HET NIEUWE LEREN


De kogel is door de kerk, ik mag in de komende tien weken weer op een gewone traditionele manier twee uur per week het vak Omgangskunde geven aan een groep eerste jaars. Ik ben erg benieuwd of mij dat zal bevallen. Ik weet dat ik een aantal onderwerpen die ik ga behandelen anders zal brengen dan tien jaar geleden, maar voor de meeste leerlingen is de Roos van Leary, Het Joharivenster en de verschillende leerstijlen toch nog wel onbekend terrein. Nieuw is het Enneagram wat ik hen zal laten maken en bespreken. Deze oefeningen geven enig inzicht in de persoonlijkheids typologiën. Een aantal jaren geleden heb ik, nieuwsgierig als ik ben, mij daar in verdiept toen deze kennis mij bereikte, want dit is tijdens mijn eigen opleiding niet behandeld.  Alle kennis die de leerlingen in de vorm van oefeningen van mij aangereikt krijgen kan gebruikt worden om zichzelf te leren kennen en kan ingezet worden in het kader van het maken van een voorlopig zelfprofiel. Velen zullen in de toekomst te maken krijgen met een assesmentonderzoek en dan kan opgedane zelfkennis goed van pas komen

En ik ga dit alles lekker klassikaal doen en niet op de manier van een zogeheten nieuwmodische docent die volgens de stijl "het nieuwe leren" Engels geeft. Hij zou kiezen voor een "taalplein", een ruimte voor zo'n veertig bureaus met computer. Aan dat plein liggen een paar lokalen. Er lopen meerdere leraren rond, bijvoorbeeld de docenten Duits, Engels, Frans en Nederlands. Zij geven zo nu en dan klassikaal les in één van de lokalen, maar schenken vooral aandacht aan leerlingen die extra hulp nodig hebben. De scholieren maken grotendeels zelf uit waaraan ze werken. Wie na een half uur het Engels kent, maar moeite heeft met Frans kan dan daarmee verder gaan.

Met dit voorbeeld wil ik aantonen dat Greetje van der Werf, hoogleraar 'onderwijzen en leren' aan de Rijksuniversiteit Groningen, gelijk heeft als ze beweert dat een parlementair onderzoek naar de onderwijsvernieuwingen van de afgelopen jaren haar totaal overbodig lijkt. Zij denkt dat het een gekrakeel van meningen en inzichten wordt zonder dat we daar wijzer van worden. Wel constateert ze steeds meer problemen als gevolg van nieuwe onderwijsvormen. Uit onderzoeken blijkt dat jongeren tot 21 jaar niet in staat zijn volledig zelfstandig te leren, pubers hebben volgens haar iemand nodig die ze vertelt wat ze precies moeten leren en wanneer.

De Engelse leraar van het taalplein zal beweren dat "zijn" leerlingen heus goed begeleid worden, maar ik blijf liever vasthouden aan het oude vertrouwde klaslokaal. Ik laat de leerlingen de verschillende oefeningen liever op papier invullen om het daarna plenair te bespreken dan dat ik hen naar de computers stuur en het hen daar laat invullen. Ik vind dat leerlingen tijdens de nabespreking ook van elkaar kunnen leren.

hanscke Vrijdag 02 Februari 2007 - 5:18 pm | | School perikelen

vier reacties

V@nM@n

Vooral de laatste alinea spreekt me wel aan. Dat werkt echt confronterend en leerlingen worden gedwongen zich op een dergelijke opdracht goed voor te bereiden.

V@nM@n, (E-mail ) (URL) - 02-02-’07 20:02
Galadriel

ja…ik sta nog niet zooooo lang voor de klas maar heb wel een sterke voorkeur voor klassikaal onderwijs…gewoon voor het overzicht

Galadriel, (URL) - 02-02-’07 20:03
Renesmurf

leren gaat het beste als leerlingen iets doen.
Luisteren naar een verteller levert lang zoveel niet op als iets ondernemen.

Opdrachten maken is van alle tijden, en dan maakt het niet uit hoe.
Zolang de leerlingen maar genoeg meekrijgen.

Renesmurf, (URL) - 02-02-’07 20:55
Brillie

HEt woord ik komt wel erg vaak voor.

Brillie, (E-mail ) (URL) - 05-02-’07 02:09
(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om een reactie te kunnen plaatsen moet je de vraag beantwoorden met een cijfer.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.