VAN BUITEN BONT
Soms is het best moelijk om datgene wat ik mijn hoofd heb, in woorden te vatten en tot een logisch en aardig verhaaltje te komen. De ingrediënten zijn dan wel duidelijk, maar de aanpak staat mij dan nog niet helder voor de geest. Meestal is het een kwestie van beginnen en vaak lukt het dan ook wel.
Het gaat eigenlijk om kleinburgelijkheid en een gezegde hierover èn ik wil mijn moeder als het kan even genoemd hebben. Ik ben wars van kleinburgelijkheid, wat dat dan ook precies moge zijn. Ik leef meer vanuit de visie, wees eerlijk en doe gewoon. Als iets mooi of lekker is, maar wel duur dan mag dat wat mij betreft ook gewoon gezegd worden. Ook tegen het omgekeerde heb ik geen bezwaar. Integendeel. Als iets goedkoop is, wind er dan geen doekjes om, maar kom er gewoon voor uit. Iets is mooi of lekker of niet. Het wordt er niet mooier van en ook niet lekkerder als de indruk gewekt wordt dat het heel duur is.
Ik ben denk ik nog wel te volgen, dus ga ik verder. Ik ben niet met deze visie opgevoed. Mijn ouders, maar vooral mijn vader, wil dingen nog wel eens mooier en duurder laten lijken dan ze zijn en daar liep ik gisteren weer eens tegen aan. Gisteren was het de sterfdag van mijn moeder, en nu niet allemaal met "sterkte" komen, het is al een flink aantal jaren geleden, maar ik ga die dag meestal wel even naar mijn vader toe, zo ook gisteren. Tijdens de thee vertelde hij over de visite die hij zondag had gehad van twee nichtjes van mij met hun mannen. Ik had voor hem een boodschappenlijst gemaakt, want men bleef ook eten. Op het lijstje had ik ook bonbons gezet, zodat hij bij het tweede kopje koffie een bonbon kon presenteren. "Deze had ik van te voren op een schaaltje gedaan, zo konden ze niet zien dat het eigenlijk maar van een goedkoop soort was", vertelde hij mij enthousiast. Ik heb maar niet gereageerd, want van deze manier van denken houd ik dus absoluut niet.
's Avonds tijdens het afwassen vertel ik dit verhaal in geuren en kleuren aan P. Ik besluit met: "Typisch weer een voorbeeld van: van buiten bont, van binnen stront". "Wat zeg je?" vraagt P en ik herhaal het nog een keer. P. vraagt "Van wie heb je dat?" Ik zeg: "van mijn moeder, maar volgens mij is het een gewone uitdrukking hoor". P. kan het nauwelijks geloven, maar omdat hier de computer toch altijd aanstaat, snel ik er naar toe en tik ik het bij google in. En ja hoor, het komt gewoon te voorschijn. En wij? Wij hadden saampjes gewoon even plezier.
En zo ben ik er toch weer in geslaagd om van alle ingrediënten die er in mijn hoofd zaten, een column te smeden. Aan u de eer om te bepalen of het een aardig stukje is geworden of niet.
dertien reacties
Ja, ik vind het prima stukje…In de uitspraak van jouw vader herken ik mijn moeder. Ik heb er geen last meer van, ze is al bijna 2 jaar dood. Je mag mijn heksje gewoon gebruiken als jet het zo leuk vindt hoor. Er zit alleen een watermerkje in haar rok, omdat ik het gemaakt heb. Met verliefdheid moet je iets doen vindt ik o:) Laat je me weten of je dat wilt ? Ik kan het op mijn weblog zetten en als je het eraf gehaald hebt, laat het dan even weten, dan haal ik het daar weer weg. Ik bedoel alleen het heksje, zonder rode rand. Ik wens je een fijne avond.
Nou ja, beter kan je het ook niet verwoorden.
Gewoon beginnen en je gedachten neerzetten, werkt prima.
Vreemd dat mensen zich ervoor schamen wanneer zij iets voor weini geld hebben gekocht? Ergste is nog dat zij danken dat zij zich horen te schamen. Lang leve de consumptiemaatschappij! NOT
Ja zeker, een heel aardig stukje. En ik heb weer wat geleerd! Mijn moeder heeft ook nogal de neiging om beter voor te doen. Ik vind het een hele leuke uitdrukking die ik zeker eens ga gebruiken als ik haar weer eens ‘betrap’ haha
Ja, heel helder geschreven, maar dat wist je toch wel. Daar heb je lezers toch niet voor nodig?
En dan, och, als je vader daar nu trots op is, wat maakt het uit. Tenslotte heeft hij waarschijnlijk andere tijden meegemaakt (de crisis misschien) en vroeger deed men heel veel om ‘je stand’ op te houden. Dat hoeven wij niet meer en dat scheelt misschien wel?
Je hebt een prima log gemaakt met alle ingrediënten die in je hoofd zaten. Het gezegde van je moeder kende ik niet, maar het is precies zoals ze zei. Is het dan gek dat ik zeg dat ik daarom met zoveel plezier hier in het noorden woon.
Dat is een mooi stukje en helaas een goede afspiegeling van de gadachten van veel mensen.. Het kan ook psychologisch werken, zo ken ik iemand die alleen maar merken lust en hier erg vaak eet. Dus duidelijk pech gehad.. ik koop geen dure merken als de goedkopere even lekker zijn. Het valt me wel op dat deze persoon steeds minder vaak blijft eten.
een heel mooi stukje Hanscke waar ik eens heerlijk om heb zitten grinniken!! Hou ook niet van mooier maken dan het is. Goed is goed, is het dat niet, dan is dat ook zo…
grtzz