HET KNAAGT
Gelukkig is de rek er niet helemaal uit en voel ik mij weer goed genoeg om mijzelf weer te gaan vermaken. Maandenlang heb ik gehunkerd naar wat meer vrije tijd en als het dan eindelijk zo ver is, dan weet je eigenlijk niet zo goed wat je nu ook weer zo graag had willen doen. Bij mij is dat tenminste zo. Ik zat wat in oude mappen te grasduinen en bij toeval kom ik in een map (submap getiteld) terecht. Daar kom ik opeens heel veel foto's en plaatjes tegen die ik, wanneer ik er naar zocht, in mijn haastige bestaan niet zo snel kon vinden. Bij het zien van dit werk van Raveel wist ik opeens wat ik al die maanden gemist heb. Gewoon zo af en toe de tijd hebben om een beetje rond te klijken op kunstpagina's. 
In 2007 (zie blogje 9 februari 2007, tik bij zoekterm raveel in en u komt bij blogje KUNST)ben ik via een krantenartikel bij deze schilder terecht gekomen. Hoewel ik dit werk toen niet echt kon waarderen, is er wel iets in mijn hoofd blijven hangen, want bij het zien van de afbeeldingen ging er een golf van herkenning door mij heen. Zoiets van: o ja, dat had ik ook nog ergens opgeslagen, leuk om het eens weer te zien......Inmiddels is er al heel veel nieuw werk van hem. In de afgelopen dagen heb ik her en der lekker rond gekeken en ik heb heel veel mooi ander werk gezien. Opnieuw neem ik mij voor om wat meer tijd te besteden aan het bekijken van kunst. Het ontspant mij en ik merk dat het mijn blik verruimt. Dat brengt mij met een schok bij een actualiteit van de afgelopen tijd. Ik kan het niet uitstaan, dat deze regering op heel veel vormen van kunst wil gaan bezuinigen. Net nu ik een beetje schijn te ontwaken en ik mij op de een of andere manier voor kunst ga interesseren. Niet dat dit er iets mee te maken heeft, maar ik vind dat het kijken naar kunst, 
het beleven van kunst juist veel meer gestimuleerd moeten worden. Helaas is het mij vroeger niet met de paplepel ingegoten en dat betreur ik. Ik merk dat dit voor een groot deel nog een braak liggend terrein voor mij is. Straks, als ik over een paar jaar niet meer hoef te werken, hoop ik heel veel tijd te hebben om mijn achterstand in te halen door naar heel veel verschillende galeries of tentoonstellingen te gaan. Het knaagt aan mij, dat ik tijdens de protesten mijn stem niet heb laten horen, zelfs niet in de vorm van een blogje. Maar beter laat dan nooit. En dat allemaal naar aanleiding van een teruggevonden mapje.
zeven reacties
Hopelijk kun je je voornemen ten uitvoer brengen als je niet meer hoeft te werken. Heerlijk als je een verloren gewaand mapje terugvindt.
Fijne zondag!
Fijn dat het verloren mapje weer terecht is.
Wie weet waar het nog allemaal toe lijdt.
Fijne zondag.
Ja, op zich wel herkenbaar.
En ik weet van horen zeggen, ook als je niet meer hoeft te werken kom je nog tijd te kort.
Zo is het leven, het is allemaal wel heel erg veel, en er komt almaar meer bij.
En toch, het zijn het weer de kleine dingen die het doen. Juist zo`n mapje is dan het interesantst.
Kunst, ik weet er niets van, iets wat ik nog steeds jammer vind. Met afgunst lees ik kennersbeschrijvingen van mooie werkstukken waarin ik alleen maar iets moois zie, kleuren of vormen.
Ik hoop voor je dat je er over een paar jaar ook echt van gaat genieten. We nemen ons zo vaak iets voor.
Bijzonder werk, ik kende dit nog niet. Zelf houd ik ook mappen bij met allerlei knipsels, zo leuk om later doorheen te bladeren. Raveel doet me wel ergens aan denken, mear ik kan er niet opkomen.
I’m smiling, het is best herkenbaar, ook al schilder ik nu zelf, maar dat aanwakkeren van musea en meer op willen nemen, weten, ik had toch ooit voor tekenen als examen vak moeten gaan toen ik nog op school zat ;) Dat wilde ik namelijk maar de proefles die wij kregen was taai en saai, dus liet ik het schieten… dom he? ;)
Nu wil ik zuigen en zuigen, gelukkig is er internet en een bieb maar ook gewoon vrij goedkope leuke boekjes en doe ik mijn eigen dingen. Schreeuwen heb ik zeer zeker gedaan, en het zal recht komen!
http://suzansutherland.exto.nl
het begin is er 
XXX
Ik heb mijn protesten duidelijk kenbaar gemaakt. Ook ik heb eigenlijk door toeval en de vader van een blogger kennis gemaakt met dat wereldje. Ik ben er helemaal weg van…