LEVENSGELUKKIG
Om direct met de aap uit de mouw te komen, het was een fantastische dag. Het was een dag van kijken en beleven. Na de slagboom van de parkeerplaats gepasseerd te zijn, kijk ik rond waar ik de auto het beste kan neerzetten. Tegelijkertijd zie ik een bank waarop een vrouw zit. Ze steekt haar hand op en ik weet meteen dit is ze. Gelukkig begint de kennismaking niet met zoenen, want ik ben niet zo zoenerig aangelegd.
Even word ik overspoeld door allerlei jeugdherinneringen, want het park Berg en Bos ken ik wel, maar Apenheul dus niet. Al keuvelend kom ik terug in de realiteit. Haar man komt ook uit Apeldoorn en er is even een kleine aftasting of er toch via die weg toch iets anders zoals een zelfde school gemeenschappelijk gemaakt kan worden, maar dat blijkt niet het geval te zijn. Ik hoor met graagte de informatie die gegeven wordt over de levenspartner.
Dan stappen we het park in. In het eerste gedeelte lopen de aapjes los. Ik denk het soort aapje te herkennen waar volgens mij de oprichter mee begonnen is. Terwijl we samen vele foto's maken loopt het gesprek op een hele aangename manier verder. Onderwerpen van eerdere (b)logjes worden naar voren gehaald en hier en daar wat toegelicht. En dan doet mijn fototoestel het niet meer. Ik pruts wat, maar al snel besluit ik P. even te bellen voor hulp op afstand. Grote hilariteit. Ik blijk dus veel minder technisch te zijn dan er gedacht wordt. Ja, ik beken, wat techniek betreft leun ik nogal eens op P. En dit keer kon P. mij op afstand ondersteunen. Later op de dag, toen de batterijen op waren lukte ook dat niet meer..... Om het fotoverhaal af te maken, er is bijna niet één foto gelukt. Ik zal het moeten doen met door mij ingeprente herinneringen van de werkelijkheid van de dag.
We besluiten om naar het voeren van de Gorilla"s te gaan. Er is een heus 
klein theatertje en we kijken naar het optreden van hen. Het heeft er veel van weg dat het bijna net echte acteurs zijn. Daarna is het voor ons lunchtijd. We bespreken een aantal overeenkomsten en wat verschillen van ons. We houden beide van borduren, we hebben beide kleine handen, muziek in het algemeen speelt een grotere rol in mijn leven en tuinieren neemt bij mij ook meer plaats in. Een ander verschil is, dat mijn betrokkenheid bij de Nog Niet Nederlanders minder groot is dan van haar. Nog een verschil is dat ik het niet over logjes heb maar over blogjes.
We gaan verder. De Orang Oetangs maken veel bij ons los. Dit kunt u bij haar lezen. Al pratende en niet alleen over ditjes en datjes komen we bij de slingerapen. Deze apen fascineren mij en doen met hun kunsten aan de acrobatiek uitgevoerd door die hele lenige mensen denken. Het wordt tijd voor nog een rustpauze. We strijken neer op een bankje met het uitzicht op de gorilla's.
Evaluatie! roep ik al nippend aan mijn koffie. We lachen en ik ben blij om te horen dat ik niet ben tegen gevallen. Het tegendeel is ook zeker niet het geval. Ik stel een vraag die ik die morgen opweg naar deze bestemming in mijn hoofd had. Ik ben zelf niet bang om in het openbaar voor groepen te spreken, maar ik merk, dat ik mij net iets meer thuis voel om woorden aan papier (in dit geval het scherm) toe te vertrouwen. Dat gaat mij net iets makkelijker af. Uit het antwoord leid ik af dat we daarin vergelijkbaar zijn.
Het laatste half uurtje zitten we samen in het zonnetje wat te mijmeren. Mooi he, dat het zo maar mogelijk is om met elkaar zo'n fijne dag te kunnen beleven. Wat een weelde. Niets staat ons in de weg om de auto te pakken en dit plan uit te voeren. Dat heet gewoon gelukkig kunnen leven. Wanneer we afscheid van elkaar nemen wordt er op mijn verzoek wel gezoend. Ik zal deze dag heel lang als een mooi cadeau blijven koesteren. Als compensatie voor de niet geplaatste foto's van de apen een foto van mijzelf, gemaakt door
Vrouwke. Op haar site staat haar verhaal en zijn vele mooie foto's geplaatst.
twaalf reacties
Ach jee, al je foto’s mislukt?
Je krijgt de mijne van me. Volgende week ergens heb ik daar wel tijd voor.
Het is jammer om geen zichtbare herinneringen te hebben aan die dag. Daar was hij te mooi voor!
Een feest van herkenning. Bij de apen, maar ook bij de medebezoekster. Is toch prachtig dat twee mensen die elkaar niet kenden, elkaar toch blijken te kennen door het loggen. Moet je vaker doen!
Altijd heerlijk om samen met een medelogger op pad te gaan, Dat ga ik moregn doen en ben zo nieuwsgierig over hoe ze in het eggie zal zijn
Hihi, val jij even lekker door de mand qua technische know how 
Leuk om te lezen dat het een geslaagde dag en ontmoeting was!
Je bent niet zoenerig, maar op jouw verzoek wordt er toch wel gezoend, dat is op zijn minst merkwaardig.
Logontmoetingen zijn vaak leuk, hoewel ik meer met internet dj`s heb dan met webloggers.
Een zeer geslaagde dag, en geslaagde ontmoeting! Mooi toch ..