SOULMATE
Echte soulmates waren we al lang niet meer. Soulmate, dat woord kwam ik deze week tegen in het boek "Vrijdag" van Loes den Hollander. De zwellingen in mijn gezicht voor lief nemend ben ik al lezend en tv kiijkend, de tenniswedstrijden van Roland Carros, de week aardig doorgekomen. De aanblik van Myra of Martha Hamster, daar was ik het best mee te vergelijken, heeft weer plaats gemaakt voor mijn eigen gewone aanzien. Terug naar het woord soulmate. Ik was even wat geërgerd toen ik dat woord tegenkwam. Weer zo'n nieuwmodisch woord dacht ik, waarom wordt niet gewoon het woord vriendschap gebruikt?
Bij nadere bestudering kom ik er toch op uit dat er wel terdege verschil is tussen soulmate en vriendschap. Soulmate wordt omschreven als iemand met wie men zich zielsverwant voelt. Vriend kent de omschrijving: iemand aan wie men door genegenheid en persoonlijke voorkeur verbonden is. Mijn conclusie is dat het bij soulmate meer om dezelfde belevingen gaat.
Deze benadering maakt het voor mij iets makkelijker om te accepteren dat een vriendschap, die vele jaren geduurd heeft ten einde is. Zoals ik het stukje begon, echte soulmates waren we al lang niet meer. Daarvoor waren onze levens veel te verschillend. De genegenheid voor haar, genegenheid wordt dan omschreven als welwillende gezindheid jegens iemand, was er wat mij betreft nog wel, maar voor haar was dat niet meer genoeg. Jammer. Ik heb altijd moeite om afscheid te moeten nemen, maar de laatste tijd word ik een aantal malen heel sterk met mijn neus op de feiten gedrukt dat afscheid nemen kenneljk bij het leven hoort. Waar ik mij mee moet leren te verstaan en aan de gedachte gaan wennen: het is afgelopen maar wat geweest is dat was goed.
Door, al is het dan gewongen, afscheid te moeten nemen, heb ik ook de ervaring gekregen dat er dan ruimte ontstaat voor iets nieuws. Ik blijf het jammer vinden, haar als een vertrouwd persoon in mijn leven in de toekomst te moeten missen maar ik hoop en ik weet het bijna zeker dat er vast wel boeiende contacten voor in de plaats zullen komen
tien reacties
Ik zou ook wel een zielsverwant willen hebben/ tegenkomen, maar wie ik ook ontmoet, waar dan ook, er zijn toch altijd verschillen in inzicht.
Zo gaan die dingen, er zijn overeenkomsten en verschillen.
Dit zou vandaag ook mijn logje kunnen zijn,
min of meer dan.
Ik schreef het niet.
Maar ik had iets als dit kunnen schrijven.
Het is niet anders.
Genegenheid omschrijven ze als welwillende gezindheid?? Toch wel iets meer dan dat toch? Ik ben iedereen goedgezind, en is dat niet hetzelfde als welwillende gezindheid? Tenzij ze het wel heel erg verbruid hebben..maar ik voel niet voor iedereen genegenheid, dacht ik toch.
Je zou best vriendin voor haar kunnen blijven al wil zij geen vriendin voor jou meer zijn..Het afscheid open laten en haar laten weten dat je deur toch altijd open staat voor haar..en wie weet na een periode van ..
Mysteryboy en ik zijn tweelingzielen.. dat is weer een stapje verder dan soulmates.. We kwamen er trouwens per stom toeval achter toen wij een boek in ons hand gedouwd kregen over dit fenomeen
Ik herken je verhaal. Ik heb het pas ook nog mee gemaakt. En een aantal jaar geleden ook. Vreemd, als iemand ineens niet meer in je leven is…..Moeilijk ook. grtzzz
Zielsverwanten is een goed nederlands woord daarvoor. Soulmates hoeven niet eens vrienden te zijn, alhoewel dat meestal wel zo is.