STOER
"Ach meiske, doe niet zo stoer, dat heb jij helemaal niet nodig", denk ik, als ik haar half onderuit zie zitten. Ze heeft haar jas al half en half weer aan, terwijl ik heel duidelijk aan iedereen gevraagd had om de jassen uit te doen en ze over de rugleuning van de stoel heen te hangen, toen bleek dat geen van de leerlingen er ook maar iets voor voelde om de jas netjes op een hangertje aan de kapstok te hangen.
Deze week zijn er werkveldoriëntaties gepland en ik bezoek met een groepje eerstejaarsleerlingen een verzorgingstehuis. De dames zijn in dit stadium van de opleiding, ze beginnen immers nog maar pas, er nog niet aan gewend om zich min of meer volwassen te gedragen. De gastvrijheid die de praktijkopleider ten toon spreidt wordt nog niet begrepen. De jas, zo'n eigen bezit, dat moet als het maar even kan, zeer goed en persoonlijk bewaakt worden. Het is als het ware een tweede huid.
Ook wordt er niet begrepen dat het aanbod van een kopje thee of koffie bij de gastvrijheid hoort. De meesten slaan het aanbod af en met een ruk wordt het kopje een eindje van zich afgeschoven. Mijn "stoere" buurvrouw maakt het wel heel erg bont. Zij accepteert wel een kopje thee, voorziet het brouwsel van suiker en poedermelk em zegt vervolgens er maar van af te zien om het op te drinken. Even later kijkt ze uitdagend met een plastic roerstaafje in de mond, de kring rond. Helemaal ongeïnteresseerd is ze nu ook weer niet, want ze vertelt wel dat haar oma hier een tijdje opgenomen is geweest om te revalideren. Met een diepe zucht gaat ze eens verzitten. Waar ze het zo snel vandaan heeft weet ik niet, maar even later hoor ik hoe ze weliswaar met gesloten mond, maar voor mij toch hoorbaar, een snoepje vermaalt.
En toch luistert ze wel. Ze laat ons weten dat haar zus in één van de andere genoemde tehuizen, die bij de gezamenlijke stichting horen, werkt. Tijdens het getoonde filmpje over de bewoners wordt er zo af en toe achter de hand even een gniffelende opmerking tegen de buurvrouw gemaakt, die daar vervolgens erg om moet lachen. Tijdens de mondelinge toelichting wordt opeens de handtas demonstratief op tafel gezet. Er wordt wat in gerommeld en vervolgens wordt de rits dicht gedaan.
Wanneer we na de rondleiding vertrekken stapt zij als eerste naar voren, geeft onze gastvrouw een hand en bedankt haar voor de goede uitleg. Als ik haar tussen de anderen weg zie lopen denk ik opnieuw: "waarom moet jij zo stoer doen meiske, je doet jezelf er tekort mee". Ik praat nog even met de praktijkbegeleidster van dit tehuis na. Echt een goede indruk heeft onze school met deze leerlingen niet achtergelaten, maar gelukkig zijn ze nog niet toe aan de stage. We zullen eerst nog heel wat werk moeten verzetten. En dat weet deze instelling gelukkig ook. Het wordt de school niet echt heel kwalijk genomen, want over de tweedejaars leerlingen die daar nu hun stage doen is men over het algemeen heel tevreden.
elf reacties
Best lastig voor een meisje als ze met haar houding nog geen raad weten en zich wil laten gelden in de groep.
Jij/jullie hebben nog werk genoeg. Maar dat gaat vast goed komen. De jeugd kan heel ver weg staan van het verwachtte, maar ook hele grote passen zetten, om dichtbij te komen.
Fijn weekend.
Ik herken veel van de ‘oude Mike’ in dat meisje en het raakt me diep in mijn hart dat ze ‘gezien’ wordt. Mooi Hanscke!
werkveldoriëntaties???? ik word oud. werken met je sodemieter, zei mijn pa; daar is de wereld van toen niet slechter van geworden. op naar het werkveld/werken!! oriënteren doen hangjongeren.
Ja, ik vond het altijd beschamend als ik ergens met school was.
Mensen kunnen zich soms echt niet fatsoenlijk gedragen, jammer.
Dit zijn dus dingen waar ik écht niet tegen kan. Het is dan ook maar goed dat ik niet meer in het onderwijs te vinden ben. Onfatsoenlijk gedrag, al dan niet gemeend, kán in mijn ogen niet.
Je mag trots zijn op je inzicht en je geduld. Mijn respect win je er in ieder geval mee, en misschien dat van de jonge dame ook wel.
Fijne zondag verder.
ik heb moeite met het woord stoer voor dit rottige en slome gedrag. En kinderen passen zich aan bij klierigheid, zeker als die uitgestraald wordt door dominante groepsleden. Petje af voor jou dat je er mee om kunt gaan.
Als je zo doorgaat is er snel een tweede boek