AARDBEIEN
Hoe dom kan een mens zijn. Heel dom dus. Om nu te zeggen dat het in de afgelopen weken echt heel springend goed met mij ging en ik prima in mijn vel zat, nou nee, dat was niet echt het geval. De slapeloosheid stak zo nu en dan de kop weer op, depressieve gevoelens moest ik steeds vaker naar de achtergrond wegduwen en echt overlopen van energie deed ik ook niet. Allemaal klachten die horen bij het Prikkelbare Darm Syndroom waar ik de laatste maanden weer meer en meer last van kreeg. Een tegenvaller, want de hele winter had ik er niet of nauwelijks last van gehad. Vanmorgen vroeg P. of hij de zomerkoninkjes ook weer op tafel moest zetten....... "Ja lekker," was mijn antwoord ik zag de beschuit me die rode vruchten al voor mij. Gisteren had hij zo heel terloops eens gevraagd of het wel zo'n goed idee was dat ik mij telkenmale tegoed deed aan die heerlijke zomerse lekkernij. Verbaasd had ik gereageerd dat hij na zoveel jaar toch wel wist dat ik hier helemaal aan verslingerd was. Hoe kon hij nu denken dat dit niet goed voor mij was, totdat.....Ik was halverwege de trap en opeens kreeg ik hele vage herinneringen aan vorig jaar. Ergens, heel ver weg leken er wel herinneringen boven te komen drijven dat ik toen ik na verschillende aanvallen gestopt was met het eten van aardbeien en dat daarna mijn klachten ook vrij snel waren verdwenen. Tijdens het ontbijt ging het gesprek natuurlijk hierover, maar P. kon het, ondankds de opmerking die hij gemaakt had, zich niet echt herinneren. Ik heb mijn beschuitje met de aardbeien nog opgegeten, maar echt smaken deed het mij niet meer. Gedurende deze dag raakte ik er steeds meer van overtuigd dat die aardbeien wel eens de boosdoeners van al die aanvallen waren geweest. Het was alsof ik mijzelf aan onze vrienden hoorde uitleggen dat, hoe gek het ook was, maar dat die zaadjes aan de buitenkant van de aardbei waarschijnlijk de boosdoeners waren die mijn darmen zo prikkelden. Vanmiddag kwamen die desbetreffende vrienden op bezoek en natuurlijk waren de aardbeien bijna het eerste onderwerp van gesprek. Zij herinnerde zich maar al te goed mijn verhaal van vorig jaar over de aardbeien. Dat was toen ten tijde van de aardbeiendag op Wimbledon. Ik heb de aardbeien onmiddellijk in de ban gedaan en nu maar eens zien of dit het gewenste resultaat oplevert. Eigenlijk weet ik dit wel bijna zeker en ik verheug mij er op dat ik binnenkort weer gewoon normaal zal zijn zonder al die vage klachten die de kwaliteit van het leven op een vervelende wijze beïnvloeden.
zeven reacties
Het zou jammer zijn als de zomerkoninkjes de boosdoeners blijken te zijn. Maar als ze het inderdaad zijn, dit nooit meer vergeten. Ik hoop dat je snel opknapt.
Ik heb vaker gehoord dat je aardbeiden even met heet water moet afspoelen (en dan koud wassen). Dat zou helpen tegen nare werking van die pitjes. Als je dat nooit deed, is het het proberen waard.
Wel jammer als je niet meer zou kunnen genieten van aardbeien, maar ja als je daardoor minder last van de PDS hebt is het misschien inderdaad beter om ze voortaan te laten staan!
groetjes,
Elmar
Ik hoop het voor je!
Goed dat je het op je log zet, voor jezelf en voor iedereen.
En nu maar echt hopen dat dat het is ook, dan weet je wat je te doen staat.
Er zit inderdaad wel wat in.. Die pitjes zijn niet echt vriendelijk volgens mij!
Ik hoop dat het het gewenste effect heeft voor je.