Hebt u het boek wat de openbare bibliotheek dit jaar cadeau doet al in huis? Ik wel en ik ga het ook zeker lezen. ik moet bekennen dat ik het cadeauboek van vorig jaar (nog) niet gelezen heb, maar ik wil dat nog wel eens gaan doen. Het laatste boek wat ik gelezen heb is dus Aprilheks. Het boeide me terwijl ik het hier en daar toch ook wel langdradig vond. Na het eerste hoofdstuk had ik een iets indringender verhaal verwacht. Ik vond het namelijk heel boeiend om de vertolking van de gedachten van een zwaar lichamelijk gehandicapte vrouw, die door verdergaande verlamming ook niet meer praten kan, te lezen. Natuurlijk heeft ook dan iemand, ondanks de totale afhankelijkheid, wel een voorkeur door wie ze wel of niet graag geholpen wordt en dat wordt prachtig weergegeven. Het thema van het boek zet wel aan tot denken. Geen acceptatie van een zwaar gehandicapt kind en wel opoffering voor drie pleegkinderen. De truc die de schrijfster gebruikt om de gehandicapte vrouw zich te laten verplaatsen door min of meer bezit te nemen van vogels en deze sturing te geven had ik ooit zelf ook al eens bedacht, maar het leek mij toen zelf wat absurd overkomen. Het kan dus wel. De titel van het boek is voor mij tot na het uitzlezen onduidelijk gebleven. Nadat ik de verklaring van het woord benandanti had gelezen werd mij dat ook duidelijk. Mede hierdoor kwam ik op een aardige pagina over hekserij terecht. Daar ga ik zeker nog eens heen. Een mooie uitspraak uit het boek die mij raakte is: "Wie niet voldoende verdrietig mag zijn, wordt getroffen door verbittering"
In de bieb komen we nooit meer. Ons hele genre hebben we er uitgelezen, maar het aanbod aan nieuwe boeken was zo gering dat we uiteindelijk zelf weer boeken zijn gaan kopen.
Hebt u het boek wat de openbare bibliotheek dit jaar cadeau doet al in huis? Ik wel en ik ga het ook zeker lezen. ik moet bekennen dat ik het cadeauboek van vorig jaar (nog) niet gelezen heb, maar ik wil dat nog wel eens gaan doen. Het laatste boek wat ik gelezen heb is dus Aprilheks. Het boeide me terwijl ik het hier en daar toch ook wel langdradig vond. Na het eerste hoofdstuk had ik een iets indringender verhaal verwacht. Ik vond het namelijk heel boeiend om de vertolking van de gedachten van een zwaar lichamelijk gehandicapte vrouw, die door verdergaande verlamming ook niet meer praten kan, te lezen. Natuurlijk heeft ook dan iemand, ondanks de totale afhankelijkheid, wel een voorkeur door wie ze wel of niet graag geholpen wordt en dat wordt prachtig weergegeven. Het thema van het boek zet wel aan tot denken. Geen acceptatie van een zwaar gehandicapt kind en wel opoffering voor drie pleegkinderen. De truc die de schrijfster gebruikt om de gehandicapte vrouw zich te laten verplaatsen door min of meer bezit te nemen van vogels en deze sturing te geven had ik ooit zelf ook al eens bedacht, maar het leek mij toen zelf wat absurd overkomen. Het kan dus wel. De titel van het boek is voor mij tot na het uitzlezen onduidelijk gebleven. Nadat ik de verklaring van het woord benandanti had gelezen werd mij dat ook duidelijk. Mede hierdoor kwam ik op een aardige pagina over hekserij terecht. Daar ga ik zeker nog eens heen. Een mooie uitspraak uit het boek die mij raakte is: "Wie niet voldoende verdrietig mag zijn, wordt getroffen door verbittering"
In de bieb komen we nooit meer. Ons hele genre hebben we er uitgelezen, maar het aanbod aan nieuwe boeken was zo gering dat we uiteindelijk zelf weer boeken zijn gaan kopen.