PADDLE TENNIS
Teleurgesteld nestel ik mij met het tijdschrift Plus op de bank. Natuurlijk wist ik al lang dat ik geen groot tennistalent ben, maar vandaag werd het pijnlijk duidelijk dat tennissen in competitieverband er voor mij niet inzit, ook niet als ik het aantal lessen zou verdubbelen.
Een beetje mokkend blader ik het tijdschift wat door. Het is wat plaatjes kijken want echt een artikel lezen lukt me niet. Het is nog te onrustig in mijn hoofd. Ik kan er slecht tegen dat ik iets niet voor elkaar kan krijgen ondanks al mijn inzet en inspanningen. Het voelt als verliezen van jezelf.
En dan stuit ik op het artikel "Ins en outs van eigentijds sporten PADDLE TENNIS. Ik lees vervolgens: Doordat het gemakkelijk onder de knie te krijgen is en er geen ingewikkelde technische kennis voor nodig is, is paddle tennis al snel leuk. Het is een kruising tussen tennis en squash. In de VS bestaat de sport al een eeuw en in Spanje is paddle tennis razend populair. Er zijn daar duizenden banen en er verschijnen zelfs glossy paddletijdschriften.
Het wordt me in het artikel niet echt duidelijk waarom dit eenvoudiger zou zijn dan tennissen. De spelers gebruiken een speciaal racket, de paddle, staan op een baan die tien meter breed en twintig meter lang is en achter- en zijwanden heeft, want de bal moet ook via de wanden gespeeld worden. Er hangt net als bij tennis wel een net, deze is iets lager en de opslag mag alleen onderhands gespeeld worden.
Ik probeer mij het spel voor te stellen, maar het komt mij voor dat het alleen maar sneller en moeilijker wordt als de wanden ook gebruikt mogen worden. Maar ja, de sport staat wel beschreven in een tijdschrift voor vijftigplussers. Natuurlijk tik ik www.dutchpaddle.com in om mij verder te informeren.
Het geheel schijnt hier in Nederland nog maar pas in ontwikkeling te zijn. Er zijn nu nog maar drie banen beschikbaar, te weten Oud Beijerland en in Vijfhuizen een buitenbaan en een binnenbaan. In Groningen Spijkenisse en Best zullen binnenkort ook banen verschijnen en inmiddels is er een Nederlandse Paddlebond opgericht.
Ik merk dat ik niet springend enthousiast ben en zeker niet met de gedachte speel om die sport dan maar te gaan beoefenen. Nee, het artikel appelleert veel meer aan mijn relativeringsvermogen. Sinds ik tennis, heb ik recreatief tennissen altijd leuk gevonden. Ik moet dat gewoon blijven doen en leren tevreden te zijn met het niveau waarop ik speel.
twaalf reacties

Ik droom mijn leven ook al van wereldkampioen turnen worden, maar dat is er ook nooit echt van gekomen en het zal ook wel niet meer, gezien mijn leeftijd Op onze leeftijd moet je de lat niet te hoog leggen. Gewoon lekker bezig zijn en plezier hebben in wat je doet!

Lijkt ene kruising van tennis, squash en soft tennis (of minitennis dat op een badmintonveld gespeeld wordt en ook heel leuk is).

Ik ben een fervent squash speler. Maar met mijn leeftijd toch op een wat aangepast nivo. Laat die twintigers maar hun gang gaan. Die tijd heb ik ook gehad.

daarom, je doet het vooral voor je eigen plezier. een toptennister hoef je niet meer te worden toch?

Ik weet nu in elk geval waar Vijfhuizen ligt. Het was even zoeken.
Ik heb trouwens jaren tenniscompetitie gespeeld, een jaar of tien vanaf mijn vijftiende, daarna jaren niet, toen weer eens een jaar en daarna weer een jaar of wat niet, daarna weer een jaar of wat toch weer wel. Ik hou het nu voor gezien en heb mijn team in de steek gelaten. Ik zie geen enkele reden om me te meten. Eigenlijk ben ik altijd te weinig competitief van instelling geweest.

dat heb ik nou ook, bij wandelen, zwemmen , koken en gedichten schrijven, niet jaloers zijn op de cracks, maar tevreden zjin met wat je kunt

Ik kan me best voorstellen dat je teleurgesteld bent. Eigenlijk zou iedereen toch gewoon competitie moeten kunnen spelen. Maar helaas werkt het niet zo in ons wereldje. Alleen bij het G sporten kan iedereen wel lekker mee doen, al wil je niet weten wat voor afstanden we rijden voor een voetbalwedstrijdje van 20 minuten.
De Nederlandse teksten waren best wel goed te verstaan hoor, en ze hadden de reffreinen ook nog op een groot papier staan!

Zelf heb ik me een aantal jaren elke maandagavond naar tennis toe gesleept. het is dat ik zo fanatiek ben, ik moest het echt van mijn inzet hebben, want verder leek het nergens op. Toen ik weer aan de studie ging, had ik dus een goed excuus (voor mezelf) om ermee te stoppen. Eigenlijk zou ik dus weer kunnen beginnen…
Je moet sport ook doen voor je plezier, dat is nummer 1.
Zonder plezier gaat het nooit.