HET GEBEURT
Het gebeurt wel vaker en ik weet niet eens goed hoe het gebeurt, maar het gebeurt. Opeens. Ik heb heus lekker geslapen, goed ontbeten en dan, terwijl ik even met iemand sta te praten nadat ik mij gedouchet heb, we hebben het over het weer en de regen van de afgelopen nacht, hoor ik mijzelf opeens zeggen, dat ik nu eigenlijk wel naar huis zou willen gaan in plaats van morgen.
Ik loop naar de caravan en ik denk er over na hoe ik mijn wens zal formuleren. P. denkt in eerste instantie dat ik het over morgen heb, maar als ik zeg dat ik eigenlijk vandaag, dat wil zeggen nu, de boel wel zou willen opbreken, ontmoet ik geen weerstand.
We werken onze gewone ochtendrituelen eerst verder af, maar tijdens de koffie hebben we het er nog eens uitgebreid over. Het besluit wordt genomen: er wordt niet meer gewandeld, we gaan naar huis. In een rustig tempo ontmantelen we onze bedoening en rond twaalf uur zijn we klaar voor vertrek.
Nu, halverwege de avond, kan ik vaststellen dat alles weer op de plaats ligt waar het hoort, de wasmachine draait, de post ligt op tafel om geopend te worden en de krant wacht om gelezen te worden. Ik ben tevreden. Morgen wacht er gewoon een heel rustig dagje waarin ik op mijn gemak de afgelopen week nog eens even de revue kan laten passeren, zonder dat ik mij hoef te haasten. Het opeens tot een besluit komen om vandaag naar huis te gaan is dit keer zeker niet verkeerd geweest.
zeven reacties
Ik heb dat een keer gehad, toen we in Oost-Duitsland waren, toen zijn we zelfs ‘s morgens al om 4:30 opgestaan om zo snel mogelijk naar huis te rijden. En ik was echt blij weer thuis te zijn!
Met dit weer kun je beter thuis zijn en lekker alles klaar hebben… Een goed boek, wat hobbien, zo kom ik de tijd wel door.
Het is in ieder geval fijn dat jullie het erover eens waren. En nog lekker een dagje thuis hebben is ook helemaal niet verkeerd!!
Dat heb ik nou nooit.
Ik wil altijd graag weer naar huis, maar nooit eerder dan de ruim van te voren afgespoken datum.