HUFTER
Op de dagen dat ik 's morgens niet direct een vergadering of een afspraak heb, wil ik de "Spits" nog wel eens pakken en meenemen naar mijn kantoor. Sinds een jaar wordt onze school elke dag in ruime mate van deze gratis krant voorzien. Toen ik tien jaar geleden met een uitwisselingsprogramma in Zweden was, vond ik die gratis kranten heel bijzonder, nu is het bij ons ook al weer gewoon.
Terwijl ik de trap opliep las ik de kop : Hufters Aanpakken. Ik hoopte, dat de telefoon niet direct zou gaan, zodat ik even tijd had om het artikeltje te kunnen lezen want.....
Dit was de gekheid ten top. Het was mij de laatste weken opgevallen dat P. te pas en, vaak in mijn ogen, te onpas het woord hufter in zijn mond nam. Ik heb niets met dat woord. Het klinkt mij te grof in de oren en ik had er dan ook al een paar maal een opmerking over gemaakt, omdat ik de term niet passend vond. Zo vond P. dat Sjors de hond een hufter was, maar Sjors is niet grof, niet vals en ook niet gemeen en ook de radiopresentator kwam mijns inziens niet voor deze titel in aanmerking. Ik had hem dan ook vriendelijk gevraagd om eens na te denken over een ander stopwoord, omdat ik dit woord toch echt niet kon waarderen.
En dan nu dit. Met grote letters op de voorpagina. Dan heb je toch ook geen been (of is het poot?) meer om op te staan? Maar ik blijf er bij dat ik het niet een prettig woord vind, net zo min als het synoniem schoft. Ik wil het liever gewoon bij "naarling" houden, behalve als ik heeeeeeeeeeeeeel kwaad ben. Dan ga ook ik toch over tot dit soort "lelijke" woorden.
acht reacties
Ik vind het ook een rotwoord. Probleem is ook dat de mensen die als hufter aangeduid worden zelf weer andere mensen hufters vinden. Die typering zorgt er niet voor dat de hufterigheid afneemt, maar juist eerder toeneemt. Na het ‘aanspreken’ van iemand (die op dat moment een ander idee heeft) met de trem ‘hufter’, is het normaal omgaan met die ander voorbij. Aan een dergelijke escalatie doe ik liever niet mee. In de meeste gevallen wordt het woord niet in bijzijn van het ‘slachtoffer’ gebruikt, en eigenlijk zijn de mensen die dat doen dan ook hufterig in de weer. 
Ik maak me niet zo druk om woordbegruik.
Hufter is wel duidelijk, als iemand een hufter is mag die genoemd worden ook.
‘lelijke woorden’ worden steeds meer in het normale taalgebruik gemengd…tja, het geeft de boodschap wel duidelijk weer, maar echt vriendelijk klintk het niet…wat misschien ook niet altijd het geval is…maar dan moet je het wel juist gebruiken en niet zomaar te pas en te onpas!
Ik vind ‘hufter’ juist een heel treffende benaming en ben dan ook reuze blij dat er steeds meer ‘hufterproof’ gemaakt word. Jammer dat het nodig is natuurlijk maar dit soort taalontwikkeling vind ik prachtig 
Ik vind het woord hufter juist uitstekend passen bij hufters.
Schoft past er niet bij, dat past bij een schoft. En een naarling is niet perse een hufter, maar gewoon een akelig figuur.