BLOTE VOETEN
Gisteren las ik een artikel over al weer een nieuwe variant op het wandelen. Naast dat er verscheidene mensen (veel) verdienen aan het nieuwe wandelen, het wandelen met stokken of anders gezegd, aan het nordic walking, schijnt er nu ook business te zijn voor een blotevoetenparcours, de zogenaamde blote voeten paden. Onwillekeurig moest ik even in mij zelf lachen.
Mijn gedachten gingen terug naar de warme zomer van "75 toen zoonlief geboren is. Tot groot afgrijzen van mijn eigen moeder liep ik met een peuter van drie en een half aan de hand barrevoets achter de kinderwagen. De hele zomer lang. Daar in de ogen van mijn moeder mijn kleding en mijn lange haren in die tijd meer de kant van een hippieachtig bestaan opgingen dan van een keurig net getrouwd vrouwtje, voldeed ik bij lange na niet aan het beeld van de dochter die zij voor ogen had. Tot haar grote ergernis werd het traject Kampen - Leeuwarden, de afstand tussen haar en mij, met openbaar vervoer meerdere malen blootvoets afgelegd.
Ook de zomer van 1976 was erg warm en ik wilde opnieuw zonder schoenen gaan, maar daar stak dochtertjelief een stokje voor. In navolging van mij, haar moeder, wilde ook zij geen schoentjes meer aan, en kijk, dat ging me nu net iets te ver. Ik wist heus wel dat de huid een orgaan is die in staat is om schadelijke stoffen in zich op te nemen en in het lichaam te verspreiden en aan dat gevaar wilde ik mijn kind niet bloot stellen. Ook had zij nog niet de eeltvorming die ik had en die mij tegen scherpe voorwerpen bescherming gaf. Om het goede voorbeeld te geven ben ik toen maar weer sandalen gaan dragen.
Een paar jaar later, tijdens mijn (deeltijd) studie, werd ik nog één keer geconfronteerd met het blotevoeten werk. Tijdens een studieconferentie nodigde een mental trainer ons uit om, na een ultra korte nachttrust, de ochtend te beginnen met het op blote voeten door het dauwnatte gras te lopen. Daarmee zou een mens goed aarden zo werd later die dag in zijn verhandeling over aarden en ontaard zijn uiteen gezet....
Door de jaren heen heb ik mij verzoend met het dragen van schoeisel. Sterker nog, ik stel hele hoge eisen aan mijn schoenen, laarzen of wat er dies meer zij.... Het blote voetenwerk is er bijna niet meer bij, behalve......
deze zomer in Frankrijk. In dit pad stond het water zo hoog, dat het mij beter leek om op dit stuk de schoenen maar uit te trekken. Maar om nu entree te gaan betalen om een blotevoetenpad te mogen betreden, nee dat zie ik mijzelf niet doen. Maar voor wie het eens wil proberen en meer informatie wil klikt hier: www.lieteberg.be Er schijnen meerdere paden te zijn. Tik bij google blotevoetenpad in en er gaat een wereld open.twaalf reacties
De mooiste jaren van mijn leven denk ik achteraf.. De zestiger en zeventiger jaren. Flower power en provo’s, Alles kon…
Het is al met al toch wel een wondere wereld.
Lopen met stokken en dat nortic noemen, of voetnudisme, het is allemaal wat.
Ik wandel het liefste op klompen, en als het geen sokkenweer is blootvoets daarin!
Haha,ik moet er niet aan denken. Blootsvoets in en rond huis vind ik heerlijk maar blubberpaden?! BRRRRRRRR
hahaha op blote voeten achter de kinderwagen, kom daar vandaag de dag maar eens om, wat een leuke herinnering!
Met je blote voeten in het gras…heerlijk! in de winter weleens met blote voeten in de sneeuw gestaan, maar das geen pretje!!
Wat heerlijk dat je dat kan, zo op blote voeten. Op kiezelstranden, zelfs op nog zo kleine steentjes, roep ik heel hard: “Au, au!” en dat is geen aanstellerij. In huis loop ik wel ‘s zomers veel op blote voeten, maar verder niet.
Maar wel mal, hoor, lijkt mij, die nieuwe sport.
oooooooo zaligggggg ik ben ook een blote voeten loper, maar ja het kan bijna niet meer hondepoep en kauwgom…maar zomers lekker achter het huis en in de tuin zaligggggg. En dat spel het is een soor the sims, huisje bouwen houtjes hakken vissen pijle en boog schieten…ach ik ben van de straat :)
‘s Morgens loop ik altijd op blote voeten; heerlijk!
We hebben een kleine vijver met een aantal vissen. Deze voer ik ‘s morgens als de kinderen naar school zijn.
Heerlijk om dan, in het bedauwde gras met blote voeten rond te lopen…
Ik kan me voorstellen dat je er op een gegeven moment van bent afgestapt
Lijkt me een heerlijk gevoel dwars tegen je oduers in te gaan; leuke tijd was dat de 70er jaren
En betalen voor blote voeten (uberhaupt dat Nordic walking….) nee; dat doe ik liever prive
Hahaha moet het perse bagger zijn, zand of gras lijkt me lekkerder.. Hier is de straat en ook het strand meestal te héét om op blote voeten te lopen. Helaas..