RAAR
Gelukkig, ik ben niet raar! Het woord "raar" gebruikten we in onze vakantie voor elke situatie die iets anders was dan "normaal" met het gevolg dat er heel veel "raar" was. Ik ben bezig dit woord weer uit mijn vocabulaire te schrappen maar tegelijkertijd ben ik ook nog steeds bezig met wat na te ijlen over de afgelopen vakantie, want ik heb nog steeds vakantie. Werkzaam zijn in het onderwijs heeft zo nu en dan toch echt zijn voordelen, maar dit terzijde. Dit keer wil ik het hebben over de telganger.
In de laatste week van onze vakantie in de Auvergne hebben we een uitstapje naar het vulkaanlandschap gemaakt. Uiteraard moest er een Puy bedwongen worden. Het werd de Puy d'Angle, vlak bij col de grande St. Robert, dit voor de kenners onder ons. Bij het begin van de klim lijkt het niet zo spectaculair, maar algaande weg wordt het dat wel. Naar boven klimmen is niet zo'n punt, maar het weer afdalen, dat is een heel ander verhaal. Bovengekomen is het zo mooi. In mijn gedachten vergelijk ik het landschap altijd met een maanlandschap,
Tijdens de afdaling begon het te regenen en dat maakte het nog eens extra moeilijk. Toch gingen er nog mensen naar boven. met stokken! En bij iedere passant mopperde ik dat ook stokken wilde hebben. Al jaren! Terug bij de auto begon de regen goed door te zetten en we besloten naar de camping te rijden.
Onderweg kwamen we langs een grote sportzaak en P. stelde voor om dan nu die stokken maar te gaan kopen. Dat hebben we gedaan en trots liep ik de winkel uit en "nam" de parkeerplaats met stokken. Toen hadden we het nog niet gehad. P. proestte het uit. Ik liep "raar"vond hij, ik was namelijk veranderd in een telganger en met geen mogelijkheid kon ik een ander ritme te pakken krijgen.
Ik heb op een kleine tocht flink geoefend en de laatste dag zijn we met stokken en al naar Puy de Marie gegaan. Nu was deze Puy goed geprepareerd om te beklimmen, maar toch heb ik wel plezier gehad van mijn stokken. Of ik nu echt weer over de bergkammen durf te lopen (deze zijn te zien zijn op de onderste foto) weet ik nog niet. Ik wil het een ander jaar wel weer gaan proberen.
Vandaag heb ik me via google in het fenomeen telganger verdiept. Het blijkt dat heel veel mensen die aan Nordic Walking gaan doen er eerst ook last van hebben. Ik ben dus niet raar! Helemaal niet.negen reacties
Penguin en v
nm@n: Ik heb geen Nordic Walkingstokken gekocht maarprikstokken voor in de bergen. Ik zal ze hier in het platte vlak niet gebruiken, hooguit om het telgangeren af te leren
Hexpress vond de Nordic stokken eerst ook raar, maar alles went. Het maakt Hexpress dan ook niet uit of je telgangert met je stokken of niet.
O jé, ben ik nu de enige, die niet zo goed snapt, hoe je dat doet dat telgangen? Ik ken de uitdrukking alleen bij paarden. Maar die stokken met een prikkertje eraan lijkt mij een heel goede aankoop.Daar zul je vast nog plezier van hebben, als je ze maar niet thuis laat liggen.
Allevmensen die aan Nordic Walking doen zijn toch raar? :)