JESSE
Jesse come home. Soms "doet" een nummer zoveel met mij zonder dat ik weet wat dat nu precies is. De tonen, de klankkleur, de stem of de intonatie. Het is vaak niet vast te pakken, maar zo af en toe slaag ik er toch in om mijn gevoelens wat dat betreft te ontleden. Het is zondagmorgen. Ik zit lekker op de bank met een kop koffie onder mijn bereik. De radio staat aan en is afgestemd op twee. Echt het lekkere zondagmorgengevoel. Ik pak het boek wat ik aan het lezen ben en probeer in het verhaal te komen. Het gebeurt vaak dat ik de muziek niet echt hoor, maar dat ik toch weet wat er zoal gedraaid is. Totdat. Opeens word ik door de eerste tonen van een intro gevangen en val ik uit het verhaal van het boek. Ik neem de tijd om naar de tekst van Jesse te luisteren en het nummer ontroert me na zovele jaren nog steeds een beetje. Waarom, zo vraag ik mij af. Opeens weet ik het. Het is het verlangen wat ik hoor in de muziek. Het verlangen dat ik zo graag in de woorden van mijn moeder had willen horen toen ik het uit huis ging. Het op kamers gaan wonen viel mij in het begin helemaal niet mee. IHet voelde nog niet als een thuis en ik had nog zo heel erg een veilig thuis nodig. Maar om dat toe te geven en zelf te zeggen ging mij veel te ver. ......Jesse come home zingt Janis Ian en ik weet ook wel dat deze woorden in het lied in een andere context staan, maar wanneer mijn moeder, in welke vorm dan ook, deze woorden uitgesproken zou hebben, zou ik daar wel blij mee zijn geweest, maar zeker geen gehoor aan hebben geven. Zo is het leven ook niet. Een kind hoort zich los te maken en wat dat betreft ging ik mijn eigen gang. Maar het verlangen om begrepen te worden, was denk ik heel erg groot. Niet dat ik haar dit verwijt, het is gegaan zoals het is gegaan en het is helemaal goed gekomen. Gelukkig voel ik mij nu al vele tientallen jaren thuis bij mezelf. Daarom maar even een foto van een gekke verzameling die ik in de loop van de jaren heb opgezet. Mijn schapen. Hoewel het wel heel erg bijdraagt aan mijn thuisgevoel, overweeg ik toch de verzameling op te ruimen. Tijd voor iets nieuws. Leven is vernieuwen en dat ga ik niet uit de weg, ook al kost het soms moeite om afscheid te nemen van een oude situatie. Ik ben heel benieuwd wat het nummer "Jesse come home" een volgende keer met mij doet als ik het hoor. Misschien is de betovering dan wel weg, en komt er daardoor ruimte voor iets anders.
acht reacties
Kloeke besluiten, opruimen, wordt het lente in huize Hanscke misschien 
Mooi om je verwoording te lezen van jouw lijntje naar het verleden, ik heb dat met geuren het sterkst.
Muziek is zo belangrijk, dat ervaar ik al jaren. Heerlijk hoe sommige nummers na zoveel jaar nog steeds dat ene gevoel omhoog kan brengen.
Love As Always
Di Mario
Mooi is dat he, dat muziek je soms zo kan grijpen, net dat ene nummer dat dan voorbij komt.
Momenten, toch wel, om te koesteren!
Ik heb ook een aantal liedjes die verschillende gevoelens bij mij oproepen, meestal omdat ik ze associeer met een bepaalde gebeurtenis.
Leuk die schaapjesverzameling!
groetjes,
Elmar
Ja, muziek kan zoveel met je doen. Maar dit geval weet jij goed te verklaren en het zal dan ook wel zo zijn. Het is ook een nogal moeilijke leeftijd.
Maar ik kan van sommige muziek kippevel krijgen of tranen in mijn ogen, waarvoor ik dan helemaal geen verklaring heb.
Groetjes Hanscke.
Ik ben altijd helemaal op de muziek gericht. De tekst hoor ik vaak niet eens. En zelfs zonder tekst vond ik dit een prachtig nummer van Janis Ian. En ik kan niet verklaren waarom. De muziek in combinatie met de stem, denk ik.
Dat ik op kamer ging wonen, was goed. Ik was niet de eerste thuis die de deur uitging en ook niet de laatste. Mijn moeder had er vrede mee. Zij kon haar kinderen goed loslaten. Maar als ik thuis kwam, was het altijd feest. En zo vergaat he mij ook. Ik heb er geen moeite mee om mijn dochter vrij te laten. Maar als zij thuiskomt, is het feest.