LENTELAARZEN
Gedachten buitelen door elkaar heen en om er maar gewoon eens door heen te lopen, hoop ik in een wat betere stemming terecht te komen. Om te beginnen met het weer, daar word ik toch echt niet vrolijk van. Maar het schijnt in de loop van de week toch op te gaan knappen en dan kan het zomaar voorjaar worden. Ik weet heus wel dat het in deze tijd heel wisselend kan zijn. Gisteren zou mijn moeder jarig geweest zijn. Nu zijn we niet het type familie wat dan op die dag bij elkaar komt, liever ga ik op haar sterfdag even naar mijn vader en dat zal over een twee weken zijn. Maar toch, op zo'n verjaardag zijn er toch ook altijd wel herinneringen die even boven komen. Ze hield van roze tulpen. -In gedachten zie ik mij als kind bij mijn vader op het zadeltje op de stang van zijn fiets zitten. We zijn op weg naar de kweker (Labberton) om daar een mooie bos tulpen te kopen. Het is koud en ik voel hoe koud mijn benen daar voor op de fiets worden-. Gisteren, toen ik boodschappen deed zag ik de roze tulpen en ik had onmiddellijk de associatie met de verjaardag van mijn moeder. Natuurlijk heb ik een bos roze tulpen gekocht. Soms mis ik het wel om niet naar haar graf te kunnen gaan, maar het neerzetten van de vaas met tulpen in de kamer geeft ook wel een goed gevoel. Het sluit ook helemaal aan bij het derde fundamentele reiki-principe, het leren respecteren van de ouders en grootouders. Mijn ouders hebben mij op de wereld gezeten en zonder hen zou ik hier fysiek, geestelijke en emotioneel niet aanwezig zijn. Ik ben inderdaad bezig gegaan om mij wat meer in het reiki te gaan verdiepen. Ik ben er met iemand in mijn buurt over gaan praten en ik heb van haar een boek kunnen lenen. Hierdoor wordt het één en ander wel wat duidelijker. Ik kom er binnenkort zeker nog een keer op terug. Als laatste wil ik de omschakeling naar de zomertijd nog even noemen. Meestal beleef ik daar heel veel plezier aan, omdat ik dan weer in staat ben om 's avonds mijn rondje te wandelen. Maar helaas, mijn voet werkt nog steeds niet mee en dat heeft zeker invloed op mijn stemming. En zo ben ik weer terug bij het begin van dit blogje. Dus hoogste tijd om te stoppen.
tien reacties
Wat een leuke laarzen!
Mooi die herinnering aan het halen van de roze tulpen voor je moeder.
Je kunt wel niet naar het graf maar door de bos roze tulpen kun je haar ook herdenken.
groetjes en nog een fijne zaterdagavond!
Elmar
Mooi roze tulpen, en waar je ze neer zet, maakt niet zoveel uit, de gedachte brengt je toch wel dichterbij.
Ja, ik hoop voor je dat je snel je wandelingetjes weer kunt gaan maken. Dan gaat het weer wat beter meis!!
Elke verjaardag van mijn moeder zetten we bloemen voor haar neer. Dit zal ik blijven dien tot ik zelf heen ga. Reiki is top
Het blijven altijd bijzondere dagen. De verjaardagen, de sterfdagen van dierbaren. Mijn moeder is er al ruim vijftien jaar niet meer, maar op de dag dat zij jarig is, koop ik altijd een cadeautje… voor mezelf…
Dat zijn van die tradities die ik in ere wil houden.
De lente laat nog steeds op zich wachten. Dat is zo jammer. Ik verlang naar het zitten op een bankje in de zon. Maar misschien dat het komende week gaat lukken. Er wordt verbetering beloofd.
Je ziet het allemaal wat zwart in; kop op! Binnenkort gaat het vast wel weer beter en dan geniet je extra!!
Kan het me voorstellen.
Verjaardagen en dergelijke zijn ook voor mij dagen waarop je mensen herinnert die er niet meer zijn.
Mooie gedacht van de bos tulpen.
Ja, de dagen worden gelukkig beter!
verlang ook immens naar de lente; makkelijker om je gedachten te verzetten!
Je zou je ouders ook de schuld kunnen geven van je bestaan.
Net hoe je tegen het leven aankijkt.
Ik ben er omdat mijn ouders dat wilden.
Reki heb ik niks mee, maar als je er wat aan hebt hou ik je niet tegen.