GEHEIM
Iedereen heeft zo z'n geheimen en ze zijn er in vele soorten en maten, zo las ik vandaag in de krant. Ik ging eens bij mijzelf te rade en ik vroeg mij af of ik mij bewust ben van het feit of ik geheimen heb. In het artikel stelt men dat het bekend zou zijn dat het koesteren van geheimen zeer schadelijk voor het welzijn kan zijn. De basisemoties verbonden aan het geheim zijn spijt, schaamte en schuld. Het zijn onprettige emoties die een mens dwarszitten en tot piekergedrag, somberheid en slaapproblemen kunnen leiden. Iemands persoonlijkheid speelt een belangrijke rol hierin. Zo zijn er mensen die van nature vaak iets geheim houden, zij lijden er het ergst onder. Het zijn de mensen die gauw bang zijn voor wat de omgeving ergens van vindt en niet makkelijk voor iets uit durven komen.
En, zo stel ik mij nogmaals de vraag. Heb ik geheimen? Tsja, wat moet ik daar nu op antwoorden. Voor mij is er een verschil tussen iets privé willen houden of iets geheim willen houden. Dat laatste krijgt naar mijn idee dan een stiekeme lading mee. Als ik het op die manier bezie, moet ik toch zeggen dat ik weinig geheimen heb. Ik ben doorgaans nogal open over mijzelf. Anderen schijnen daar meer moeite mee te hebben dan ik zelf. Mij is wel eens gevraagd: "Ben je niet bang dat men, met datgene wat je schrijft, aan de haal zal gaan?" Maar juist omdat ik nogal open naar de buitenwereld toetreed, heb ik daar weinig angst voor. Ik heb namelijk niets te verbergen, ik hoef niet om geheimen heen te manoevreren of op te passen dat ik niet te veel zeg. IK ben wel tevreden zo. Ik kan eigenlijk alleen maar zeggen dat mijn geheim is dat ik heel weinig geheimen heb.
Bij www.seniorenbarometer.nl kunt u meedoen aan het onderzoek over geheimen.
negen reacties

Van mij mogen ze ook alles weten, ik heb er geen enkel probleem mee. Je hebt gelijk, meestal zijn het anderen die daar problemen mee hebben.

Op mijn weblog schrijf ik weinig persoonlijke dingen. Gewoon omdat ik weet dat alles op het internet vindbaar blijft ook al haal ik het zelf weg en zelfs al laat ik het uit Google weghalen. Voor mijn kennissen en familie heb ik weinig geheimen. Op mijn werk vertelde ik ook niet alles en dan vooral omdat ik denk dat een ander er niets aan heeft of er niet in geïnteresseerd is. Maar als ze er naar vroegen dan gaf ik gewoon een eerlijk antwoord. Zo mochten ze van mij mijn jaarsalaris weten en neer van dat soort zaken.
Soms ga ik nog wat verder en vertel ik doodleuk wat mijn zwakke punten zijn. Ik kreeg dan van collega’s te horen: ‘Dat moet je niet doen, zo haal je jezelf naar beneden.’ Ik zag dat niet zo en ik vond die reacties wel vermakelijk.
Voor mijn vrijwilligerswerk heb ik wel een bepaalde geheimhoudingsplicht. Ik krijg soms zaken te horen die nog niet openbaar gemaakt zijn. Sommige van die plannen gaan ook niet door. Details van dergelijke plannen rondbazuinen is op z’n minst onkies en het kan ook veel onnodige ellende aanrichten. Ik kan dus wel goed iets geheim houden, maar ik denk niet dat ik daar zoveel schade van oploop.

Dat is een mooi onderscheid tussen prive en geheim. Geheimen heb ik wel, dat zijn dan zaken waar ik een ander ook niet mee wil belasten. En als ze niet meer geheim zouden zijn, zou ik er ook mee kunnen leven. Niet alles komt uit mijn prive komt op mijn blog, bv. omdat ze mijn naasten vooral aangaan en niet mij. Uit respect voor de anders prive schrijf ik er dan toch niet over. Niet omdat het geheim zou zijn….
grtz en fijne avond.
Wat zijn geheimen? Ik heb geen flauw idee, want ik heb ze niet. Ik ben zo open als een boek. En als iemand mij een geheim wil vertellen, dan bedank ik voor die eer, want ik wil geen geheimen van anderen weten. Ik houd van open kaart spelen.