WOEST!!!!!
Het plaatje heeft als titel BOOS en dat ben ik ook. Niet boos, maar WOEST! Vaak kan ik nog wel enig begrip opbrengen als er iets mis gaat, maar vanmorgen liep het zodanig de spuigaten uit, waardoor ik nu echt de behoefte heb dit wereldkundig te maken. Ik was rond negen uur in het ziekenhuis om mijn vader van daar naar het verpleeghuis te begeleiden Er was voor hem een rolstoeltaxi geregeld en ik zou met eigen vervoer gaan. Toen hij om 9.45 in de taxi geplaatst was, heb ik parkeergeld betaald en mijn auto opgezocht. Ik kon rustig aan doen, want er zou eerst een medepassagier weggebracht worden.....Ruim een half uur later kwam ik bij het verpleeghuis aan. Na meer dan een uur wachten, het was inmiddels 11.15uur, was er nog geen taxi komen aan rijden. Om half twaalf heb ik P. maar eens gebeld. Dit gesprek werd door de receptioniste gehoord en ook zij kwam in actie. Kwart voor twaalf, mijn vader was al twee uur onderweg in een ritje wat normaliter 25 minuten kost. Twaalf uur, vader was er nog niet. Het transferpunt in het ziekenhuis werd ingeschakeld en er werden diverse taxicentrales gebeld, maar niemand kon vertellen waar mijn vader op dat moment was. De tranen stonden mij op dat moment in mijn ogen. Ik had zo met mijn vader te doen. Hij was nog nooit langer dan twee uur achter elkaar uit bed geweest en nu hing hij al uren in die rolstoel. Geen koffie, geen koek, wat juist voor een diabetespatient zo belangrijk is. Eindelijk kwam er een telefoontje. Hij was onderweg en zou nu over een kwartier wel arriveren. En ja om bijna half één kwam het taxibusje voorrijden. Na vele omzwervingen door diverse dorpen, ver voorbij D en ruim twee en een half uur later, had mijn vader een rit die normaal gesproken 26 kilometer lang is en nog geen half uur duurt de reis er op zitten. Het personeel van de revalidatieafdeling van het verpleeghuis kon niet veel anders doen dan hem heel begripvol ontvangen. Met aandacht, zorg en warmte is hij verzorgd en naar bed gebracht. Wat was ik blij voor hem toen hij eindelijk lag en aan zijn boterhammetje kon beginnen. Natuurlijk wilde ik dat wel even voor hem snijden. Zojuist kreeg ik een telefoontje van het taxibedrijf met excuses, maar daar is het wat mij betreft te vroeg voor. De stoom komt bij mij nog uit de oren. Met excuses zijn we er niet, ik ga toch echt officieel een klacht indienen. Ik had dit blog graag als titel allemaal van die gekke tekens willen geven, waaruit dan blijkt dat iemand echt woest is, maar ik weet de juiste code niet, daarom volsta ik alleen maar met woest, maar u begrijpt het als lezer vast wel.
negentien reacties
Ik vrees dat ik die chauffeur eens goed bij zijn jas had gehad. die was zijn taxi niet meer ingekomen. Ik zou hier ook naam en toenaam van het bedrijf noemen…
Ik kan me helemaal voorstellen dat je woest bent. Dit is toch verschrikkelijk.
Helaas komt het vaker voor. Er wordt blijkbaar niet geïnformeerd of een cliënt wel of niet zo’n lange rit aan kan. Dat taxibedrijven bepaalde ritten combineren, daar kan ik me iets bij voorstellen. Maar dat mogen ze naar mijn idee alleen maar doen met mensen die daartoe in staat zijn én dat moet dan van tevoren duidelijk aangegeven worden.
Ik hoop dat je vader er geen nadelige gevolgen van heeft ondervonden. Bovendien hoop ik dat hij snel weer uit de voeten kan met hulp van de revalidatie.
Helaas,ik kan alleen maar beamen wat Hanny zegt,dit komt veel vaker voor,met als resultaat woedende mensen,zieke mensen die zich nog zieker voelen,en heel veel frustratie. Want heel vaak krijg je na een klacht nog niet eens excuses ook. Dit komt oa bij Valys vervoer voor. Daar mogen mensen voor een afstand die normaal ongeveer een half uur duurt rustig anderhalf uur(kan ook langer hoor,is dan “foutje” dwars door Nederland mee rijden,staat in hun regels… Of ze komen je een uur te vroeg ophalen,leuk als je gezellig op een feest bent. Of,inderdaad,een uur te laat brengen…
Ik kan me voorstellen dat de stoom uit je oren kwam.
