VOETJEvoorVOETJE
De vakantie (toch nog weer over die vakantie? ja, maar nu slechts als inleiding) heb ik met behulp van drie keer per dag een knalroze tablet op redelijk goede voet met mijn onderdanen kunen doorbrengen. Ik heb niet te veel van ze gevraagd, maar ik heb ze ook niet helemaal ontzien. Bij thuiskomst vonden ze het welletjes geweest. Zitten, lopen, staan, slapen, niets vonden ze leuk, tenminste die rechtse niet. Overal werd tegen geprotesteerd. En altijd maar de eis van die grote roze pil willen hebben. Dit heeft mij doen besluiten om de onderzoeken aan de voet voort te zetten en een afspraak te maken met een neuroloog.
Vanmorgen mocht ik hem consulteren, maar dat is nog niet alles. Zondag, op de verjaardag van de kleindochter sprak ik verschillende mensen die in het afgelopen jaar ook iets te maken hadden gehad met voetklachten. Van de één pikte ik op dat er verscheidene oefeningen voor de voet op het internet te vinden zijn, een ander had een heel verhaal over hielspoor en nog weer iemand anders vertelde dat er nog heel wat mogelijk is op het gebied van schoeiselaanpassing binnen de sport. Ik moest de moed nog lang niet opgeven. U begrijpt het al, ik ben een groot gedeelte van de maandagmorgen op het internet aan het googelen geweest. Ik twijfelde over wat ik bestellen zou, dit of dat... tot ik het besluit nam om niets te bestellen en eerst maar eens bij een podotherapeut te rade te gaan. Toen bleek ook dat mijn huidige steunzolen weliswaar door een erkende firma waren gemaakt, maar NIET aangemeten zijn door een podotherapeut. Een reden te meer om deze paramedicus, zo'n gespecialiseerde HBO'er, ook eens te consulteren. Via de afsprakenbalie van het ziekenhuis heb ik een afspraak gemaakt en o wonder, daar kon ik vanmorgen, na de neuroloog, terecht.
Op advies van de neuroloog zullen er nog een paar onderzoeken plaats gaan vinden, maar hij dacht niet dat de pijnklachten iets met de zenuwbanen in de voeten te maken hebben. Voor alle zekerheid zal er een bloedonderzoek gedaan worden waarbij ook gelet zal worden op de ziekte van Lyme. Ik heb inderdaad drie jaar geleden een tekenbeet gehad. Was ik allang vergeten, maar omdat hij er zo nadrukkelijk naar vroeg herinnerde ik mij dat weer. Ook zal ik nog een EMG onderzoek, dat is een test naar de reactie van de zenuwuiteinden, krijgen, maar de neuroloog houdt het toch meer op mankementen van het bewegingsapparaat, bijvoorbeeld scheurtjes bij de aanhechting van de pezen. Niet bewegen is dan niet goed, maar teveel bewegen is ook niet juist. Terwijl P. en ik het ziekenhuis uitliepen, zeiden we tegen elkaar: Het is net een advies van de bloemist. Die zegt: Deze plant moet niet te veel water maar ook niet te weinig.
Een uur later vertelde de podotherapeut mij dat hij dacht dat het om een ingeknelde zenuw zou gaan. Hij vertelde mij nog veel meer. De aangemeten steunzolen zijn niet goed. het resultaat is dat mijn voet nu aan alle kanten zeer doet. Hij zegt eerst terug te gaan naar de basis. Andere steunzolen en ons eerst richten op stabiliseren om dan op onderzoek uit te gaan waar de pijn nu uiteindelijk vandaan komt. En verder is het toch echt een kwestie van geduld. Maar tja, het gezegde 'het gaat zover als het voeten heeft' gaat voor mij wel op. Mijn geduld houdt echt een keer op. Of het wordt een kwestie, zo sprak deze jonge man tegen mij, dat ik moet leren dat er geen oplossing is. Geen oplossing is ook een uitkomst. Ik was hier niet echt blij mee. Voorlopig houd ik mij nog liever vast aan het spreekwoord: 'Hij heeft de voet in de stijgbeugel' en ik hoop dat dit voor mij nu toch ook een beetje opgaat. Dat houdt in dat ik het grootste probleem gehad heb en dat ik voetje voor voetje toch steeds iets vooruitkom.
vier reacties
Oef, ik hoopte zo dat je van de klachten af zou zijn, maar nee… dat lees ik nu wel weer.
Sterkte meis, het wordt weer veel wikken en wegen.
Wat een gedoe. En echt een oplossing heeft niemand zo te zien.
Dat moet voor een loper als jij bent, wel een opgave zijn. En geduld… tsja… dat kan je nergens kopen…
Sterkte ermee en ik hoop echt dat er toch iets goeds voortkomt uit alle onderzoeken en testen.
Het lijkt op geklooi, steeds maar kijken en maar zien.
Maar ja, ze zullen wel weten wat ze doen, het rijtje afgaan, steeds meer mogelijkheden uitsluiten en dan tot een passende oplossing komen.
Vooraleerst echter maar de profesionals hun gang laten gaan, aloverens zelf aan de knoei te gaan middels internet. Lijkt mij.