PLUK DE DAG
Woensdag is mijn vrije dag, maar veel van deze dagen zijn in de afgelopen maanden aan allerlei activiteiten opgegaan waardoor ik niet echt zelf een invulling aan deze dag kon geven. Vandaag zou de dag van mij zijn en bij het ontwaken had ik al zoiets van: Pluk De Dag. In de vroege ochtend bleef het een beetje dubben over wat ik nu zou gaan doen, zwemmen of lekker een stuk gaan lopen. Na enige klusjes van huishoudelijke aard, zag ik dat de zon inmiddels ook uit de veren was; de lucht was blauw, het was mooi helder weer en op basis van deze ingrediënten was het niet moeilijk om een beslissing te nemen (en niet een beslissing maken, zoals ik tegenwoordig zoveel mensen hoor zeggen). Naar buiten. Wandelen. Na een paar kilometer was ik bij het Eeltjemeer. Omdat ik dit meer nog nooit bevroren had gezien, leek me dit een goed moment om daar eens een paar foto's van te maken.
Het verstilde landschap maakte een steeds diepere indruk op mij. Het was alsof wij even alleen in dit landschap rondwandelden. Een gevoel wat je heel soms ook op de vroege zondagochtend kunt hebben, wanneer de wereld nog in ruste is. Al lopend borrelden er zomaar mooie beelden op van weleer. De mooie wandeltocht in de sneeuw tijdens een wintersportvakantie, toen we over een kilometers lange wanderweg/rodelbaan naar boven liepen en op het laatst bij een hoog gelegen berghut aankwamen. Van al die vakanties in het buitenland heb ik wel geleerd dat het voor het
landschap soms gewoon mooi is om een oude schuur te laten staan. Vroeger was ik van mening dat alles wat niet meer gebruikt werd, afgebroken diende te worden maar die mening heb ik herzien. En verder ging de wandeltocht. In de verte zag ik de weg met de indrukwekkende rij bomen die ik 's zomers altijd zo mooi vind. Daar heb ik een aantal foto's van gemaakt.
Sjors is zo gedisciplineerd, hij gaat rustig zitten wachten totdat ik klaar ben om verder te gaan. Met zijn bijna vijftien jaar kan hij zo'n wandeling van rond de achttien kilometer nog heel goed doen. De laatste paar kilometer liepen we over de ons zo vertrouwde fietspaden en toen hij daar weer los mocht lopen, rende hij nog even rond als was hij nog een jonge hond. Tegen tweeën waren we weer thuis. Heel tevreden en vol van al het mooie wat ik heb gezien. En mijn hondenvriendje? Ik hoop dat hij mij nog vele malen kan vergezellen.

dertien reacties

Ikzelf hou momenteel die 18 kilometer niet vol. Mijn voeten werken tegen. En dat terwijl ik al diverse kennedy marsen heb uitgelopen.

Dat was een mooi tochtje..!!
De sneeuw is al ver opgeruimd. Dat gaat hier nu pas beginnen.
Succes vandaag weer.

Wat een heerlijk wandelblogje, daar krijg ik gewoon zin van om ook de benen te strekken. Soms is het inderdaad net alsof de de natuur waar je in loopt zich echt opent voor je. Lastig te omschrijven maar het is een soort van ‘deel uitmaken’ en opgenomen worden, misschien wel één voelen met al wat is. Ik wens jou en Sjors nog vele mooie wandelmomenten toe en nu ga ik lekker zelf even

Het was prachtig weer gisteren, dus ik kan je alleen maar groot gelijk geven dat je er lekker op uit getrokken bent! Fijn dat Sjors ook nog zo fit is op zijn 15de, hopelijk blijft hij dat nog lang!
groetjes,
Elmar

Nou Hanscke, dat is een fikse wandeling, voor mens en dier. Ik heb nooit gevonden, dat alles wat onbruikbaar is, gauw afgebroken moet worden. Daarom ga ik ook zo graag naar Frankrijk. Hier hebben wij natuurlijk veel minder grond beschikbaar om al die mooie ouwe dingen gewoon te laten staan.
Een mooie wandeling, een kwieke hond en mooi weer, wat wil je nog meer?
OT : Ik heb een leuk verhaal staan, op 3 × 3.(http:driemaaldrie.nl) Misschien vind je het leuk om er kennis mee te maken. Iedereen kan er een herinnering op plaatsen

wow, wat een leeftijd, die was vast even blij als je eventjes een pauze nam.
Het is allemaal schitterend in de winter, vooral met sneeuw en ijs, vind ik dan.

Grappig om te lezen dat jij wandelt in de omgeving waar ik inmiddels een klein half jaar werk. ‘k las je weblog al eens eerder, maar realiseerde me nooit dat je zo noordelijk woont.
Het was vandaag een prachtige dag om er op uit te trekken. Dit is winter in optima forma. Dat maakt het zo mooi. Liever sneeuw dan regen. De zon erbij dat maakt een mens (en hond) blij. Vooral de foto van het Eeltjemeer vind ik schitterend!