Die tekens doe ik wel even voor je. #**$*&(±#)(I_)(*I%^?!!!+@
Gewoon de tekens die boven de cijfers staan.
Dit is echt ongelooflijk… Dat dat zomaar kan gebeuren.
Inderdaad een officiele klacht. Laat dat taxibedrijf maar over de brug komen. Ik hoop dat je vader er niks aan over houdt…
Ja, dit gebeurd, bijna dagelijks. Jammer maar waar.
Ik heb ook eens zoiets met mijn moeder meegemaakt.
Ook een off. klacht ingediend, geen taal of teken. Toen een klacht bij de gemeente, en er kwamen er meer (Gelukkig)
Het jaar daarna reed er een ander taxibedrijf in de regio. De gemeente had geen vergunning meer verleend. Dan pas worden klachten gehoord en veranderd.
Dat je woest bent kan ik me heel goed voorstellen, was ik toen ook.
Wat erg voor je vader. Die arme man, al ontheemd door wat er gebeurd is, ook nog dit zien meemaken… Dat is te veel voor een ‘kinder’ziel. En ook voor hemzelf.
Ik kan me voorstellen dat je hier werk van gaat maken. Bijt je erin vast.
Goh, waarom vind ik dit de normaalste zaak van de wereld? Ohja, omdat mijn moeder regelmatig hetzelfde overkomt als zij mijn vader in het verzorgingstehuis wil bezoeken. Vaak komt de bestelde taxi zo laat of maakt zo’n enorme omweg dat het de moeite van het bezoeken niet meer waard is …
Jeeeee, hanscke! ronduit schandalig!
Zou ook helemaal woest zijn geweest en nog zijn. Kan me voorstellen dat die excuses nog niet op zijn plek vallen bij je.
Hoop dat je vader hier een beetje van is bijgekomen inmiddels.
Sterkte, succes met de klacht!
Grtz
Maar waarom überhaupt van een taxi gebruikmaken als je al met je eigen auto bij het ziekenhuis stond? Waarom heb je je vader niet gewoon zelf in je eigen auto naar het verzorgingstehuis gebracht? Dan was hij er in twintig minuten geweest.
Maar goed, niet iedereen kan dat.
Ik verbaas mij er steeds weer over hoe wij in een rijk land dit soort dingen niet goed geregeld kunnen krijgen. Want het is geen incident, je hoort dit beel vaker.
Ach wat vind ik dit ook zielig voor jou. je maakt je toch verschrikkelijk ongerust. Ja, excuses, gemakkelijk gedaan.
Ik hoop dat het snel beter met je vader gaat en met jou ook, hoor!!
@Michiel:Een rolstoeltaix was absoluut noodzakelijk. Mijn vader mag echt op dat linker been 6 weken tot 3 maanden niet staan, zijn rechterbeen is na bijna vier weken verzwakt en ook bijna niet bruikbaar, hij moet door 2 verzorgenden en een hulp “bea” in en uit bed in een rolstoel geholpen worden en ik heb een lage auto, dus met eigen vervoer was geen optie, anders had ik dat zeker gedaan
Ik begrijp het. Eigen vervoer geen optie. Vader in de boedelbak gaat natuurlijk niet. 
Overigens gebruik ik vaak deze illustratie om aan te geven dat ik des duivels ben: http://www.vlist.eu/fotos/duivel.gif
De volgende keer toch als begeleider meegaan in de rolstoeltaxi. Het voordeel is dat je er dan iets onderweg aan kan doen. Probleem zit altijd tussen de planner en de chauffeur. De chauffeur kan niet goed duidelijk maken aan de planner wat voor soort passagier hij/zij heeft en de planner verzint combinaties die meer werk opleveren dan besparen.
Vreselijk! Het is dat jij het hier vertelt, anders zou ik zo’n verhaal niet eens geloven. Hoe stom kan zo’n vervoerder zijn, zeg?
Die arme man! Zeker een knots van een klacht indienen, hoor.