Een gelukkig einde, probeer dat even vast te houden.

Ken het gevoel Hanscke!
We zitten midden in allerlei familieperikelen.
Mijn schoonmoeder is ernstig ziek maar wil pertinent niet naar een verpleeghuis.
Volgens mij moet met indicatie veel te bereiken zijn, maar haar dochter wil haar laten opnemen, wardoor het lijkt of mijn schoonmoeder verwarder raakt uit paniek.
De mantelzorg die we nu doen, kunnen we allemaal niet echt meer aan wegens eigen handicaps. Hoop morgen wat te kunnen bereiken via huisarts/meavita e.d.
Maar de sfeer is waardeloos tussen broers en zussen en genieten was, tot ik even buiten liep, ook ver te zoeken
Zalig dat zonnetje, en heerlijk de natuur; echt genezend!

Sterkte met jouw boosheid en perikelen.
Hoop dat jouw “bui snel overwaait”.

eigenlijk een heel simpele oplossing die zoveel plezier brengt en je humeur 180 graden laat draaien….wat krachtig toch he, die natuur! grinnik
hou je haaks!

Lekker dat dit probleem zo makelijk opgelost kon worden.
Morgen nog zo’n dag, ga maar lekker aan de wandel!

Hoi hoi..

ik kom van de week even alles bij lezen want ik vermoed dt ik heel veel gemist heb bij je

met zulk weer en zo’n mooie omgeving moet de boze bui wel verdwijnen, heerlijk…

Ik wandel heel graag, en het liefst doelloos en met de hond.
Het weer kan me dan niks schelen, hoewel mooi weer het altijd fijner maakt.

Even je gedachten loslaten, je hoofd leeg, ik ken dat.

De verwachting is dat het de komende paar dagen nog mooi weer blijft. Veel wandelen dus. Met iedere wandeling verwijnen steeds meer flarden boosheid als sneeuw voor de zon.

Fijn dat het voor jou zo werkt. Gelukkig komen er nog mooie wandeldagen aan.

Ah, goed zo! Dat vind ik knap om er een tegendraadse oplossing voor te verzinnen.

Ik blijf erbij dat bewegen goed is voor lijf en geest, alleen al de heerlijke buitenlucht doet wonderen. gelukkig kun je het nu zelf ervaren

Gelukkig maar!