ZOMAAR

HEIMELIJK VERLANGEN

het komt en het gaat
en het komt steeds vaker
en het verdwijnt steeds minder
het groeiend verlangen

voorgoed voorbij
zoals het leek
bijna vergeten 

nu na jaren
steeds meer beelden
van de mooie momenten

geluk

jij en ik
onze kinderen
samen spelend in het zonlicht 
 
verblind

geen oog voor de donkere wolken
die kwamen opzetten, dreigend
en ontlaadden

het geluk viel stuk

na al die jaren 
pak ik een scherf
en koester ik de wens
 
om even terug te keren
naar dat 
wat er ooit was

het geluk van ons samen                           

                                                  hannah

                                                      KLIK

hanscke Donderdag 13 Februari 2025 - 2:30 pm | | Standaard

vijf reacties

Riet (e) pietz

Maar de mooie herinneringen kan niemand je afnemen, heel mooi!

Riet (e) pietz, (URL) - 13-02-’25 19:16
Sjoerd

Soms zou je willen dat het leven andersom verliep. opstaan uit je kist en dan steeds jonger worden….

Sjoerd, (URL) - 13-02-’25 21:53
ria

Mooi gedicht!

ria, (URL) - 14-02-’25 14:09
Geesje

Prachtig! Koester die herinneringen

Geesje, (URL) - 15-02-’25 11:55
Renesmurf

Zo verlangen naar een gevoel dat dat gevoel weer oproepbaar is-

Renesmurf, (URL) - 17-02-’25 21:52
(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om een reactie te kunnen plaatsen moet je de vraag beantwoorden met een cijfer.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.
« OUD EN OUD 9 | Home | KWALEN »