NIET UITGENODIGD
Het aantal vrienden bij hyves wil nog niet zo groeien. Nu ligt dat ook wel een beetje aan mijzelf, want ik ben daar ook niet zo actief. Ik heb er wel wat rondgekeken en ik ben een paar mensen tegengekomen die ik ken. Alleen ik had nu niet zo de behoefte om hen uit te nodigen om vriend te worden. Neem DvD bijvoorbeeld.
Hem ken ik nog vanuit mijn leerlingentijd in de verpleging. Hij was midden twintig en was één van de vijf subhoofden op een paviljoen waar we samen werkten. Ik begon te merken dat hij iets meer dan een gemiddelde belangstelling voor mij begon te krijgen. Hoewel ik vanaf het begin wist dat er bij mij van verliefdheid geen sprake was vond ik die belangstelling wel leuk. Het was in de tijd dat de musical HAIR opgevoerd. Ik liet hem weten daar wel erg graag naar toe te willen gaan. Ondanks dat het hele hippiegedoe niet zo bij hem paste bood hij aan om er met mij heen te gaan.
Helaas, toen we op een avond in Amsterdam aankwamen bleken we een paar dagen te laat te zijn. De tent waarin HAIR opgevoerd werd was reeds afgebroken. In de weken die volgden zijn we een paar keer de film geweest en hij nam mij één keer mee naar zijn ouderlijk huis. Dat had hij misschien niet moeten doen, want toen zijn moeder ging vertellen hoe spaarzaam D wel niet was en dat hij de mooie auto waarin hij reed had kunnen kopen zonder een lening aan te gaan kreeg ik de kriebels. Dat verergerde toen hij mij na een week of drie wilde gaan zoenen.
Ik zat behoorlijk met hem in mijn maag. Het was beslist mijn type niet. Op een middag zou hij bij mij langs komen en ik sprak met mijzelf af dat, als hij dat vreemde jackje weer aan had, ik tegen hem zou zeggen dat het maar voorbij moest zijn. Ik was behoorlijk zenuwachtig, want hij had net toestemming gekregen om mij in mijn kamer in de zusterflat te mogen opzoeken. Dat had hij mede verkregen door zijn leeftijd en zijn status van subhoofd zijn. Zo ging dat toen nog in die tijd.
Toen hij na geklopt te hebben mijn kamer binnenstapte wist ik wat mij te doen stond. Ik heb hem netjes binnengelaten en hem daarna verteld dat er wat mij betreft van verliefdheid geen enkele sprake was. Het bleef heel lang stil. Uiteindelijk heb ik hem gevraagd of hij wilde vertekken. Het was absoluut niet leuk om hem weg te zien gaan.
Uitgerekend hem kom ik ergens bij hyves tegen. Ik vind het toch maar beter hem niet uit te nodigen om vriend te worden....
negen reacties
haha (oeps) achguttegut, hij is na al die jaren misschien nog wel steeds op zoek.
Herkende je hem aan zijn jasje?
Dat zou ik ook lekker laten voor wat het is 
Hyves; tja, ik heb er ook een, maar ook de mijne bezoek ik nauwelijks. Echt geweldig kan ik het niet vinden.
Leuk verhaal Hanscke!
Ik zou het toch maar wel doen.
Je was eerlijk, je bent eerlijk, hem ontlopen is niet goed.
Wie weet hoe het nu met hem is?
of juist wel natuurlijk. Misschien is het wel een heel leuke man geworden waar je goed mee kunt praten.
Wat een verhaal!! Nee, zo’n iemand zou ik liever ook niet vragen maar stilletjes doorklikken