RADIOGELUIDEN
In februari had ik met een vriendin naar een uitzending van Tros Muziekcafé zullen gaan, maar opeens kwam er toen, heel vervelend, een kink in de kabel....... Helaas kan dit euvel niet verholpen worden, althans niet helemaal zoals ik het verholpen had willen hebben. Ik ben er gisteren wel in geslaagd om het een andere wending te geven. Mijn wens om daar eens heen te gaan is namelijk onverminderd blijven bestaan. Omdat deze vakantieweek heel anders uitpakte dan wij, P. en ik gepland hadden, hebben we midden in de week het besluit genomen om een bezoek aan Tros Muziekcafé in ons weekprogramma op te nemen.
Het was leuk. Ik houd er sowieso van om aanwezig te zijn bij live uitzendingen. Of het nu radio of tv is maakt me niet zoveel uit. Het intrigeert mij. Ik heb op de één of andere manier nooit kans gezien om ergens op wat voor een manier dan ook een voet tussen de deur te krijgen. Dat heb ik altijd een nadeel gevonden van heel jong kinderen krijgen. Je, in dit geval ik, sluit bij voorbaat al uit dat er ook maar iets mogelijk zou zijn. Ik ben niet eens op onderzoek uit gegaan, terwijl de fascinatie altijd heel duidelijk aanwezig is geweest.
Afijn, ik heb genoten. Ik heb van de drie baritons, Marco Bakker, Ernst Daniël Smit en Henk Poort mogen genieten en van de drie J's. Op dit moment hebben zij een alleraardigst nummer wat ik graag mag horen. Vraag me even niet naar de naam want die weet ik even niet. (zoek ik wel op, is gebeurd: Hou van mij) Verder was er nog een jonge Zweedse zangeres die alleraardigst kweelde, zelf piano speelde en verder begeleid werd door een vriendin die cello speelde. Aan het eind was er nog een optreden van een Italiaanse bluesband waar ik niet weg van was.
Terwijl we 's avonds nog wat napraatten over onze bevindingen herinnerde ik mij opeens dat ik een collega een copie van een CD had beloofd. Omdat de avond toch een uurtje langer mocht duren, draaiden we die bewuste CD ook maar weer eens voor ons zelf. Frappant! Beiden dachten we hetzelfde. De magie die we rond deze CD altijd gevoeld hadden was verdwenen. We waren 12 jaar geleden bij de presentatie van deze CD aanwezig geweest en toen waren we helemaal in de ban van de sfeer rond die CD geweest en dat lijkt er niet meer te zijn. In ieder geval niet meer in die hevigheid van toen. Ook niet, toen we vanmorgen ontdekten dat de CDspeler niet helemaal goed ingesteld had gestaan.
Vanmiddag is de copie ter controle gedraaid. Technisch is-ie in orde bevonden en met alle knoppen in de juiste stand was er weer iets terug van het geluid van de stem van de zanger en de muziek van de Uillian Pipes, de verschillende fluiten, de harp en de banjo, maar de echte betovering schijnt verbroken te zijn. Ik vraag mij af, zou dat dan toch iets te maken hebben met het live aanwezig zijn als er muziek gemaakt wordt? (Voor wie daar nieuwsgierig naar is, het gaat om de CD: The Wild Swans At Coole van de groep Fling. Zij maakten Celtic Music. De groep is helaas ontbonden.)
elf reacties
Zoals vrijwel altijd zat ik zaterdag lekker te luisteren.
Heerlijk programma is dat.
de 3j`s zat ik dan weer niet op te wachten, en er ging kenbaar nog wat mis ook.
De bluesband op het einde vond ik dan weer het hoogtepunt!
Muziek uit het verleden kan ik weer net zo weg van zijn als toendertijd.
Ikheb nog nooit een live-uitzending meegemaakt. Het lijkt me heel leuk. Ik had graag bij de radio willen werken en dan wel bij nieuws en actualiteiten, maar inderdaad, die voet tussen de deur….
Van de drie J’s had ik nog nooit gehoord, maar ik heb het opgezocht. Hm.., ik weet niet of dat wat is.
Het is leuk om een live-uitzending mee te maken. Ooit, in een grijs verleden, heb ik het ook een keer mee mogen maken. Ik denk dat je beter bij radio-uitzendingen kunt zijn dan bij de tv. Ik geloof dat je daar meer als klapvee wordt gebruikt.
Leuk, om een opname van een radio uitzending mee te maken.
Toch nog een goed einde aan een anders dan andere herfstvakantie.
Weer veel succes en een goede start.
Voor mij geldt het wel hoor, als ik het live gehoord heb dan hangt er een bepaalde sfeer aan. Is overigens niet altijd positief. Had nog nooit van fling gehoord maar ik vind het wel mooi! (even Merlijn z’n link gevolgd)
@Merlijn: je hebt helemaal gelijk zie ik. Voor mij was Fling verbonden met Gerrit Breteler en hij heeft een aantal jaren geleden de band verlaten.
bij een live-uitzending zijn hoeft voor mij niet zo, maar dat van die cd dat herken ik zeer. Heb zo een aantal cd-s helemaal ‘grijs’gedraaid en als ik ze nu op zet, vraag ik me af waarom ik het zo geweldig vond.
En live-muziek: ja heerlijk, dat voel je tenminste ook helemaal in je lijf meevibreren…
Grtz!
Het lijfelijk aanwezig zijn heeft er inderdaad mee te maken. Je draait dan onbewust een film af bij de muziek.