EEN KAARS
Een kaarsje branden. Ik ken het eigenljk niet, want ik ben niet katholiek, maar soms steek ik in de vakantie toch een kaarsje aan. Het boeit mij op de één of andere manier, want achter elke kaars staat toch een diepere gedachte. Ik "moest" het doen en heel even had ik er een goed gevoel bij. Ik wilde dat goede gevoel vasthouden en daarom heb ik er een foto van gemaakt. Vandaag, in de tuin, zittend op mijn terras, gingen mijn gedachten op de loop. Tijdens allerlei fantasiën, "ik hoorde een auto stoppen, ik zag hem door de tuin aankomen lopen" moest ik zo maar opeens aan dat moment van het kaarsje branden denken. Tijd om het zichtbaar te maken, zodat het voor mij een plekje krijgt.
vijf reacties
Ik vind het ook mooi.
Kom wel uit een katholiek nest, maar mijn ouders waren al niet meer gelovig, dus heb het ook niet echt meegekregen.
Maar ik vind Maria wel tof.
En ik geloof dat het sowieso een moment van bezinning is, en dat is al heel mooi!
Ik vind rust en troost in het branden van een kaars met een bepaalde intentie, misschien een beetje raar maar dat kan me niet zoveel schelen 
Ik ken het kaarsjes branden ook niet van huis uit en ik doe het niet. Ook niet als er weer eens een of andere kaarsjesbrandactie is, dat riekt voor mij altijd naar ‘ziet iedereen wel hoe goed ik bezig ben?’ Daar hou ik niet van.
Zelfs de boeddhisten steken kaarsen aan, een lichtpuntje in de duisternis.