KERSTVERHAAL deel 1
In het verleden heb ik verschillende kerstverhalen geschreven. Een aantal daarvan zijn gepubliceerd geweest, deze niet. Daarom leek het me wel aardig om dit kerstverhaal in twee delen op beide kerstdagen hier te plaatsen.
MINET
Bertus staat voor het raam en kijkt voor de vorm naar buiten. Hij hoopt dat het voor Lena op deze manier verborgen blijft, dat hij alweer is opgestaan omdat hij denkt een aan de deur krabbelende poes te horen. Minet is er immers niet meer, de poes die hen acht jaar geleden op kerstavond bij elkaar bracht.
Drieënzeventig was hij toen en voor de tweede maal vierde hij kerst alleen. Toch had hij er die keer minder tegenop gezien dan het eerste jaar, toen hij pas weduwnaar was. Misschien kwam dat ook wel door de nieuwe woonomgeving. Hij had een prachtig appartement op de begane grond van een serviceflat kunnen krijgen.
Later had hij begrepen dat de appartementen op de begane grond niet zo geliefd waren vanwege de gevreesde overlast veroorzaakt door rondhangende jongeren.
De eerste maanden had Bertus maar niet genoeg kunnen krijgen van het uitzicht op het park. Het was net alsof hij een goed aangelegde tuin had, die hij zelf niet hoefde te onderhouden. In de kersttijd was er verlichting aangebracht in en rond de vijverpartij. 's Avonds moest Bertus van tijd tot tijd de gordijnen even opzij doen om het schouwspel in zich op te nemen. Toen het op die kerstavond was gaan sneeuwen, had hij de gordijnen maar een stukje open gedaan.
Terwijl hij t.v. zat te kijken was hij opgeschrikt door een gestalte die aan zijn raam voorbij schoof.
Toch die baldadige jeugd?
Zonder zich te bedenken had hij de sleutel van de terrasdeur omgedraaid om buiten polshoogte te kunnen gaan nemen.
In eerste instantie was er niets te zien geweest, maar net, toen hij weer naar binnen wilde gaan, zag hij de gebogen gestalte.
"Wat moet dat daar?" De woorden doorbraken de stilte en hadden daardoor iets dreigends.
Uh oh… komt het deze kerst nog goed??