EINDELIJK
Vele jaren heb ik het breipatroon van dit kindertruitje bewaard. Als.....ik ooit eens kleinkinderen zou krijgen, dan..... wilde ik zo'n trui breien. Vorig jaar was het zover. Ik had het besluit genomen, ik ging er aan beginnen. Dit maal zou ik voor Nina breien en als ik het snel af zou hebben zou ik er onmiddellijk achteraan nog één voor Rixte breien. Het liep echter wat anders. Hoewel ik vanwege de zere voet weken aan huis gekluisterd ben geweest, kwam het er toch maar niet van om te breien. Ik moet in een bepaalde stemming zijn en de rust in mezelf voelen om echt te gaan zitten breien. Afgelopen herfst begon het wel weer te kriebelen, alleen had ik geen zin om met dit truitje verder te gaan. Via internet bestelde ik wol en ik ging bezig met een vest voor mijzelf, dit truitje als een mislukt project beschouwend. Totdat schone dochter en Nina rond sinterklaas bij ons op bezoek waren. Toen schone dochter mij zag breien aan het voor mij bedoelde grijze vest informeerde zij heel terloops naar het truitje wat ik voor Nina zou breien. Hoe ver was ik daar mee? Ik vertelde haar dat alleen het voorpand af was en dat ik nog maar net begonnen was met het rugpand. Het zou nu onderdehand wel veel te klein zijn. Beschaamd haalde ik het nog niet eens half afgemaakte breiwerk te voorschijn en wat bleek? het was nog helemaal niet te klein. Opeens herinnerde ik mij dat het geheel mij vorig jaar inderdaad wat groot had geleken en dat ik mede daardoor niet zo heel erg gemotiveerd was geweest. Ook het inbreiwerk was mij danig tegen gevallen. Afijn, ik deed de belofte dat ik nu haast zou maken om het af te krijgen. Ik heb mijn vest in wording aan de kant gelegd en mij op het rugpand gestort. Daarna heb ik tussen de bedrijven door in één week beide mouwen zitten breien. En ja, toen de afwerking. Dat was nog een hele klus, maar ook die heb ik geklaard. Zaterdag as. komen Nina en haar moeder weer een week naar Nederland. Het is me gelukt om het truitje op tijd klaar te hebben. Ik heb zelfs nog een paar dagen over. Het is af. Eindelijk!
twaalf reacties
Dat is een hele bevalling, maar je hebt het heropgepikt en flink doorgezet! En nu is daar een fijne trui, die hopelijk goed gaat bevallen en die je nog wel eens tegenkomt op foto`s!
Echt een heel leuk ding, zeg. Goed gedaan van jou. Sinds jij eens vertelde over internetwinkel http://www.hobbydoos.nl heb ik daar al verschillende malen haakgaren besteld. Ik ben nu bezig met het haken van een zomertopje in zachtgroen. Nog bedankt voor de tip, want ik vind het fijn zo’n adresje te hebben, omdat wolwinkels errug zeldzaam worden.
Mijn complimenten, tevens is je truitje mooier dan die op het voorbeeld. Geweldig dat je het toch nog af hebt gekregen en ik hoop dat Nina hem veel aan zou hebben en dat je iig een foto krijgt waarop ze het truitje aan heeft. En ik hoop dat je er ook één maakt voor je andere kleinkind en je vest ook nog eens afkrijgt 
.
Breien… pfff dat is een eeuwigheid geleden dat ik dat gedaan heb. Het laatste baby-truitje is geweest toen mijn broer 15 jaar geleden een kind kreeg. Kan je nagaan, mijn eigen kind heeft nooit een breisel van mij aan gehad.
Hij is wel super leuk!!!
Dat heb je toch maar mooi voor elkaar gekregen.
Nu je eigen vest nog.