LIOESSENS
Zo af en toe vind ik het heerlijk om op de culturele toer te gaan. Dat kan door naar het Filmhuis te gaan en een bijzondere film te gaan zien, dat kan door naar het theater te gaan, maar het kan ook door naar een heel klein dorpskroegje te gaan. In "De Bûnte Bok" in Lioessens is er op een aantal avonden een toneelstuk te zien. Nee, niet zomaar een toneelstuk, maar een heel bijzonder stuk. Het stuk is speciaal voor dit café geschreven en houdt iets meer in dan de gewone onderbroekenlol van een doorsnee blijspel wat in een dorp opgevoerd wordt en waar ik overigens ook met veel plezier naar mag kijken hoor.
De schrijver van dit stuk woont in deze contreien en is een veelzijdig kunsternaar. Hij schildert link, hij zingt en maakt muziek en hij schrijft toneelstukken waarin het maatschappij kritische aspect zeker niet vergeten wordt. In dit stuk komen zeven personages voor het voetlicht, gespeeld door twee personen, de vrouw van de schrijver en degenedie in het dagelijkse leven de uitbater van het café is. Het spel wordt aan en rond de bar gespeeld en het publiek zit op houten stoelen dicht op één gepakt in wat normaliter gewoon een klein donkerbruin café is. Meer dan zestig personen kunnen er niet zitten en ik denk niet dat men volledig aan de brandveiligheidseisen voldoet, maar het heeft een sfeer....
De twee spelers beginnen hun spel met barwerkzaamheden, het poetsen van de glazen etc. Anke verdwijnt naar de keuken, roept daar wat vanuit de verte, maar middenin een monoloog van Gerrit komt ze als Hannah, ze is even buitenom gelopen, het café binnen. Ze loopt door het publiek naar de bar en het spel staat op de wagen. Er komt een hele dialloog tussen Gerrit en Hannah. Ze komt net uit Zuid Amerika terug en vertelt daar het één en ander over. Op een gegeven moment moet Gerrit ook iets uit de keuken halen terwijl Hannah zit te telefoneren en even later komt Gerrit als de persoon Rudmer het café binnen. Rudmer is nog niet zo lang geleden praktizerend homofiel geworden en heet nu Rudi. Op een gegeven moment verdwijnt Hannah weer, doordat ze buiten een luchtje wil gaan scheppen en zie daar, op eens is Anke de barvrouw weer op haar plek terug. En zo komen de zeven personages ieder op hun beurt tot leven. Tot zover iets over de uitvoer van het stuk.
Over de inhoud valt ook wel het één en ander te vertellen. Het verhaal begint inderdaad wel wat lollig, meer op de manier van een klucht, een blijspel, maar gaandeweg wordt de toon ernstiger. De schrijver van het stuk laat het publiek zien dat Friesland gaandeweg haar oorspronkelijke gedaante en cultuur aan het kwijtraken is. Met de komst van Sicco Mansholt heeft de grootschaligheid haar intrede gedaan. Friesland is niet meer het Friesland van weleer. Laten we zuinig zijn op datgene wat er nog is, zo luidt de boodschap.
Voor wie meer over de kunstenaar en schrijver wil weten, of over het stuk, is hier de link. hier Het zal nooit toegankelijk worden voor een groot publiek, maar voor mij hoeft dat ook niet. Dit is voor mij cultuur pur sangh
acht reacties
Deze voorstelling in het café lijkt me geweldig. Heerlijk intiem, ook al zitten er zo’n zestig man binnen. De echte kroeg gebruiken als decor. Schitterend. Ik kan me voorstellen dat je genoten hebt.
Ohh wat gaaf dat lijkt inderdaad wel op een soort theatercafeetje.. Heerlijk om zo te spelen lijkt me trouwens.. je hebt altijd het juiste publiek in de juiste setting.
Er is niks mis met ‘dorpse’ voorstellingen en deze klinkt erg de moeite waard. de kunstenaar is overigens ook geen onverdienstelijk schilder!
vind het een geweldig idee! en schitterend in elkaar gezet…vast van genoten?! grtzz