel. Voorzichtig aan maar en er zeker niet naar gaan lopen. Sterkte!
Ik zou niet weten waarom je niet langs de dokter zou gaan. Die is er voor en weet het beste of er wat aan de hand is.
Tja, waarschijnlijk is toch de huisarts iemand die je de juiste weg kan wijzen om zaken uit te sluiten.
Wat vervelend voor jou. Ik heb zelf lang last gehad van plantar faciitas (overbelaste en ontstoken voetplaat. Ik doe wel wat gym met mijn voeten. Heel voorzichtig rollen met een tennisbal en een handdoek met je tenen naar je toe trekken. Hierdoor wordt je voetplaat wat soepeler en bij belasting door lopen scheelt dat. Ik weet natuurlijk niet precies wat er is. Ik heb ook andere voetkwaaltjes gehad (gebroken middenvoetsbeentje, Mortons’s neuroom). Ik zou toch echt de huisarts of fysiotherapeut raadplegen. Kunnen blijven wandelen is toch wel heel belangrijk. Sterkte..