DE STRIJD

Gisteren, na het opstaan, wist ik het niet helemaal zeker. Hadden we nu ruzie of een conflict. Nee, ik bedoel niet wij; als P. en ik het niet met elkaar eens zijn krijgen we soms ruzie. Althans, ik maak dan in ieder geval ruzie. Ik verhef mijn stem, waardoor deze veel luider wordt, ik wil dan nog wel eens met deuren gaan slaan, kortom mijn emoties lopen hoog op en zijn goed waarneembaar. Heel soms doet P. mee, en dat geeft me dan een heisa......, maar gelukkig hebben we niet echt vaak ruzie.

Een conflict kan minstens net zo vervelend zijn als een ruzie, alleen lijkt het veel minder heftig. Dat komt omdat er bij een conflict geen ruim baan is voor het uiten van emoties. Bij een conflict gaat het er veel zakelijker aan toe, zo heb ik al vele malen aan mijn leerlingen uitgelegd. Op het werk is er vaak sprake van een conflict, terwijl je thuis gewoon ruzie hebt.

Terug naar mijn dilemma. Zaterdag waren we heel druk geweest om de tuin van al het afgevallen blad te ontdoen. Aan het eind van de dag zag het er weer keurig uit. Toen we de volgende morgen naar buiten keken zagen we dit.

Dit vind ik nu echt pesterig zei P. De toon waarop dit gezegd werd deed mij vermoeden, dat P. in een niet al te best humeur zou kunnen geraken. Mijn moeder plachtte in dergelijke gevallen nog wel eens te zeggen: de wind zit in de verkeerde hoek. Ik schoot in de lach, want dat was nu letterlijk het geval geweest. Bij zuidwestenwind waait al het blad van de bomen uit het bosje achter ons, richting onze tuin. Bij noordwestenwind, worden de bladeren juist de andere kant opgeblazen. We hebben ontbeten en we hebben moedig de strijd aangebonden met Jan de Wind. Stilzwijgend. Na een uur was de tuin weer aardig bladvrij, maar wij hebben de strijd (nog) niet gewonnen. Deze morgen lag er bijna weer net zoveel als gistermorgen. Bijna. Heus, het leek een ietsje minder te zijn. We laten het nu maar even liggen tot het weer weekend is. De bomen hebben niet veel bladeren meer, dus ik denk, dat wij op den duur deze strijd toch gaan winnen.

hanscke Maandag 10 November 2008 - 10:41 pm | ¶ | Actueel

acht reacties

Eens per week even opschonen, en op een dag komen er geen bladeren meer.
En dan loert het voorjaar alweer!

Renesmurf, (URL) - 10-11-’08 23:36

Natuurlijk ga je die strijd uiteindelijk winnen. Als het een beetje meezit nog voor sinterklaas. Maar ondertussen heeft het geen zin elk blaadje direct weg te willen hebben. Zolang de bomen nog niet helemaal kaal zijn, blijven de blaadjes gewoon vallen.

Michiel, (URL) - 11-11-’08 00:30

Ja, hoor deze strijd ga je zeker winnen, toch zeker voor dit jaar. Nog een paar flinke “winddagen” en al het blad is gevallen. Succes met het laatste restje. volgend jaar waait de wind hopelijk uit een andere hoek.

marjolijn, (URL) - 11-11-’08 05:30

Ai, de strijd aanbinden met vallend herfstblad is halverwege de herfst erg moedig. maar goed je weet het, de aanhouder wint het, zeker van het afvallige blad ;-)

mikelodeon, (E-mail ) (URL) - 11-11-’08 06:18

wat zijn balkonnetjes toch prettig…….

f r e d, (E-mail ) (URL) - 11-11-’08 07:54

Ik laat alles liggen totdat er geen blad meer aan de bomen zit. Als er iemand wat van zegt staat de hark al klaar voor hem…

Me!, (E-mail ) (URL) - 11-11-’08 12:18

Ziet er mooi herfstig uit en nog gezond voor de tuin ook. Maar misschien vind ik dat omdat ik een beetje heimwee heb naar bladeren om in te sloffen en op te snuiven. Die hebben we hier in Aguadulce niet waar alles palmbomen is. Misschien kunnen we het weekend naar een loofbos (op 70 km, in de bergen), eens kijken of daar ook al wat valt..

DE STRIJD

Laatste Reacties

LINKEN

Archieven

Categorieën

Meta