PRERAFAÃ?LITISCH
Nu ik weer volop aan het werk ben, merk ik dat het ook weer voor mij geldt, het gevoel van: jammer het weekend is al weer voorbij. Maar juist als je werkt lijkt het of je dubbel zo veel geniet, zeker als het zulk mooi weer is als dit weekend. Vandaag kwam mijn vriendinnetje op bezoek en haar man natuurlijk. Toch wel heel bijzonder als je elkaar al meer dan vijftig jaar kent. Het voelt zo lekker, zo vertrouwd. Op zo'n dag voel ik mij blij en gelukkig. Kennen en gekend worden samen in balans. Maar voor zij gearriveerd waren had ik nog even tijd om te lezen in het boek: "De geur van brood" geschreven door Sarah-Kate Lynch. Ik had even moeite om "erin" te komen, maar na een goede tachtig bladzijden heb ik de smaak te pakken. Alleen maar Esther Verhoef, Simone van der Vlugt en nog meer van dat genre doet de leeshonger ook wel eens verstillen, althans wel de mijne. Nee als ik dan hele beschrijvende passages lees over de meanderende rivier, dan is dat toch wel weer even andere kost. Maar mijn mond viel open toen ik het woord prerafaëlitisch las. Daar had ik echt nog nooit van gehoord. Ik las het, nog net voor het bezoek er was en ik heb het gelijk opgeschreven, want anders verdwijnt zo'n woord in de vergetelheid en ik wil de betekenis er toch wel van weten. Vanavond heb ik het opgezocht. Ik ben heel wat wijzer geworden. Weer wat aan mijn algemene ontwikkeling toegevoegd. Hieronder kunt u als lezer van dit blog deze kennis tot u nemen, tenzij u hier al lang van op de hoogte was. Dan kan het gewoon als niet geplaatst beschouwd worden.
Deze groep schilders verenigde zich in 1848 en werd opgericht door William Holman Hunt, John Everett Millais, Dante Gabriel Rossetti en diens broer William Michael Rossetti. Ook Edward Burne-Jones, William Morris en John William Waterhouse waren aanhangers van deze kunststroming.
De Prerafaëlieten (een vertaling van de Engelse naam Pre-Raphaelite Brotherhood) noemden zich zo, omdat ze de schilder Raphaël overgewaardeerd vonden en terug wilden naar de schilderkunst van voor zijn tijd. Ze legden de basis voor de Jugendstil.
Het Prerafaëlisme sluit aan bij de renaissance en neorenaissance. De schilderijen zijn romantisch van aard en leunen aan tegen de populaire Arts-and-craftsbeweging.De doeken hebben vaak een schijn van piëtisme, de schilders waren dan ook academisch opgeleid.
acht reacties
ik leerde het van mijn kunstzinnige jongste zoon, die in de schilderingen op engelse koektrommels pre rafaelitisch noemde. Het zijn vaak smeuige afbeeldingen van wulpse dames met weelderige kapsels. Mijn zoon heeft net zolang gezocht tot hij er zelf zoëen vond.
Als je werkt geniet je meer van het weekend maarrrrrr ik vind dat het dan ook weer erg snel voorbij gaat
Mijn vraag aan NRC:
Betreft artikel “Agressie” https://www.nrc.nl/nieuws/2018/11/03/agressie-a2753805
Afzender: Gerard
Bericht:
Kan Tommy Wieringa eens uitleggen hoe een prerafaelitisch gezicht eruit ziet? Ik googel en wikipedia me suf maar vind geen verklaring die mij duidelijk maakt wat hij nu bedoelt.
Maar ook u kunt het mij waarschijnlijk wel uitleggen omdat u zijn artikel geplaatst heeft.
Hun antwoord:
Hartelijk dank voor uw bericht. Wellicht geeft het artikel https://www.nrc.nl/nieuws/2008/02/22/kwetsbare-meisjes-11491652-a77146 en de bijbehorende afbeelding meer duiding. Voor meer informatie, zie ook: http://hanscke.nl/?e=663
Ik had er nog niet eerder van gehoord maar was verrast dat ik blijkbaar wel in de goede ‘hoek’zat te denken. Gewoon simpel dus ;-D