DE KORTE FEBRUARI
Eens was ik arm. Niet dat ik nu heel rijk ben, maar ik heb nu een inkomen, waar ik heel behoorlijk van kan leven. Toen ik nog arm was, keek ik altijd uit naar de maand februari. Dat was maar een korte maand. Dat merkte je weliswaar pas in maart, maar februari had de naam. Van 28 februari liep de kalender in één nacht door naar 1 maart. Er waren zomaar drie dagen minder waarin ik geld zou kwijt raken aan de dagelijkse boodschappen. Vanaf eind januari liep ik mij al te verkneukelen. Volgende maand, dan werd het een heel ander verhaal.... En als ik dan eens een leuk koopje zag, het was immers ook opruiming, dan veroorloofde ik mij wel eens de luxe om tot de aanschaf van dat enigszins oberbodige maar daardoor o zo felbegeerd object. Dat object kon van alles zijn. Een leuk, maar een veel te duur kledingstuk voor één van mijn kinderen, iets voor mezelf bijvoorbeeld een LP, een boek of een tijdschrift of een klein snuisterijtje zoals een ketting of eem shawltje, of bijvoorbeeld een keer naar de schouwburg gaan. Het moest toch een keer kunnen, want de korte maand stond immers voor de deur? Met een beetje goede wil kon ik dan het opgelopen tekort wel weer wegwerken. En werkelijk, hoe dom kun je zijn? Ik kon in die maand februari wel drie keer op grond van deze overweging zo'n beslissing nemen die financieel dus absoluut niet verantwoord was. Ik was altijd weer blij als het dan eindelijk maart was. Dan was ik weer verlost van deze verleidingen en kon ik weer over gaan tot de orde van de dag. Het is uiteindelijk nooit echt fout gegaan, maar achteraf gezien kon ik er zo af en toe toch hele wonderlijke redeneringen op na houden.
tien reacties
Gelukkig heb ik dat probleem nooit gehad en realiseer me hoe bevoorrecht ik altijd geweest ben!
groetjes en een fijn weekend!
Elmar
Er zijn landen die hun economie zo ongeveer naar de knoppen hebben geholpen met die gedachte denk ik. Jij hebt het iig niet zover laten komen .
Ja, ik snap het.
Je wilt dan zo graag en het kan eigenlijk niet.
En zo verantwoord je het voor jezelf.
Heel herkenbaar. Maar ik kocht nooit wat extra’s in januari. Pas in februari deed ik dat.
Fijn weekend!
Mijn eerste baas deed aan vierwekelijksloon. Dat was ontzettend overzichtelijk, want in elke 4 weken zitten 20 werkdagen. Ik kreeg dus steeds hetzelfde.
Nou zat daar wel een nadeel aan dat huren, electrisch e.d. per maand afgerekend worden. Je hebt dus een buffertje nodig om niet in de situatie te komen dat die kosten worden afgeschreven en je loon nog moets binnen komen. Zelf heb ik daar nooit last van gehad en die situatie is met maandloon ook mogelijk, maar keert dan elke maand terug.
Bij mijn 2de baas kreeg ik een maandloon. Dat was per maand 1/12de van een jaarloon. De inhoudingen gingen per dag en het gevolg was dat je daardoor in februari netto meer kreeg dan in de andere maanden. Ik vond dat zeer vreemd. Neemt niet weg dat de kosten voor huur en dergelijke ook vast zijn. In februari is dat niet lager dan in andere maanden.
Mijn probleem was het allemaal niet. Mijn ouders hebben het zo arm gehad dat ze bij hun kinderen het zuinigdoen en sparen er goed imngeramd hebben. Met mijn 15de was ik door een zaterdag baantje dan ook al miljonair (in Zimbabwaanse dollars dan he. 
Wat zal ik er van zeggen. Het is ook voor ons heel herkenbaar. De januarimaand met twee kinderen, een vrouw die niet werkte, en ikzelf net van de continudienst overgegaan naar gewone dagdienst. Dat hield ook niet over, maar het was een keuze. Blij dat net die paar dagen wat uitmaakte….