DE TEIL
Het is warm. ik heb mij teruggetrokken op het terras achter in de tuin in de schaduw. Ik luister naar de geluiden om mij heen en ik geniet. In een paar tuinen verderop spelen zo te horen een aantal kinderen in een plastic zwembad. Ik hoor geplons en het gespetter van water. De vader schijnt zo te horen volop mee te doen. Plons. Het geluid van het spetterende water is dit maal drie keer zo hard, de daarop volgende lachsalvo van de kinderen ook.
Mijn gedachten gaan terug naar mijn eigen kindertijd. Ik kan mij nog herinneren dat ik een paar keer in de teil buiten heb mogen spelen. Ik zie nog dat mijn moeder een paar fluitketels water kookte en dit in de zinken teil goot, alvorens er emmers koud water bij te doen. Het leidingwater alleen zou te koud zijn geweest.
Ik zit in de teil. Eigenlijk ben ik al wel uitgespeeld, want wat moet je als kind alleen in zo'n bak met water. Ik ben er één keer uit geweest, maar dat vond mijn moeder niet zo'n goed idee. Bij het teruggaan in het water sleepte ik allerhande zand en andere ongerechtigheden mee. Het water werd er zo vies van en dan zou ik in vuil water zitten. Ook mocht ik het water niet steeds over de rand kieperen. Het kon niet steeds aangevuld worden, daar was het water veel te duur voor...... Het plastic theeserviesje bracht wat uitkomst, daar kon ik dan wat water mee verplaatsen door het van de theepot in de kopjes te gieten en dan het water over de rand van die kopjes laten lopen. Toen ik opnieuw uit de teil geklommen was en ik duidelijk liet merken uitgespeeld te zijn, werd mijn wollen badpakje, ik weet nog dat het vaal groen was, uitgetrokken, en nadat ik stevig was afgedroogd, kreeg ik de kleren weer aan. Dat was van korte vreugde, hoorde ik mijn moeder zachtjes in zichzelf mopperen.
Het heeft haar er niet van weerhouden om dit toch een aantal malen te laten plaats vinden. Hoewel ik niet van die opgewonden geluiden gemaakt zal hebben, weet ik zeker dat ik er wel van genoten heb. En ik weet ook zeker dat mijn moeder haar uiterste best heeft gedaan om het "leuk" voor mij te maken, ondanks dat ze niet zo enthousiast, als die vader van nu, met mij mee speelde. Het waren toen heel andere tijden. Een teil was het enige attribuut wat hiervoor in aanmerking kwam en hoewel de teil in min kinderogen van een behoorlijke omvang was, hij zal te klein zijn geweest voor twee kinderen. Mijn grote broer van bijna drie jaar ouder zal vast bij een vriendje hebben gespeeld en zoals gezegd, de teil was te klein om dit spektakel te doen als mijn vriendinnetje er was. Het zal dus voorbehouden zijn geweest aan die dagen dat het erg warm was èn dat ik alleen met mijn moeder was.
Dit alles proeft als een zoete herinnering.
acht reacties
Ook al waren de tijden anders, ik geloof dat we als kind net zo veel plezier hadden als de kinderen van nu. Er was geen overdaad aan speelgoed, dus waren onder andere de “teilmomenten” van onschatbare waarde.
Ja het waren andere tijden en het huishouden was toen nog zwaar, dus een hele generatie hoefde het niet te wagen vies te worden. Dus in de teil blijven was de beste optie. Ach, het is andere pret, maar gelukkig wel een zoete herinnering en niet een bittere. Zou dat badpakje gekriebeld hebben?
Mijn vader had een oude badkuip op de kop getikt en die voor ons ingegraven in het grasveld. Daar ging met de tuinslang koud water in. Vuilmaken was geen punt en badpakken deden we niet aan. In de badkuip in de badkamer hadden we toch ook geen badpak aan?
Mooie herinneringen…
Ik weet ook nog van een zinken teil, die later opgevolgd werd door een plastic tobbe. Dat die eerste zware metalen bevatte en die laatste teveel weekmakers, wist toen nog niemand. Zowel kinderen als ouders waren op dergelijk gebied nog lekker onbezorgd.
Dat van die (zelfgebeide) wollenzwemkledij was een ramp voor een klasgenoot. Hij kreeg dat van zijn ouders mee naar zwemles. Omdat ie de enige was lag hij er uit, op een manier die later plaatsvond met het niet dragen van spijkerkleding. Ook toen konden kinderen al keihard zijn.
Tijden veranderen, en dat is heel goed soms!
Water is nu plezier! Vooral met dit lekker weer!
En vroeger, toen was het altijd maar zuinig aandoen en oppassen.