ISTANBUL
Het waren "maar" vier dagen, maar wat heb ik veel gezien en ervaren. Tussen de bedrijven van het gewone leven door, wat na terugkomst onmiddellijk weer van start is gegaan, probeer ik alles een plekje in mijn hoofd te geven. -Ik heb vooral genoten- is een veel te korte samenvatting. Daarmee doe ik al het moois wat ik gezien heb, alle gedachtes die door mij heen zijn gegaan zijn, de vele overpeinzingen en ook het gezellige samenzijn met oud collega J. schromelijk te kort. Ik begin gewoon bij het begin en ik zie wel wat ik in de komende tijd verder aan het scherm ga toevertrouwn. Maar indrukwekkend was het.
Het bezoek aan de beroemde Grand Bazaar is de start van de kennismaking met Istanbul. Het gebouw, het plafond, de vele kleuren, de mensenmenigte, dit alles met elkaar gaf het gevoel van ogen en oren te kort te komen. Maar veel tijd om dit op mij in te laten werken was er niet. Zo gauw ik even stil wilde staan om al die indrukken op mij in te laten werken, werd ik gestoord door een koopman die zijn waar aan wilde prijzen. Tassen, vloerkleden, sjaals, kopjes, sieraden, elke koopman wilde mij laten weten hoe bijzonder de koopwaar wel niet was en dat er vooral over de prijs wel te praten was. Na enige tijd merkte ik dat ik geïrriteerd raakte. Ik wilde zo graag gewoon even rondkijken zonder steeds gestoord te worden....Maar dat strookte vooral niet met de plannen van de kooplui. "Laat me met rust", hoorde ik mijzelf op snauwerige toon zeggen. Ik zag de bezorgde blik van J. Zij heeft een ruime ervaring met dit soort dingen en heeft er in tegenstelling tot mij erg veel plezier in om te onderhandelen over een bepaalde aankoop.
Ik vind het echt helemaal niets. Natuurlijk weet ik wel dat het bij die cultuur hoort, maar het staat zo ver van mij af. Ik wil er open voor staan, maar toch heb ik mijn vele bedenkingen. Mijn feministische opvattingen vanuit de jaren 70 steken opeens hun kop weer op. Alleen maar mannen als kooplui, in restaurantjes en eethuizen, alleen maar mannen die bedienden, in het hotel geen kamermeisjes, maar mannen, in de straten wel vier keer zoveel mannen als vrouwen. De ruimte in de moskee is alleen voor mannen, vrouwen moeten het met een heel klein stukje achterin de moskee doen. Het aantal vrouwen met een Burka is veel groter dan ik van te voren had ingeschat en heel veel jonge meisjes gebruiken wel de traditionele hoofddoek. Istanbul kan dan wel verwesterd zijn, voor mij is het toch een heel andere wereld. En een beetje een inconsequente wereld.
Bij een moskee werd een uitleg gegeven dat in het islamistische geloof de buitenkant van een mens niet belangrijk is. Het gaat om de binnenkant, de inborst. Maar op zo'n bazaar wordt bij elke sjaal, tas of ketting met grote stelligheid beweerd hoe prachtig het mij wel zal staan en dat het zo mooi bij mijn ogen kleurt enz enz....Dat was toch niet belangrijk?? Of nu opeens wel? Aan die toch wel wat agressieve manier van verkooptechniek zal ik niet zo gauw wennen
acht reacties
Jouw overpeinzingen heb ik destijds als man ook gehad op onze reis naar Djerba(Tunesië). Het is gewoon een vrouwonvriendelijke cultuur, en dat is ook de reden dat we niet meer naar dat soort landen toe willen.
Lijkt mij een mooie stad met een lange geschiedenis. Hij staat wel op m’n lijstje, maar de kans is klein dat ik er eerjaars naartoe ga. Ben wel in zuid- en centraal Turkije geweest. Was toen behoorlijk jonger en de vrouwonvriendelijkheid is me toen niet opgevallen. Wel viel me het grote verschil op tussen wel- en niet-touristische gebieden. Die opdringerigheid ken ik alleen van de touristische gebieden. Op andere plekken (zelfs al aan de andere kant van een dorp) werd ik tijdens mijn wandelingen heerlijk met rust gelaten. En over dat lastigvallen: Ik vond Bangkok veel erger. Daar werden kleine kinderen er op uitgestuurd om als zwermen bijen lastig je te vallen en aan te zetten tot de aankop van wat ansichtkaarten. Dat kon oplopen tot 10 kinderen per tourist. Overigens ook een mooie stad, maar 1 dag vond ik toen (en nu nog) meer dan voldoende. Ik hou me liever op op plaatsen waar ik niet opval als tourist. Dat afdingen doe ik trouwens ook gewoon in Werst-Europa. Sommige situaties vragen daar om. Als je het niet doe, dan betaal je echt teveel. Zo zetten bijvoorbeeld hotels hoog in omdat een reisorganisatie er altijd wat van af wil dingen. Als ik dus op zelf op reis ga wil ik dat deel wel hebben dat anders naar een reisorganisatie gaat. Je hoeft alleen maar op te merken dat je iets simpelers zoekt en nog even bij de concurrenten gaat kijken, en hup er gaat spontaan 10 euro van een kamerprijs. Zelfs in Nederland.
Wow! Die onderste foto is echt geweldig. Kan me zo voorstellen dat die indruk op je gemaakt heeft.
Ik kan me niet voorstellen dat uiterlijk niks doet.. Daar gaat ieder mens op af.. Ook al zeg je zo hard van niet!
Ik was ooit eens in Tunesië; daar was ook diezelfde opdringerige mentaliteit, in onze ogen dan. Ik vond het de eerste dag vreselijk maar toen dacht ik: ik laat mijn plezier niet vergallen en paste mij aan. Ik ging ook onderhandelen en geleidelijk ging dat ook. Maar ik heb ook 6 jaar in A’dam gewoond en heb heel wat af gepingeld op het oude Waterlooplein. Scheelt misschien.
Ik ben benieuwd naar je verdere verhalen en foto’s.
Wat een paar dagen er tussenuit veel teweeg kunnen brengen. Je foto’s geven al een mooie indruk van je uitstapje. Ik kijk uit naar de volgende. Net zoals naar de volgende beschouwing.